भाग १

आपल्याभोवती दिसणारे जग कोणी निर्माण केले असावे ?

रात्रीच्या काळ्या आकाशाच्या पार्श्वभूमीवर प्रकाशमान चंद्र उठून दिसतो, त्याचा प्रकाश दाहक नसल्यामुळे त्याच्याकडे टक लावून पाहता येते, त्याचा आकार रोजच्या रोज बदलतो, त्याच्या उगवण्याच्या व मावळण्याच्या वेळा बदलतात आणि त्याच

पृथ्वीभोंवती चंद्र जेवढ्या वेळात एक प्रदक्षिणा घालतो तेवढ्याच वेळात तो स्वतःभोंवती फिरत असल्यामुळे आपल्याला त्याची एकच बाजू दिसते.

'पृथ्वीभोंवती फिरता फिरता सूर्याभोंवती परिभ्रमण करण्याचा चंद्राचा अवकाशातील मार्ग' कसा आहे याबद्दल मी मागील लेखात लिहिले होते.

वर्षभरापूर्वी उपक्रमावर 'भूस्थिरवादाचा पुरस्कार'या विषयावर कांही विद्वज्जनांत विस्तृत अशी चर्चा झाली होती. (दुवा) अलीकडेच ती वाचण्याचा योग मला आला.

झोपेत पडणारी स्वप्नं जागेपणी आठवतात तेव्हा ती निरर्थक, विस्कळित व असंबद्ध वाटतात. तरीदेखील स्वप्नांबद्दल माणसांना नेहमीच एकप्रकारचे कुतूहल वाटत आले आहे.

"चंद्रयान एका दिवसात (पृथ्वीवरच्या) चंद्राभोवती बारा वेळा फिरत असले तरी चंद्राबरोबरच ते सुध्दा सत्तावीस दिवसात एक पृथ्वीप्रदक्षिणा घालत राहीलच आणि पृथ्वी व चंद्र या दोघांच्याही सोबत सूर्यालासुध्दा एका वर्षात एक प्रदक्षिणा

अलिकडेच बिपीन यांच्या लेखाद्वारे आपल्याला काही पाश्चात्य लेखकांच्या उत्तमोत्तम लिखाणाबद्दल लिहिलेल्या "पश्चिमप्रभा" या पुस्तकाची ओळख करून मिळाली.

वर्ल्ड वाईल्ड लाइफ फंड (WWF) व सिडने मॉर्नींग हेराल्ड यांच्या सौजन्याने मार्च २००७ मधे सिडनी ऑस्ट्रेलिया येथे क्लायमेट चेंज विषयावर जनजागृती अभियान निमित्ताने पहीला "अर्थ अवर" साजरा केला.