आमची आवडती मिरची एलोपेन्यो ;-) असे संवाद फेकते. बाकी टून डू मस्तच. मिरचीच्या माहितीपूर्ण लेखापेक्षा टूनडूची माहिती आवडली.

एलोपेन्यो चा SHU २,५००–८,००० हा आमच्या आवडत्या कोल्हापुरी लवंगी मिरचीपेक्षा फारच कमी असावा असे स्पष्ट आहे.

कारण कोल्हापुरी मिरचीचा ज्यूस पिणार्‍याची अवस्था अशी होणार हे नक्की. :)

योगेशराव,माहिती आवडली.पण ही मिरची आम्हाला ढोबळी मिरची वाटते आहे.ती जर असेल तर तिच्यात काही दम नसतो.कारण मिरच्या मधली ,ती जरा गरिब स्वभावाची. आमच्या गावाकडच्या हिरव्या मिरच्यांनी कानातून वाफा,डोळ्यातून गंगा,यमूना.नाकावर घाम,ज्यांच्या डोक्यावर केस नाहीत,तीथे पावसाचे थेंबाप्रमाणे घाम,अन अधिक मिरच्याच्या सेवनामूळे,सकाळी उठण्याऐवजी पहाटे उठावं लागतं. ती हीच मिरची का?लवंगी मिरची घाटावरची. (विनोदी व्यंगचीत्र आवडले) अशीच विविधांगी माहिती येऊ द्या.
खरं तर मिरची ही मूळ भारतीय नव्हे.
हे आम्हाला काही पटले नाही, कोणत्या तरी वेदात याची माहिती आहे असे म्हणतात,म्हणे.

चित्रात दाखवलेल्या नागा जोलोकिया या मिरचीचा तिखटपणा १,००,००० युनिट्सपेक्षा जास्त आहे.
आम्हाला परिचित असलेली थाई मिरची जिचा उल्लेख SHU सारणीत आढळतो व जी इतर भारतीय मिरच्यांप्रमाणेच तिखट असते तिचा तिखटपणा ५०००० ते १००००० इतका आहे.

ही माहिती आधुनिक काळातील वेद जे की विकिपीडिया यांवरुन घेतली आहे.

खरं तर मिरची ही मूळ भारतीय नव्हे. असे आम्ही बर्‍याच ठिकाणी वाचले आहे. बटाटा व मिरची या आपल्या आहाराचा पाया असणार्‍या दोन्हीही वस्तू या पोर्तुगीजांनी भारताला दिलेल्या भेटी. मात्र दुर्दैवाने लेखाचा दुवा आठवत नाही.