मागच्याच आठवड्याची गोष्ट. संध्याकाळच्या वेळेस घराजवळ अचानकच दभिंची भेट झाली. ओघाओघाने गप्पा मारणेही आलेच. बऱ्याच विषयांवर अनौपचारिक गप्पा झाल्या.

आपल्या मनात अनेक लहानमोठ्या इच्छा निर्माण होत असतात. त्यांची पूर्ती व्हावी व आपल्याला सुखप्राप्ति व्हावी असं आपल्याला वाटत असतं. पुराणकाळात इच्छापूर्तीसाठी कल्पवृक्ष, कामधेनू , या गोष्टी आस्तित्वात होत्या म्हणे.

तव नयनाचें दल हललें ग

मराठी भाषेला आकर्षक आणि मोहक बनवणारा हा अलंकार आहे. अलंकार! थोड्क्यात काय तर मराठी भाषेचे आभुषण!

    गंगाधर गाडगीळांनी मराठीत अनेक उत्तमोत्तम प्रवासवर्णने लिहलेली आहेत. 'गोपुरांच्या प्रदेशात', 'चीन-एक अपूर्व अनुभव', 'नायगाराचे नादब्रम्ह', 'रॉकी-अमेरिकेचा हिमालय', 'सातासमुद्रापलीकडे' इत्यादी इत्यादी....

महाराष्ट्रात गेल्या काही वर्षात भटक्या विमुक्तांच्या सर्वच थरातून जागृती होतांना आपल्याला दिसते.

आज लायब्ररीत विजया जोशी यांचे "मुलगा माझाच" हे पुस्तक हातात पडले. मलपृष्ठावरील सारांश वाचून उत्सूकता चाळवली गेली म्हणून घरी आणले.. आणि वाचायला सुरूवात केली ते सगळी (शे-दिडशे) पाने वाचेपर्यंत पुस्तक खाली ठेवलेच नाहि.

मुंबईत हा एक चांगला उपक्रम सुरू झालेला दिसतो. त्यात अधिकाधिक लोकांनी सहभागी व्हायला हवं. असे उपक्रम इतरत्रही सुरू व्हायला हरकत नाही.

ग्रंथस्नेह- मराठी पुस्तकांचे एक वाचनालय

ज्यावेळी भारतावर इंग्रजांचे राज्य होते तो इ.स.१८७५ ते १९२० हा कालखंड मराठी भाषेचा क्रांतिकाल म्हणून ओळखला जातो.या काळात जे काव्य निर्माण झाले ,त्याचा चेहरा-मोहरा बराचसा भिन्न आहे.मुख्यतः केशवसुतांनी कवितारचनेत

लगता नही है दिल मेरा