दीपावलीचे निमित्त साधून सर्व मनोगतींना कळवण्यास अत्यंत आनंद होत आहे की आपापल्या बोलीभाषेत वेगवेगळ्या विषयांवर गप्पा मारण्याकरता ( चॅटींग - चॅटरूम्स) , जालावर अनुदिनी लिहिण्याकरता (ब्लॉग्स) त्याचप्रमाणे भारतातील विविध माहिती

हातकणंगलेकरांचं स्वतंत्र लेखन मी फारसं वाचलं नाही. बारावीत असताना अभ्यासाचा कंटाळा आला - तसा तो नेहमीच यायचा म्हणा - की ग्रामपंचायतीच्या लायब्ररीतून पुस्तकं आणून - आईवडिलांचे लक्ष चुकवत - वाचणे चालू होते.

मला 'अनुवाद' ह्या लेखनप्रकारात रस असल्याने मी जास्त करून अनुवादित पुस्तके विकत घेते. त्यातही वेगवेगळ्या अनुवादकांचे अनुवाद वाचून त्यांची शैली, अनुवादाकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन यांचा अभ्यास करायला मला आवडते.

(हे लेखन उपक्रमाच्या उद्दिष्टांशी सुसंगत न वाटल्यास काढून टाकण्यास माझी हरकत नाही.)

जुन्या काळातील इंग्लंडमधील वातावरण आणि गुरांचा डॉ़क्टर असणारा एक तरूण आणि त्याचे अनुभव ही सहसा न आढळणारी पार्श्वभूमी असलेली ही कादंबरी नुकतीच वाचली आणि त्याची ओळख सगळ्या उपक्रमींना करून देण्यासाठी हा लेख लिहावासा वाटला.

राम राम मंङळी,

आज जालावर मुशाफिरी करता करता 'ब्रियन सिलास' या एका अतिशय चांगल्या दर्जाच्या कलाकाराचे वादन कानावर पडले. हे अतिशय सुरेल अन् सुरेख वादन आपल्याही ऐकण्यात असावे म्हणून हा लहानसा लेख.

सदर लेखातून मुंबईतील एका जुन्या पद्धतीच्या खानावळीवर माहिती देण्याचा प्रयत्न केला आहे, व त्याकरता संपादन मंडळाची व्य नि द्वारा रीतसर परवानगी घेतली आहे.

पितळी तांब्याकडून आपल्या सर्वांचे मनःपूर्वक स्वागत! :)

लंपन या छोट्याश्या पण विलक्षण संवेदनशील व्यक्तिमत्त्वाला आपल्यात आणणारे प्रकाश नारायण संत याच महिन्यात २००३ साली आपल्याला सोडून गेले.

ट्रांसफॉर्मर्स
निर्माता - स्पीलबर्ग