व्यवसायातील प्रगतीसाठी नाविन्य व सर्जकता यांची गरज...

‘काही मान्यवर अन् प्रथितयश साहित्यिकांच्या हस्ताक्षरातलं एक अक्षर जरी कळत असेल तर शपथ.’ असे काही प्रकाशक आणि संपादक सदरहू साहित्यिकांच्या लिखाणाऐवजी ‘लेखना’वर टिप्पणी करताना जरूर बोलून जातात.

लहान मुलांसाठी काही लेखन सुरू केलं, तेव्हा बर्‍याच गोष्टी सुचत गेल्या. यातले काही प्रकल्प 'सेमि क्रिएटिव्ह' होते. त्यामागे काही कारणं होती.

नमस्कार,

"औडक चौडक दामाडू... दामाडूचे पंचाडू..." असे गाणे असलेला एक जुना खेळ आहे. तो कसा खेळतात, हे कुणाला माहीत आहे का? मला काही कामासाठी तो संदर्भ तातडीने हवा आहे.

मराठी ब्लॉगिंग मध्ये अगदी थोडीफार लुडबुड करायला लागल्या पासून बऱ्याच मराठी ब्लॉग्जला भेट द्यायचा योग आला.काहींचे लिखाण हे खूप आवडले ,तर काहींचे तितकेसे नाही.ह्यातील सर्वात खटकलेली गोष्ट म्हणजे एखाद्या ब्लॉगरचे एखादे पोस्ट

निसर्गकन्या", "सरस्वतीची लेक" या नावाने ओळखल्या जाणार्या बहिणाबाईंचे मराठी साहित्यात विशेष स्थान आहे.यांच्या नवाचा उल्लेख करताच " अरे संसार संसार ", मन वढाय वढाय" " माझी माय सरोसती " ही गाणी सहज ओठावर येतात.

श्रीराम लागू यांचे नाव हल्लीच मराठी संकेतस्थळावरील एका चर्चेत आले. तेही मी त्यांचे नास्तिकतेचे उदाहरण दिले म्हणून.

http://www.loksatta.com/lokprabha/diwali-2011/diva11.htm

मजकूर चांगला आहे की वाईट आहे हे ठरवणे सोपे की मजकूर कथा आहे की लेख आहे की काय आहे हे ठरवणे सोपे?

'गौतम बुध्द और उनका धम्म' डॉ. भीमराव रामजी आंबेडकरांनी लिहीलेल पुस्तक या दिवाळीच्या सुट्यांमधे वाचनात आले. बबासाहेबांनी लिहीलेल्या अनेक अप्रतीम रचनांपैकी ही त्यांची शेवटची रचना होती.