चलरेखाचित्राने (लाईन ऍनिमेशनने) क्रिया नेमकी समजली!

आजवर याबद्दल कुतूहल होते, पण बॉबिनकडे टक लावून बघूनसुद्धा नीट कळले नव्हते. (यंत्र चालू असताना रिळावर एक संरक्षक पट्टी सरकते, ते चांगले, नाहीतर मला लहानपणी इजा झाली असती ते नक्की!)

मित्रवर्य ऋषिकेश,

आपली लेखमाला अगदी भन्नाट जमली आहे. प्रत्येक भागासोबत दर्जा वाढतच आहे. सगळेच भाग उत्तम जमले आहेत. आपल्याकडे असणारे हुनर जगाच्या कामी कसे लावावे याचे हे उत्तम उदाहरण. या लेख मालिकेचा उपयोग बालशिक्षणाचे साहित्य म्हणून शिक्षण मंडळाने करुन घ्यायला हवा.

मी तर तुमच्या या लेख मालिकेने एवढा प्रभावित झालो आहे की अशीच एक लेखमाला ग्रामिण जीवनावर सुरु करायचा विचार आहे. पण त्यात अडचण अशी आहे की त्यासाठी लागणारी चित्रे मला मिळत नाहीत. मळणयंत्र, खळे, विहीरीवरील मोट, विहीरीच्या दगडी बांधकामाचे प्रकार, बारव, गोठा, औत, जू, बैल-नांगर, औत, तिफण, साडे-नळे, अशा दैनंदिन जीवनातल्या असंख्य वस्तूंवर मुलांना माहिती देता येईल. तसेच लोहार, सुतार, कुंभार, तेली, चांभार, अशा परंपरागत अभितांत्रिकी कलांची ओळख करुन देता येईल. गावी राहणार्‍या माझ्या धाकट्या बंधूला मी छायाचित्रे काढण्याचे काम दिले आहे. पण तो त्यातले काय-काय मिळवू शकतो अन काय काय नाही हे माहित नाही. त्यामुळे उपक्रमवरील कोणी सदस्य मला ही चित्रे मिळवून द्यायला मदत करील का?

आपला,
(ग्रामिण) भास्कर
आम्ही येथे वसतो.

अतिशय सोप्या शब्दात उत्तम माहिती सांगितली गेली आहे,त्याबद्दल मनःपूर्वन अभिनंदन!

ऍनिमेशन सुरेख आणि आवडले. सुईत दोरा घालण्याचे काम लहानपणी आई करायला द्यायची ते आठवले! तुमचा या लेखांच्या बाबतीत वेग वाखाणण्यासारखा आहे. सुरू राहू द्या.

तुमची लेखमाला अतिशय छान चालली आहे,चित्रा म्हणते त्याप्रमाणे वेग ही उत्तम राखला आहेत,
ऍनिमेशन झकासच आहे,:) तुम्ही दाखवलेले सिंगर च्या पायमशिनचे चित्र आमच्या जुन्या घरी घेऊन गेले. आजही आमच्याकडे ते मशिन आहे आणि ह्या भारतभेटीत मी त्याच्यावर किरकोळ शिवणही केले.(उसवलेल्या टीपा मारणे इ.)
आमच्या आवारात गुंजेचे वेल होते ते ही आठवले आणि दादरच्या सिध्दीविनायकाच्या मंदिराच्या आवारात पडलेल्या भरपूर गुंजा पाहूनही त्या वेचायचा मोह टाळावा लागला,:(
स्वाती

ऋषीकेशच्या पोतडीतून नवा लेख कोणता निघणार याची नेहमी उत्सुकता असते. ऍनिमेशनने मजा आली, क्रिया सहज समजली.

