यदा यदा हि धर्मस्य ग्लानिर्भवति भारत।
अभ्युत्थानमधर्मस्य तदात्मानं सृजाम्यहम्॥
परित्राणाय साधूनाम् विनाशाय च दुष्कृताम्।
धर्मसंस्थापनार्थाय संभवामि युगे युगे॥

अणुवादाच्या खंडनाच्या ऐवजी यावेळी अणुवादाचे एक प्राचीन समर्थन आहे ते देत आहे.

मागील भागांचे दुवे
अणू आहेत की नाहीत? - अणुवादाचे प्राचीन खंडन (भाग १): ब्रह्मसूत्र २.२.१२ वरचे शांकरभाष्य

धनंजय यांनी सुरू केलेल्या चर्चा प्रस्तावामुळे मला माझ्याच काही मतांचा नव्याने विचार करावा लागला. म्हटले तर पूर्वीच्या ऐकीव (पण तज्ञ) माहितीवर आधारलेली ती मते होती. इतरांची होती. पण मला पटलेली होती.

वॉल स्ट्रीट जर्नलच्या अलिकडच्या एका अंकात श्री. आर्थर हर्मन ह्यांनी लिहीलेल्या "गांधी आणि चर्चिल" (प्रकाशकः बॅंटम) ह्या नवीन पुस्तकाचे श्री. ऍंड्र्यू रॉबर्ट्स ह्यांनी केलेले परिक्षण प्रसिद्ध झाले आहे.

पुढील दोन सूत्रांचे भाष्य येथे देत आहे. पण मागच्या भागात असे लक्षात आले की वाचकांचे काही गैरसमज होते. त्याचे काही प्रमाणात सुरुवातीलाच निराकरण व्हावे.

मित्रहो,
जीवाची हत्या करणे वाइट,म्हणुन मांसाहार वाइट आणी म्हणुनच तो अयोग्य.शाकाहार तेव्हढा चांगला.
ह्यातील माझं काहीही म्हणणं नाही.
मी मानवी शरीर,प्रकृती ह्यासाठी स्वाभावीक अन्न कुठलं आहे, ते शोधतोय.

आपल्याला कळत -नकळत बर्‍याच इच्छा होतात.त्यातील कित्येकांची आपण पुर्तिही करतो.
म्हणजे, मला तहान लागली असेल, तर मी पाणी(अथवा द्रव) प्राप्त करुन इच्छातृप्ती करण्याचा प्रयत्न करतो.
तर ही "ईच्छा" म्हणजे नेमके काय?

शाळेत असताना इतिहासाच्या पुस्तकात आपण शिकलो की प्राचीन काळात भारतातले कणाद ऋषी अणु-वादी होते. त्यावेळी अशी शंका माझ्या मनात आली, की मग त्यानंतर त्या ज्ञानाची प्रगती का नाही झाली?

(१९२१ साली आइन्स्टाईन यांनी प्रिन्स्टन विद्यापीठात सापेक्षतासिद्धांतावर काही व्याख्याने दिलीत.

आजकाल म्हणजे नेहमीप्रमाणेच काही अत्यंत वात आणणार्‍या जाहिराती दूरचित्रवाणीवर येत आहेत. स्वतःच्या काळ्यासावळ्या रंगामुळे निराश झालेली एक तरूणी मलूल होऊन आरशात पाहत आहे.