बाय द वे, हे आता ब्राह्मणधार्जिणे झाले बरं का!
=))

- छनछनचाळ

श्री. ठणठणपाळ हे कधीकधी मानवतावादी असल्याचा मला भास होतो (- म्हणजे मुंबई बलदंडपणे स्वतःकडे वीज ओढून घेते, तर श्री. ठणठणपाळ गरीब बिचार्‍या ग्रामीण महाराष्ट्राचा कैवार घेतात.)
आता या लेखाचे म्हणणे ऐकून मानवतावादी श्री. ठणठणपाळ यांना कैद करून आर्थर रोडवरील आलिशान कोठड्यांमध्ये जनतेच्या पैशाने पोसावे लागेल. धडकी भरते.

हाहाहाहा! काय लेख आहे. धन्य आहात ठणठणपाळ.

अवांतर: चीट

रिकामटेकडे, तुमच्याकडे उपक्रमावरील शीर्षकाला चीट करण्यासारखे काही आहे का? ठणठणपाळ यांनी शीर्षक टाकले की त्यातले फक्त १०% प्रकाशित व्हावे.

किंवा रोग्यास वाचवायचे असेल तर विषबाधे मुळे सडलेला निकामी झालेला भाग दयामाया न दाखवता सरळ शस्त्रक्रिया करून कापून टाकणे

ठणठणपाळांनी भारताचा जसा विचार केला आहे तसा मी उपक्रमाचा करता येईल का बघत होतो... हम्म्म्म...

मै बिमार पर कभी प्यार नाही करता म्हणणारा .

मूळ वाक्य 'मै बीमारी से कभी प्यार नही करता' आहे का? नाही तर असले जालीम उपाय करताना बीमार मेला तरी त्या डॉक्टरला पर्वा राहाणार नाही.

राजेश

द्रौपदीचे सत्त्व माझ्या लाभु दे भाषा-शरीरा
भावनेला येउं दे गा शास्त्र-काट्याची कसोटी

मी ब्राह्मण द्वेष्टा कधीच नव्हतो आणि नाही. फक्त ब्राम्हम्ण्याच्या नावा खाली सामान्य जनतेला लुबाडणाऱ्या विरुद्ध बोलत असतो, सामान्य जनतेला लुबाडणारा कोणीही असो त्याला मी विरोध करणारच. त्याच बरोबर जेथे चूक असेल तेथे आवाज उठवणारच कोणी ब्राह्मण द्वेष्टा म्हणोत किंवा ब्राह्मणधार्जिणे म्हणोत. सामान्य माणूसच माझ्या विचारांचा मुख्य धागा असतो हे माझ्या लिखाणा वरून स्पष्ट होईल . आज मध्यम वर्गीय स्वत;च्या कोशात गुरफटून गेला आहे. त्यास समाजातील घडणाऱ्या कोणत्याच बऱ्या वाईट घटनांचे कांहीच वाटत नाही एव्हढा तो अलिप्त झाला आहे. म्हणून सतत आवाज उठवणे हेच महत्वाचे आहे. मेरा अज़्म इतना बलंद है कि पराये शोलों का डर नही मुझे ख़ौफ़ आतिशे-गुल से है कही ये चमन को जला न दे । आणि आज हेच होत आहे. पाक दहाषदवाद्या पेक्षा भारतातील वेगवेगळ्या स्वरूपाचा अंतर्गत दहशदवाद ( त्यात राजकीय , शैक्षणिक, भाषिक, नेत्यांचा, डॉक्टर,वकील, व्यापारी, भ्रष्ट्र नोकरशहा उच्च वर्ग इतर बहुजन वर्ग) यांचा दहाषदवाद्यात समावेश होतो या मुळे COMMON MAN हा आज होरपळून निघत आहे. त्यात तुम्ही सुद्धा असू शकता.हे लक्षात घ्या.

'जज्जसाहेब,
या बाई काय बोलताहेत, हे बाकीचे लोक काय म्हणताहेत, यातले काही म्हणजे काही मला उमगत नाही.
पुन्हा एकदा सगळ्यांना निक्षून सांगतो, की मी निपाणीचा तंबाखूचा व्यापारी लखोबा लोखंडे आहे.
हे लोक जे म्हणताहेत ना
तो मी नव्हेच.... '

(अशासारख्या चित्रपट अथवा नाटकातील गाजलेल्या संवादांच्या पुनःप्रत्ययाचा आनंद घेण्याची इच्छा आहे. उपक्रमी मित्रांनी त्यांना आवडलेले संवाद लिहावेत, असे नम्र आवाहन)

आजकाल उपक्रमावर आलो की बिक्रम और बेताल का आठवते कोण जाणे ;)

