कशाला त्रास घेता आणि देता राव. आंतरजालावरचे पद्यानुवाद हास्यास्पद असतात. केविलवाणे असतात. काही मंडळी गंभीरपणे हा हास्यास्पदपणा करत असतात. तर काही जण फालतूपणे हा हास्यास्पदपणा करत असतात. असो. ही मंडळी कधी मोठी होणार नाहीत. (तरी बरे आंतरजालीय पद्यानुवाद एक सशक्त विधा किंवा मराठीतली पद्यानुवादाची समृद्ध परंपरा असा लेख कुणी कसा लिहिलेला नाही?)

अवांतर:
शाळेत असताना आमच्या वर्गातली काही मुलं असला फालतूपणा करीत असत. उदा. ""तुझ्या लोभस लोभस चेहऱ्याला कुणाची नजर न लागो, रम्यनयने!" किंवा दुसरे टोक म्हणजे "भेटवस्तू, भेटवस्तू, भेटवस्तू.. आणली आणली आणली..." वगैर वगैरे. आणि त्यावर काही शेंबड्या मुली खिखिखि करत असत. असो. गेले ते दिन आणि शेंबड्या पोरी. आजकालच्या त्या वयातल्या मुली शेंबड्या नसतात असे परवाच कुणीतरी सांगितले.

"तुझं वाचन किती? तू बोलतोयस किती?"
"तुझा पगार किती? तू बोलतोयस किती?"

हाहाहाहा! चर्चाप्रस्ताव वाचून काही जुन्या आठवणी जाग्या झाल्या.

तुम्हाला चांगली उदाहरणे हवी असतील तर मनोगतावरील दोन रथी महारथी मला ठाऊक आहेत. परंतु मध्यंतरी एक पद्यानुवाद वाचला होता.

नायकः
भवन तव उत्तुंग आहे आणि अवरत उद्वहन
मी कसा येणार पर्युत्सुक जरी झालेय मन ।ध्रु।

नायिकाः
वाद्यवृंदाला सवे घेऊन कर तू आगमन
नवरदेवा ये अता छळते मला तव आठवण ।ध्रु।

हे संस्कृतमिश्रीत गाणे मला वात आणते तेव्हा माझा अनुवाद बघा. आवडतो का ते कळवा.

नायकः

उंच आहे इमारत वीज-पाळणा बंद आहे
कसा मी येऊ, जरी मन अन्नु-कूल आहे (अन्नुच्या कूल आवाजात म्हणा बरं का गाणं)

नायिका:

ये रे ये रे ये रे ताशापिपाणी घेऊन ये रे
तुझी आठवण येते, नवरदेवा अता ये रे

वरच्या लायनी कोणी पचवल्या तर पुढल्याही लिहिन म्हणते. ;-)

मराठी असे आमुची मायबोली तिला बैसवूं वैभवाच्या शिरी |
***********************************
विवेकराव, वरील प्रतिसाद वाचून निराश होऊ नये,हतबल होऊ नये.तुमचे लेखन वाचून वाटते की तुम्ही चांगले पद्यानुवाद करू शकाल. हे मनःपूर्वक लिहितो आहे.तुम्ही म्हणता:

मला काही गीतांचा पद्यानुवाद करायचा आहे.

ही मूळ गीते कोणत्या भाषेत आहेत? मराठी गीतांचीच पद्यें करायची आहेत काय? तरी प्रत्यवाय(हरकत) नाही.करता येतील.खालील गोष्टींकडे लक्ष देणे उपयुक्त ठरू शकेलः
* पद्यानुवाद गणवृत्तात रचणे बिकट असते. शब्द योजताना फार मर्यादा पडतात. त्यामुळे अनुवाद मनाजोगता होत नाही. तसेच गण योग्य प्रकारे पडले नाहीत, तर लग्नात काही हौशी महिला स्वरचित मंगलाष्टक शार्दूलविक्रीडितात म्हणण्याचा ओढून-ताणून,मारून-मुटकून प्रयत्न करतात तशी स्थिती होऊ शकते. ते टाळावे. गणवृत्त रचनेविषयी सार्थ आत्मविश्वास असेल तर तसे अवश्य लिहावे. स्वानुभवाधारित मत सांगितले.गणवृत्तरचना चांगली जमली तर मोठा आनंद होतो हेही खरे.
*तसेच पद्यानुवाद मुक्तछंदात असणे मुळीच योग्य नाही असे मत आहे.
* म्हणून पद्यरचना तुमच्या आवडत्या अशा एखाद्या मात्रावृत्तात असावी. [उदा..ओतीत विखारी वातावरणी आग| हा वळसे घालित आला मंथर नाग(अहिनकुल-कुसुमाग्रज)]
*पद्यरचना प्रथम मनात जुळायला हवी.त्यासाठी प्रथम वृत्ताची चाल मनात बिंबायला हवी. मग शब्द आपसूक सुचतात.एक-दोन कडवी मनात रचून झाल्यावर मग कागदावर उतरवावी.त्यावेळी शब्दांत बदल होणे शक्य असते.चाल अस्खलित ओघवती हवी.
* मराठीभाषेत रूढ असलेले संस्कृत शब्द अवश्य वापरावे.मासा या शब्दाऐवजी पद्यात मत्स्य शब्द योजणे अधिक चांगले.(बट इट् डिपेंडस्...) गीताचा विषय कोणता,वातावरण काय तदनुसार शब्द योजना करावी.थोड्या विचारान्ती होतेच.
* पद्यानुवाद करावा असे तुम्हाला वाटते. त्या अर्थी करायला घेतल्यावर तुमच्या हातून होणारच.
*प्रारंभ करा.शुभेच्छा!

