थोडी शोधाशोध केली असता मायबोली या संकेतस्थळावर या विषयी चर्चा झाली असल्याचे दिसते. उपक्रमावर चर्चा करण्यास हरकत नाही.

वार्ताहराला खास लोकाग्रहास्तव मारून मुटकून पत्रकार बनविले असे काही आहे काय?
--------
"पुरोगामी व्हायला आवडेल पण बुद्धिप्रामाण्य नको" अशी काहीतरी त्यांची भूमिका दिसते.
--------
देशपांडे यांचे आधुनिकोत्तरवादाला समर्थन आहे असे वाटते, ते मान्य नाही.
--------
"जिच्यासोबत आपण खेळत होते ती कोंबडीच आता आपण खातो आहोत" याची जाणीव झाल्यावर अवचट यांच्या मुलींनी मांसाहार सोडला. मी "प्राण्यांवर प्रेम करणे" सोडले.

'अनिल अवचट' कम्युनिटी वर सुद्धा चर्चा होत आहे. खाली लिन्क देत आहे:
http://www.orkut.co.in/Main#CommMsgs?cmm=14827543&tid=554265591829439649...

इथे ही जरूर चर्चा करू या. तिन्ही ठिकाणी वेगवेगळे सुर निघतील....

उपक्रमावरही कोणाला अवचट आवडत नाहीत असे दिसते.

ऱ्या/र्‍या लिहिता येत नाही असे दिसते. त्यांनी सरळ -या लिहिले आहे. काय हा अधःपात!

उपक्रमावरही कोणाला अवचट आवडत नाहीत असे दिसते.

मी अवचटांचे कधी काहीही वाचले नाही. पु. लंचेही फार कमीच वाचले आहे (भविष्यात वाचण्याची शक्यताही कमीच आहे कारण मला त्यात आवड नाही.) त्यामु़ळे वरील चर्चा नेमकी कशावर आहे ते चर्चा आणि ब्लॉग दोन्ही वाचून फारसे कळले नाही. ब्लॉग वाचून आणि त्या खालील काही "निवडक" प्रतिक्रिया वाचून थोडा अंदाज आला इतकेच.

त्यामुळे उपक्रमींना अवचट आवडत असतील/नसतील यांत मला गणू नये. तूर्तास, मी वाचक म्हणून चर्चा वाचेन.

बाकी,

'आम्ही जगतो ती किती मज्जा' असं मध्यमवर्गीय लोक जेव्हा ठासून सांगू लागतात – तेव्हा त्यांच्या कार्पेटखाली प्रचंड दांभिक कचरा साठतोय हे चाणाक्षपणे पाहता येतं.

याचा अर्थ लागला नाही. उच्चवर्गीय लोक 'आम्ही जगतो ती किती मज्जा' असे म्हणतात तेव्हा त्यांच्या कार्पेटखाली कचरा साठलेला असतो की नसतो? भारतात हल्ली मध्यमवर्गाला कसे मोजले जाते?

हा प्रतिसाद ब्लॅक फ्रायडेची खरेदी केल्यावर दिलेला आहे. ;-)

पूर्ण लेख वाचला तरी लेखिका बाइंचा पॉइंट काय आहे कळायला तयार नाही. त्यांना अवचट आवडत नाहीत. अवचट आवडणारे आवडत नाहीत. इतके समजले पण त्याच्या पुष्टीकरणासाठी दिलेले रकानेच्या रकाने डोक्यावरुन गेले.
उदा.

माझ्या एका माजी सहकारणीला मी सांगत होते “ च्यायला, जगात साबुदाण्याची खिचडी आणि पाळीत गरम पाण्याची बादली’ या दोन गोष्टींनी अनेक पुरुषांची आयुष्यं उध्वस्त झाली आहेत महाराष्ट्रात.

ह्याचा नेमका अर्थ काय? एक अक्षर कळले तर शप्पथ! पाळीत गरम पाण्याच्या बादलीविषयी काहीही कल्पना नाही पण साबुदाण्याच्या खिचडीने पुरुषांची आयुष्यं उध्वस्त???
ह्याला अवचटांच्या लेखाचा संदर्भ असल्यास त्यावर थोडे विवेचन/पार्श्वभुमी द्यायला हवी होती.

http://www.pustakvishwa.com/content/%E0%A4%85%E0%A4%B5%E0%A4%9A%E0%A4%9F...

प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.
प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.प्रतिसाद लिहिताना १०% हून अधिक रोमन अक्षरे वापरू नयेत.