--
अनुदिनी : http://rbk137.blogspot.com

तो मी नव्हे असा पळपुटेपणा मी आयुष्यात करत नाही. होय जज्ज साहेब तो मीच आहे.अन्याया विरुद्ध आवाज उठवणारा तो ठणठणपाळ मीच आहे. "मारूती कांबळेचं काय झालं?" मास्तर, सामना चित्रपटात. होय मी तोच मास्तर आहे, जो तुम्हाला , तुम्ही केलेल्या पापाचे प्रयाश्चित कधी करणार. असा प्रश्न सतत विचारणारा. आणि विक्रमादित्य सारखा .... आणि विक्रमादित्याने आपला हट्ट सोडला नाही आणि परत तो स्मशानात गेला आणि झाडावरचे प्रेत खांद्यावर टाकून निघाला ..... मला या विक्रमादित्याच्या सतत प्रयत्न करण्याच्या वृत्तीचे नेहमीच कोतूक वाटत आले आहे. प्रयत्न करावेत ते असे
म्हणून कितीही अडथळे आले तरी विक्रमा सारखा मी लिहित राहणार अन्यायाच्या विरोधात लढण्या साठी भ्रष्ट्राचाराच भूत गाडून टाकण्यास , समाजात समानता आणण्यासाठी सतत आवाज आवाज उठवणार कितीही टीका झाली तरी, आर्थर जेल मध्ये टाकले तरी. मेरा अज्म इतना बुलंद है! कमीने कुत्त्त्त्त्त्त्त्त्ते......मैं तेरा खून पी जाउंगा! वा वावाह !

थांथांपाल साहेब मनावर घेऊ नका,

ज्यांचं दोन वेळचा भागलं आहे त्यांना हे संकेत स्थळ म्हणजे timepass चे साधन आहे. दूर कुठेतरी AC रूम मध्ये बसून टंकायला त्यांना काय जातंय.

भारताची दलीन्द्री हीच आहे कि कोणी कधी समजूनच घेत नाही. हे असंच चालत राहणार.

I AM THE TRUTH.
हे म्हणण्यातच सगळी हयात जाणार आहे.

तुम्ही नाहीरे वर्गाची जी बाजू मांडताय ते खरच एक चांगलं काम आहे. पांढर पेशा लोकांना मिरच्या झोम्ब्तात त्यामुळे.
तुम्ही नका मनावर घेऊन.

आधी ज्यांना येडा येडा म्हणून हिणवला गेला आहे त्यांनीच जग बदललेले आहे.
(भगतसिंग येडाच होता, शहाणा असता तर मस्त पैकी सुंदर मुलीशी लग्न करून बायका मुले ह्या मध्ये रमला असता.
)

बाकी हे तथाकथित विचारवंत, भारत बुडायची वेळ आली तरी टंकत राहतील आणि एकमेकांची उणी दुनि काढत राहतील.

वणवा पेटल्याची कोणाला चिंता नाही, जो तो शब्दांचा कीस पाडण्यात स्वताला धन्य समजतो.

तुम्ही लिहा.
कोणी नाही घेतले तरी आम्ही घेतो मनावर.
आम्ही वाचतो तुमचा एकेक शब्द न शब्द.

ठणठणपाळ यांच्या लिखाणाला इथे कुणीही गांभीर्याने घेतलेले नाही. हरकत नाही. एकेका संस्थळाची प्रकृती असते.
इथले सदस्य विद्वान आहेत, असा एक सर्वसामान्य समज आहे. (मीसुद्धा याच्याशी सहमत आहेच!) जगातल्या यच्चयावत विषयांबद्दल इथे उहापोह होतो. मग अशा वेळी ठणठणपाळ यांनी मांडलेला एक नवा मुद्दा (काश्मिर भारतापासून वेगळे करावे..) दुर्लक्षीत राहू नये असे मला वाटते. हाच मुद्दा एखाद्या विद्वत्ताप्रचुर भाषाशैलीच्या लेखात आणि नेत्यांचे अवमानकारक उल्लेख वगळून कोणी मांडला असता, तर त्यावर नक्कीच चर्चा घडली असती. ठणठणपाळांची भाषाशैली, आक्रस्ताळेपणा, गांधी-नेहरू द्वेष, पूर्वग्रह वगैरे जरा वेळ बाजूला ठेऊन आपण त्यांच्या विचाराकडे पाहिले पाहिजे. त्यांची कळकळ खरी असावी, एवढे तरी मला खात्रीलायकरित्या वाटते.