विवेकरावांना हतबल करण्याचा प्रयत्न नाही परंतु जालावर अतिभयंकर पद्यानुवाद झालेले आहेत हे टाळता येत नाही त्यामुळे त्यांना उदाहरणे हवी असल्यास तेही वाचून हतबल होतील असे वाटते. असो.

यावरून एक प्रश्न पडला की माणसाला पद्यानुवाद करण्याची गरज का भासते? (गद्य आणि पद्य हे दोन वेगळे फॉर्म आहेत हे लक्षात घेऊन हा प्रश्न विचारला आहे. माणसाला पद्यरचनेचीच गरज का वाटते असाही प्रश्न मी गांभीर्याने विचारू शकते हे कृपया लक्षात घ्यावे तेव्हा वरील प्रश्न खोडसाळ नाही.)

खालील उदाहरण हलकेच घ्यावे -

जेव्हा नवरा बायको राजी, तेव्हा काय करेल भटजी
आयुष्याच्या रस्त्यावरती, हरून गेला बाजी*

* हा बहुधा दुसरा बाजीराव असावा. पहिला बाजीराव हरल्याचे वाचले नाही. ;-)

वगैरे ओढून ताणून रचना पद्यानुवादाता होते असे वाटते त्यापेक्षा परकीय भाषेतील पद्याचे रसग्रहण का नाही केले जात?

असो. चांगल्या रचना वाचायच्या झाल्यास मनोगतावर टवाळांचे अतिप्राचीन पद्यानुवाद वाचावे. नंतर ते (टवाळ नाही, पद्यानुवाद) बिघडत गेले असे माझे मत आहे. धनंजय यांनीही स्पॅनिश कवितांचे अनुवाद केल्याचे आठवते आणि ते हास्यास्पद नव्हते. ते दुवे देऊ शकतील.

उत्तम अनुवाद आणि त्याचबरोबर अनुवाद किंवा भाषांतर म्हणजे काय याबद्दल झालेली उत्तम चर्चा.

मराठी असे आमुची मायबोली तिला बैसवूं वैभवाच्या शिरी |
***********************************
श्री.धम्मकलाडू प्रश्न विचारतातः"कशाला राव त्रास घेता?"
.
प्रियालीताईंना प्रश्न पडतो."यावरून एक प्रश्न पडला की माणसाला पद्यानुवाद करण्याची गरज का भासते?"
..
या दोन्ही प्रश्नाचे उत्तर माझ्यामते एकचः"स्वतःच्या आनंदासाठी."
आपल्याला योग्य शब्द आठवले,मनासारखी रचना जमली तर आनंद होतोच.

ऍलिस इन् वंडरलँड् मधे jabberwocky ही प्रसिद्ध कविता आहे. "अनुवाद तर करूच शकत नाही - शब्द निरर्थक आहेत - पण अर्थपूर्ण असल्याचा भास होतो. " असं कुणीसं त्याचं वर्णन केलेलं आहे.

मूळ कविता आणि या अतिशय कठीण कवितेचा माझ्या एका महान मित्राने केलेला अनुवाद पहा. मित्र म्हणतो : When a nonsensical poem is translated, there can be paradoxically even more dimensions of translation than one might expect. .

मूळ शीर्षक : jabberwocky

`Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe:
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.

"Beware the Jabberwock, my son!
The jaws that bite, the claws that catch!
Beware the Jubjub bird, and shun
The frumious Bandersnatch!"

He took his vorpal sword in hand:
Long time the manxome foe he sought --
So rested he by the Tumtum tree,
And stood awhile in thought.

And, as in uffish thought he stood,
The Jabberwock, with eyes of flame,
Came whiffling through the tulgey wood,
And burbled as it came!

One, two! One, two! And through and through
The vorpal blade went snicker-snack!
He left it dead, and with its head
He went galumphing back.

"And, has thou slain the Jabberwock?
Come to my arms, my beamish boy!
O frabjous day! Callooh! Callay!'
He chortled in his joy.