आम्हाला आवडतात की अवचट. पण आम्ही अवचटांना बाबाबिबा म्हणायच्या भानगडीत पडत नाही. आम्हाला ते आवडतात त्याची कारणे आहेत:

१. अवचटांची प्रेमळ दाढी
२. अवचटांची रेखीव चित्रे
३. अवचटांचा साधेपणा

ह्या फुकटबाईंचे एवढे मनावर घेऊ नका हो सदस्य. त्यांच्या आवडीनिवडी फारच उच्च आहे. ज्ञानदाबाई रेवपार्टीवाल्या आहेत की नाही ते माहीत नाही. पण त्यांच्या ब्लॉगचे काही वाचक मात्र गुलजारचे नाव घेत सीत्कारणारे रेवपार्टीवाले [ तेच ते. आमच्या नंदूचे मित्र. आणि तोच नंदू ज्यावर तात्याचा जीव आहे. ( हे आपले उगाच काहीतरी. ) ] दिसतात. तूर्तास एवढेच पण ह्या रेवपार्टीवाल्यांकडे (त्यांच्यासाठी आणखी 'असुंदर' शब्द आहे. masturbatorial) थोडे लक्ष द्यायला हवे. बघू. वेळ मिळाल्यास.

"तुझं वाचन किती? तू बोलतोयस किती?"
"तुझा पगार किती? तू बोलतोयस किती?"

लेखिकेची भाषाशैली आवडली. पुस्तकविश्वमधील चर्चेत चिंतातुर जंतू यांनी म्हटल्याप्रमाणे मराठीला अशा भाषेची एक परंपरा आहे. ती परंपरा इंटरनेटवरील अळणी लेखन-प्रतिसादांमुळे लुप्त होत चालली होती, तिला थोडा तरी आधार लेखिकेने दिला आहे. (आदेश विरुद्ध अत्रे हे पु. भा. भावे यांच्या आचरट भाषेने भरलेले किंवा कशी आहे गंमत हे अत्र्यांचे जहाल लेखन मी अनेकदा या झणझणीतपणासाठी वारंवार वाचतो. तुकारामांनीही जोरदार शिवीगाळ कशी करावी याचे वस्तुपाठ अनेक अभंगांतून दिलेलेच आहेत.)

असो.

मला जीए, नेमाडे आणि अवचट हे लेखक संपूर्णपणे आवडतात. गर्द, माणसे हे सामाजिक विषयांवरचे लेखन किंवा स्वतःविषयी, मोर अशा स्वरूपाचे ललित लेखन अवचटांच्या साध्यासोप्या अनालंकारिक शैलीमुळे फार आवडले होते. कुठलाही आव न आणता प्रामाणिकपणे केलेले लेखन मला वाटले. अवचट आवडणाऱ्यांचा एक दांभिक वगैरे टाईप असतो वगैरे आरोप मला लागू होत नसल्याने मी ते मनावर घेतलेले नाहीत. जनरलायझेशन विषयी माझे आक्षेप नाहीत. जनरलायझेशन केले नाहीत तर कोणतेही मत मांडणे अवघड जाईल.

लेखात उल्लेख केलेले बंग यांचे माझा साक्षात्कारी हृदयरोग हे पुस्तकही छान होते. आनंद नाडकर्णी यांची माझ्याकडे इंटरनेट येण्यापूर्वी इनमिन तीनच पुस्तके वाचली होती (मनोविकारांचा मागोवा, विषादयोग आणि ताणतणावांचे नियोजन) त्यापैकी मनोविकारांचा मागोवा छान वाटले होते. आता मनोविकारांबाबतची उत्कृष्ट माहिती अनेक संकेतस्थळांवर छान मिळते.

अवचटांची हल्लीची पुस्तके कंटाळवाणी आहेत यात काहीच शंका नाही. सृष्टीत गोष्टीत, मस्त मस्त उतार किंवा दोन वर्षापूर्वीच्या एका दिवाळी अंकात बॉस, गुरू असे वाचकाला संबोधून त्यांनी केलेले लेखन वाचवले नाही हे खरेच आहे. त्यांची आजकालची भाषणेही ऐकायला - वाचायला आवडत नाहीत. पण त्यामुळे अवचट आवडणे कमी झाले नाही. (मुळात स्वतःचे तत्त्वज्ञान असणारा म्हणावा असा मोठा लेखक जीएंसारखा एखादाच असतो. तरीही तीच गोष्ट जीए - आणि नेमाड्यांनाही - लागू होते - टीकास्वयंवरमधील एकदोन लेख वाचवले नाहीत पण नेमाडे आवडणे कमी झाले नाही. जीएंचे मात्र अथपासून इतिपर्यंत सगळेच आवडले आहे.)

मात्र पुस्तकविश्ववरील चर्चेत दिगम्भा यांचे मत पटले. जो जे वांछील वगैरे ठीक असले तरी लेखन व अभिरुचीच्या तुलना होणारच. त्यात काही वावगे नाही.

शिवसेना द्वेष आणि गुटख्याबद्दलची तिडीक यात वाईट काय आहे? कोणाही सूज्ञ माणसाला शिवसेना आणि गुटख्याबद्दल तिडीक वाटणारच. लेखिका माणिकचंद आणि शिवसेनेच्या लॉबीस्ट आहेत का? पत्रकारांबद्दल हल्ली भलभलत्या शंका येतात म्हणून म्हटले.

समाजातील वलयांकित व्यक्तीला भर-अंतर्जालावर नावे ठेऊन त्यातून सेडीस्ट सुख मिळवण्याचा स्वस्त मार्ग, त्याचबरोबर मध्यमवर्गीय लोकांचे वाभाडे फुकट.