मिसळपाव या संकेतस्थळावरील एका चर्चेतून साभारः

श्रीपाद कृष्ण कोल्हटकरांच्या 'सुदाम्याचे पोहे'मध्ये 'मरणोत्तर' नावाचा एक गमतीशीर लेख आहे. मरणोत्तर कर्मकांडं आणि त्यांमागचं तत्त्वज्ञान (मुख्यतः हिंदू) यांची त्यात खास कोल्हटकरी शैलीतून खिल्ली उडवली आहे.

आंतरजालावरील चर्चांमध्ये असे कधी कधी दिसते की चर्चेत सहभागी सदस्यांमध्ये चर्चाविषयातील मूलभूत संज्ञांच्या व्याख्यांविषयीच एकमत नसते. चर्चा फिसकटण्यामागे हे एक महत्वाचे आणि टाळता येण्याजोगे कारण असते असे मला वाटते. हेवेदावे, जुने हिशोब, इ. कारणे टाळता येणार नाहीत/टाळू नयेत असेही वाटते.
त्या धाग्यांमध्ये व्याख्येची चर्चा केल्यास मूळ विषय बाजूला पडतो आणि अनेकांना तिरपे तिरपे प्रतिसाद नकोसे वाटत असल्यामुळे किंवा प्रति-प्रतिसादांचा संदर्भ लक्षात ठेवण्यासाठीचा वेळ नसल्यामुळे चर्चा अर्धवट राहतात.

प्रकाश व राहुल एका सुंदर अशा नैसर्गिक ठिकाणाच्या मोहात पडले होते.

माझ नाव प्रकाश,. मला कुठेतरी वाचल्याच आठवतं.की मी जोपर्यंत विचार करू शकतो तो पर्यंत मी अस्तित्वात आहे, याची खात्री देता येईल. मी आता विचार करत आहे, म्हणजे माझे अस्तित्व आहे.

तुकारामाच्या गाथेतले सर्व शब्द एकत्र करून त्याची एक सूची मी बनविली आहे. ती ओपन ऑफिसच्या रायटरमध्ये व एस. क्यू. एल. मध्ये उघडता येईल.
http://code.google.com/p/tukaram/downloads/list

खर्पे यांच्या वेबसाईटवरील गाथा या प्रयोगापुरती प्रमाण मानली आहे.

'लोकसत्ता' या वर्तमानपत्राच्या ऑनलाईन आवृत्तीमध्ये पहिल्या पानावर पुष्पा भावे यांच्या नावे 'अक्षम्य दुर्लक्षामुळे सर्वच क्षेत्रांचे सुमारीकरण' असे मत प्रसिद्ध झाले आहे.

चंद्र:लोण्याचा गोळा!

शेरलॉक होम्स या सर डॉयल यांच्या लोकप्रिय मानसपुत्राच्या कथांवर आधारित जेरेमी ब्रेटने साकारलेला होम्स मी सध्या पाहत आहे. पहिले दोन सीझन पाहून झाले आहेत.

हल्लीच्याच एका "तर्कक्रीडा" सदरात "जर-तर" वाक्यांबद्दल चर्चा झाली होती. त्यावरून असे लक्षात आले, की व्यवहारातल्या "जर-तर" विधानांचे तर्कशास्त्रातल्या गणिती भाषेत रूपांतर करण्याचे दोन वेगवेगळे प्रकार रूढ आहेत.