`Twas brillig, and the slithy toves
Did gyre and gimble in the wabe;
All mimsy were the borogoves,
And the mome raths outgrabe.

जबडोबा

प्रकाळ होती चिकळे बोळी चक्रत होते चिखलाती
बोरग कापत मातर रापत इथुनी तिथुनी बाहरती.

बाळा! भि‍उनी जबडोबाच्या दात-नखांना सांभाळा
जबजब पक्षी मक्कड कुक्षी मागे असती, पळा! पळा!

नायक तलवारीला हलवे शत्रू फारा दिवसांचा
तमझाडाच्या खाली बसुनी विचार करितो क्षणिकाचा.

तितुक्या वेळी भडकत डोळे कडकत जबडोबा आला
सरकत झाडीमधुनी घुसला, बुडबुड तोंडी करी साला.

असा हाणला! तसा मारला! घावाने केले तुकडे!
जबडोबाचे डोके घे‍उनी नायक परते घराकडे.

"जबडोबाची मात जाहली का रे माझ्या प्रिय पोरा?
शुभ दिन आला! तमस निघाला!" आनंदी हसती जोरा.

प्रकाळ होती चिकळे बोळी चक्रत होते चिखलाती
बोरग कापत मातर रापत इथुनी तिथुनी बाहरती.

प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.

कवितेचा¹ अनुवाद हा बहुधा गद्यापेक्षा फार कठीण असतो. शब्दांच्या आणि अर्थांच्या पलिकडले एक संपूर्ण विश्व -- लय आणि नाद, सांस्कृतिक संदर्भ, भाषिक लकबी वगैरे वगैरे -- दुसऱ्या भाषेत ट्रान्सपोर्ट करणे केवळ अशक्य आहे. ते केवळ आपण मूळ भाषेतून ²श्वास घेत, हुंगत अनुभवू शकतो.

त्यामुळे किंबहुना कवितेचा अनुवाद करता येऊ शकत नाही असे एक मत आहे. पण नापिकीच्या काळात कवितेचा अनुवाद केल्यास तो कवीच्या मेंदूला आणि प्रतिभेला चांगला खुराक ठरू शकतो. अनेक मोठ्या कवींनी ह्याचसाठी बहुधा असे अनुवाद केले आहेत. अनुवाद करताना मूळ कवितेनुसारच शब्द निवडायला हवेत. उदा. जयदेवाच्या कवितांचा मराठीत अनुवाद करताना बहुधा फारसी, अरबी, तुर्की शब्द टाळलेच जातील असे वाटते.

बाकी आंतरजालीय अनुवादांचा अनुल्लेखच बरा.

<sup>1. पद्य आणि काव्य ह्यात फरक करायला हवा. उदा. मोरोपंतांचे ते पद्य, तुकारामाची ती कविता अशी मी सोपी व्याख्या केली आहे.
2. अगदी लिपी बदलली तरी ह्या अनुभवांत फरक पडतो. उर्दू कविता उर्दू लिपीतून वाचण्याऐवजी देवनागरी लिपीतून वाचल्यावर मला हे जाणवले की एका लिपीतून दुसऱ्या लिपीत जाताना काहीतरी हरवून जाते.</sup>

अवांतर: धनंजय ह्यांच्यासाठी

एका प्रसिद्ध गझलकाराने केलेले वर्णन मागे श्री. चित्तरंजन यांनी पुरवले होते

ह्या चर्चेत दिलेला ग़ज़ल की भावभूमि में अन्विति हा फैजच्या लेखाचा तो दुवा असावा.

दिलेले दुवे आवडले. वाचतो. चर्चा उपरोधाने टाकलेली नाही. मुलांसाठी अनुवाद करायचे होते. इथे चांगली चर्चा केली आहे, खुप माहिती मिळाली. वाचण्यासारखे खुप आहे.

प्रोत्साहनासाठी आभार. उदाहरणांसाठी आभार. मी प्रयत्न करेन काहीतरी लिहून काढण्याचा.

लहान मुलांच्या कवितेचे हे उदाहरण घेऊया :

Twinkle, twinkle, little star,
How I wonder what you are.
Up above the world so high,
Like a diamond in the sky.

(मूळ प्रत-अधिकारमुक्त कवितेत ७ कडवी आहेत [विकिपीडिया दुवा], पण माझ्या वैयक्तिक विचारप्रक्रियेचे उदाहरण म्हणून हे पहिलेच कडवे घेऊया.)

