आजच म.टा. मधे बातमी वाचली चीनमध्ये मराठी अस्मितेची गुढी कॉपिराईट आहे का नाही का अजून काही यावर चर्चा टाळण्यासाठी, या दुव्यातील काहीच भाग देत आहे. मूळ बातमी आपण तेथे जाऊन वाचा! :

तो जगन्नियन्ताच सुख किंवा दु:ख आपल्याला आपल्या पूर्वसंचिताप्रमाणे धाडत असतो

या वाक्यावरून सदस्यांनी अनेक मते मांडली.

"मराठी अभ्यास केंद्रा"च्या चर्चेमधे शोभा डे यांच्या वक्तव्याच्या निमित्ताने पाच-सहा लोकांनी वेगवेगळी मते मांडली. या निमित्ताने वेगळ्या चर्चेला प्रारंभ करता येईल असे वाटते.

गुरुविण कोण दाखविल वाट ?

संवेदनाशील व्यक्तिमत्वच चाकोरीबाहेरील जीवनाचा विचार करु शकते. प्राप्त जीवनात काहीतरी करायचे आहे या ध्येयवादाने पछाडले गेलेले असे व्यक्तिमत्व मग गुरुच्या शोधास लागते.

जून महिना उजाडला की, शात्र कॉलेजात प्रवेश मिळविण्यासाठी पालकांची एकच धांदल उडते. त्यातल्या त्यात इंग्रजी माध्यमाच्या शाळामध्ये प्रवेश घेण्याची वाढती फॅशन अलिकडे पालकामधे विशेषतः शहरामधील पालकंमध्य वाढ्लेली आहे.

बर्‍याच दिवसांनी एक चांगला लेख वाचायला मिळाला. आपल्याला आवडेल याची खात्री आहे, प्रतिक्रीया जाणून घेयला आवडतील.

विकास

गाथासप्तशती: अल्प परिचय :(४)
.....
या लेखमालेच्या पहिल्या तीन भागांत आठ गाथा लिहिल्या. भाग:३ मधे श्री. लिखाळ यांनी एक शंका उपस्थित केली. तिच्या उत्तरासाठी नववी गाथा लिहिली. ती अशी:
...........................................................................................

शिवचरित्राच्या गायनानेच प्रत्येक हिंदूला बारा हत्तींंचे बळ येते. कितीही गायले, तरी त्याची गोडी अवीट व न संपणारी आहे !
फाल्गुन कृ. तृतीयेला (२४ मार्च २००८) असलेल्या छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या जयंतीनिमित्त हा लेख....!

काल मी मीना प्रभुंचे ग्रीकांजली वाचायला सुरवात केली. (पूर्ण नाहि केले हा भाग अलाहिदा). त्यात सुरुवातीलाच त्यांनी दहन आणि दफन यावर एक् टिप्पणी केली आहे.आता माझ्याकडे ते पुस्तक नाहि पण तो परिच्छेद साधारण असा होता