प्रस्तावना : कवितेत कवीकडून रसिकापर्यंत जे जाते, किंवा रसिक जे काय स्वतःहून अनुभवतो म्हणा, ते सामान्य भाषाप्रयोगापेक्षा बहुपदरी असते. सामान्य संवादामध्ये आशय पोचवला म्हणजे पुरेसे असते.

नमस्कार,

नमस्कार मंडळी,

नजीकच्या एका चर्चाप्रस्तावाच्या प्रतिसादांत 'वॉल्व्' या इंग्लिश् शब्दासाठी 'झापड','झापडद्वार' असे शब्द वापरलेले पाहिले.

'नड' म्हणजे एका अंगाने ‘गरज’ व दुसर्‍या अंगाने ‘अडचण’. नड आडवी येण्याने प्रत्यक्श परीणाम ‘विकसनावर’ होत असतो.

नमस्कार,

मी आठवीत असताना संस्कृत पाठ्यपुस्तकात असलेली एक गोष्ट आठवतेय. संस्कृतमधे असल्याने ती प्राचीन असावी बहुतेक. ती अशी- तीन भाउ प्रवासाला निघालेले असतात. पुर्वी प्रवास चालात चलत करत. कस कय बुवा ते मात्र कळत नाही.

ज्या सहजतेने आपण मराठीभाषक मराठी भाषा बोलतो-लिहितो, ते बघता पुढील तक्त्यातला कुठलाही तपशील उपक्रमावरील वाचकांना नवीन आणि आश्चर्यकारक वाटणार नाही.

आज दिनांक २७-१-२०११ रोजी मी वरिल लेख उपक्रमवर प्रकाशित करण्यासाठी लेख या सदराखालील सामाजिक विचार हे विषय निवडुन पाठवला पण लगेच संपादक मंडळाने पुढिल निरोप पाठवुन माझा लेख अप्रकाशित केल्याबद्दल दिलगिरी व्यक्त केलि. ------>

पानिपत आणि तिथं झालेला पराभव ही मराठी माणसाला सलणारी आणि सहज विसर न पडणारी अशी गोष्ट आहे. पण त्यामुळे 'पानिपत होणे' असा एक वाक्प्रचार मराठीला मिळाला.