१. मूळ कवितेचे शब्दभांडार आणि शैली : लहान मुलांच्या ओळखीचे. शब्दांची पुनरावृत्ती करण्याची ध्वन्यनुसारी लकब वगैरे.
२. अर्थाबाबत एक शंका, इंग्रजीसाठी सामान्य : नाम की क्रियापद ही संदिग्धता आहे. "Twinkle" हा एकशब्दी वाक्यखंड आहे. "(तू) चकचक-कर" असे आज्ञार्थ आहे, की "चकचक (दिसते-आहे)" असे वर्णनात्मक आहे? मराठीत अशी संदिग्धता वैचित्र्यपूर्ण आहे. संदिग्धता ठेवावी, की दोनपैकी एक पर्याय निवडावा?
३. कवितेला सोपी ४-feet(गण), आयँबिक टेट्रामीटर लय आहे. प्रत्येक गणातील आघातस्थळ अगदी जोरदार आहे. विचलन नाही.
४. एक उत्तम योगायोग : ट्विं-कल् \ ट्विं-कल् \\ लिट्-टल् \ स्टाऽर् \\ आणि चांदो-बा\चांदो-बा \\ भाग्-लास् \ काऽ \\ यांच्या ठेक्यातले सामांतर्य लक्षणीय आहे. दोन्ही बालकविता आहेत. हा योगायोग काय निर्देश करतो? हे वृत्त मराठीत कायम ठेवता येईल
५. कवितेत दोन-दोन ओळींचे अंत्ययमक आहे. शिवाय ओळीच्या शेवटी वाक्यखंड किंवा वाक्य संपते (एंड-स्टॉपिंग) बालकवितेत अंत्ययमक असल्यास तालात आवर्तने येतात, आणि ओळीच्या शेवटी न्यास मिळाल्यामुळे सोपे समाधान मिळते. अंत्ययमक आणि एंडस्टॉपिंग मराठीकरिता नैसर्गिक आहे. ते निवडण्याबाबतचा निर्णय सोपा आहे.

- - -
चिमुकल्या चांदणे (चिमुक्-ल्या \ चांद-णे)
चकचक गऽ (चक्-चक् \ गऽ)
कोण तू कुठली तू (कोण् तू \ कुठ्-लि तू)
कळेना गऽ (कळे॑-ना \ गऽ ; ळे॑ = र्‍हस्व ए॑)
जगाच्या माथ्यावर (जगाऽ-च्या॑ \ मा॑थ्या॑-वर् ; मा॑=र्‍हस्व आ॑)
उंचावरी (उं-चाऽ \ वरीऽ )
आकाशात जणूकाही (आ॑का॑-शात् \ जणु-कै)
हिरेकणी (हिरे-ऽ \ कणीऽ)

काही मुद्दे :
(०) हा कच्चा खर्डा आहे.
१. चांदोबा-चांदोबा चा ठेका जमतो आहे.
२. चांदणे, चांदणे अशी पुनरावृत्ती न-करता, तोच परिणाम च-च-च, क-क-क अनुप्रासाने साधला आहे.
३. यमके असलेले बरे. उंचावरी आणि हिरेकणी, यात फक्त "ई" अंत्यस्वराचे यमक आहे. लहान मुलांनी म्हणताना हे थोडके यमक न्यास म्हणून पुरते का?
४. शब्दभांडार लहान मुलांच्या सहज आवाक्यातले आहे. "गऽ" हा संबोधन-शब्द घेतल्याने मुळातल्या द्विरुक्तीचे पडसाद उमटतात, की मुळात नसलेला आणि फाजिल लडिवाळपणा येतो?
५. "चकचक गऽ" मध्ये चकचक हे क्रियापद की नाम? ही बाब संदिग्ध ठेवणे जमले आहे. पण हे मराठीत कृत्रिम भासते आहे, की नैसर्गिक?

वगैरे, वगैरे विचार करत भाषांतर पूर्ण करेन.

चमचम चमचम चांदणे ग ..
( किंवा चमचम चिमुकली चांदणी ग .. )
आलीस कुठून कशी ग ..
उंच उंच आकाशी..
जणू हिरकणी तू ऐशी..

----
आपल्या मुद्द्यांचा वापर करून सहजता आणण्याचा प्रयत्न केलाय.. कदाचित काही अर्थ (जसे की what you are ऐवजी आलीस कुठून कशी ग ..) जवळपासचे जुजबी झाले असले तरी अनुवाद प्रवाही राहण्यासाठी तितकी मर्यादित space घेऊ शकतो असं वाटतं ..

आपलं काय मत आहे ?

प्रतिक्रिया वाचून मजा आली.

लक्श्याच्या कुठल्यातरी चित्रपटात "तुमच्यावानी कुनी माज्या जिंदगीत येइल, तर लई झ्याक होइल, तर लई झ्याक होइल" असं गाणं होतं.

माझी भर

"इवलीशी चान्दणी
लुकलुकती ग
लुकलुकती ग
जणु
आकाशातली हिरकणी
चमचमती ग
चमचमती ग
आकाशातल्या
जम्माडितली
तू कुठली ग
तू कुठली ग"

गावरान