माझी आई उत्तम कपडे शिवते. आमच्या घरात पूर्वी पॅडलचे शिवण यंत्र होते. नंतर तिने त्याला मोटर लावून पायाने बटन प्रेस करून शिवणयंत्र चालवायची सुविधा लावली. नंतर काही वर्षांनी (म्हणजे सुमारे २०-२५वर्षांपूर्वी) हे असं आधुनिक शिवणयंत्र तिने मागवून घेतलं. त्यावर अनेक टीपा, भरतकाम होत असे आणि तसे मशीन तेव्हा इतर कोणाकडे नसल्याने मी मैत्रिणींत भाव खाऊन घेत असे. आईला मात्र हे नवे यंत्र मागवले तरी फारसे जमले नव्हते तिला ते जुने शिवणयंत्रच अधिक आवडायचे. बहुधा हात बसला होता. आजही आमच्याकडे ही दोन्ही शिवणयंत्रे आहेत. या लेखाने जुन्या आठवणी जाग्या झाल्या. लेख मस्त झाला आहे.

===========================
मराठी भाषा हा माझा प्राणवायु आहे.
===========================
एकूण आत्तापर्यंतचे ह्या मालिकेतले सगळेच लेख मस्त आहेत.आता ज्यांच्यासाठी हे लिहिले गेलेय त्यांच्या ज्ञानात नक्कीच भर पडेल पण माझ्यासारख्याच्या ज्ञानातही बरीच भर पडलेय हे कबूल करायला हवे.
'टाका कसा पडतो' हे आजच्या लेखातील चलतचित्र पाहून डोक्यात अगदी पक्के बसले.
हा लेखन प्रकल्प उत्तरोत्तर असाच बहरत जावो हीच सदिच्छा.
शाब्बास ऋषिकेश!

ऋषिकेश,
मस्त लेख. मलाही आजपर्यंत टाका नेमका कसा शिवला जातो हे माहित नव्हते. चित्र पाहून 'फंडे क्लिअर' झाले. :)
आमच्याकडे चित्रात दाखवल्यासारखेच यंत्र होते, फक्त कंपनी वेगळी होती कोणती ते आठवत नाही. लहानपणी सर्वात मनोरंजक गोष्ट म्हणजे बॉबीनीचा दोरा संपल्यावर दोरा परत भरणे.
यावर टारगेट ऑडीअन्स काय म्हणतो? कुणा उपक्रमींच्या आसपास बच्चेकंपनी असेल तर त्यांना लेख दाखवून त्यांच्या प्रतिक्रिया नोंदवल्यास बरे होईल. त्यांना लेख कसा वाटतो? समजायला अडचण येते आहेका? कालच ऋतुजाचे नाव कोण आलय मध्ये दिसले होते. तिने लेख वाचला का कल्पना नाही.
----
"काय करणार? जुनी खोड. स्वतःलाही सोडलं नाही. नको ते प्रश्न, नको त्या शंका विचारणारच." -- मास्तर, सामना चित्रपटात.

ऋषिकेश,
आपले लेख मस्त जमताहेत. आज ते एनिमेशन कितीतरी वेळ पाहात राहिलो.
मजा वाटली. आपल्या अशाच दर्जेदार लेखांच्या प्रतिक्षेत.

'तसा मी हुशार आहे' या मालिकेतले सर्व लेख आवडले. योग्य ती चित्रे गोळा करण्यासाठी घेतलेली मेहनतही जाणवते. यातले शिवण घालण्याचे चलतचित्र सर्वात जास्त आवडले.

लेख. एकंदर भट्टी छान जमली आहे. वरील प्रतिसादांत म्हटल्याप्रमाणे ऍनिमेशनमुळे टाका कसा घालतात हे प्रथमच नीटपणे समजले :).

नंदन

मराठी साहित्यविषयक अनुदिनी
(http://marathisahitya.blogspot.com)

लेख खूप आवडला. वर अनेकांनी म्हटल्याप्रमाणे ऍनिमेशन मुळे फारच रंजक झाला आहे.
(लेख वाचून 'बॉबिन चांगली घट्ट भरली गेली नाही की सळ पडत असे.' हे आठवले.)