"दूध मांगो, खीर देंगे..
कश्मिर मांगो, चीर देंगे"

आमच्या हायस्कूलच्या रस्त्यावर असलेल्या इमारतीच्या भिंतीवर ही घोषणा कुणीतरी लिहिलेली होती. (मी एका लहानशा गावात वाढलो. तिथे अनेक राष्ट्रीय घटनांचे पडसाद रिकाम्या घरांच्या दर्शनी भिंतींवर उमटत असत. गॅट करार हाय हाय, चलो दिल्ली वगैरे काही आठवतात.) तर ते वयच अजाणते असल्याने त्यावेळी ती घोषणा 'लै भारी' वगैरे वाटायची. आपल्या नकाशाच्या टॉपला जो मुकुटासारखा भाग आहे, तो म्हणजे काश्मिर आणि तो पाकिस्तान आपल्याकडून हिसकावू पाहतंय एवढेच माझे त्याकाळी त्या समस्येचे आकलन होते. जसजसे वय आणि वाचन वाढत गेले, तसतशी ही भावनाही बदलत गेली. सर सिरील रॅडक्लिफ यांची लाईन, संस्थानांचे विलीनीकरण, राजा हरिसिंग, टोळीवाले, लाईन ऑफ कंट्रोल वगैरे इतिहास वाचतांना काही धक्के बसले. मध्यंतरी मी स्वतःच जम्मू- काश्मिरला जाऊन आलो. माझा एक बालमित्र तिथे पूंच-राजौरी भागात मिल्ट्रीमधे तैनात आहे. तो कधी गावाकडे आला तर त्याचे अनुभव सांगत असे. या सगळ्यातून हळूहळू माझे काश्मिर समस्येचे आकलन बदलत गेले. (नंतर काही जालीय चर्चाही वाचनात आल्या.. त्यातही अनेक गोष्टी समजल्या.)
हल्ली हल्ली मला असे वाटू लागले आहे की काश्मिर (नकाशात दिसते तसे आणि तेवढे) भारताला कधीच परत मिळणार नाही. "दूध मांगो खीर देंगे" ची घोषणा असलेली भिंत आता ढासळली आहे. त्याचबरोबर माझ्या असेही लक्षात आले आहे, की हळूहळू भारतीय जनमानसही काश्मिरबद्दल तितकेसे आग्रही राहिलेले नाही. मेंदू काहीही सांगत असला, तरी माझे अनेक भल्याबुर्‍या संस्कारांनी लिप्त झालेले भारतीय मन भारताचा शीर्षविहीन नकाशा कल्पून दःखी होते. मी संघवाला नाही, आणि काँग्रेसवालाही नाही. मी बहुसंख्य उपक्रमींच्याइतका विद्वानही नाही. तरीही (किंबहुना, त्यामुळेच) काश्मिरचे भारतापासून विलग होण्याची ही शोकात्म अपरिहार्यता अथवा अटळ शक्यता मला विलक्षण क्लेशदायक वाटते.

इतर उपक्रमींचे याबाबत काय विचार किंवा तर्क आहेत, हे जाणून घ्यायला आवडेल.

त्या काळात नसबंदीचा इतका अतिरेक झाला होता, की बिहारमध्ये तर तरुण म्हणू नका, म्हातारा म्हणू नका, धर आणि नसबंदी कर असे प्रकार घडत होते. मी कुठल्याशा पुस्तकात वाचले होते, की इंदिरा गांधी बिहारच्या दौर्‍यावर गेल्या असताना तेथील खेडोपाडीच्या महिलांनी पुरुषांवरील सक्तीच्या नसबंदीची कैफियत त्यांच्यापुढे मांडली. इंदिरा गांधींनी विचारले, की एकीकडे अपत्यांची संख्या वाढली की त्याचा त्रास स्त्रियांनाच सहन करावा लागतो तर मग तुमचा नसबंदीला विरोध का? त्यावर त्या महिला स्पष्टपणे काही बोलल्या नाहीत, पण लाजून इंदिराजींना म्हणाल्या, 'आप भी औरत है. हमारा मन जानती होगी. जिस पानी में मछलियाँ ना हो, उसका क्या फायदा?' इंदिरा गांधी जनतेची मानसिकता जाणण्यात चतुर होत्या. त्यांनी ही मोहिम गुंडाळण्याचे आदेश दिले.
(हा प्रसंग खरा, की कल्पित हे माहीत नाही, पण नसबंदीच्या अतिरेकाच्या मुद्द्यावरुन आठवला.)

इथे म्हणून नितिन थत्ते यांनी दुवा दिलेल्या चर्चे त मी माझे म्हणणे मांडले नाही हे म्हणणे साफ चूक आहेत .त्या दुव्या वरील माझी मते आहेत ती परत देत आहे.
सर्व प्रथम काश्मीरचा स्वतंत्र राज्याचा दर्जा नाहीसा कारा.
प्रेषक thanthanpal (शनि, 07/10/2010 - 17:16)
नेहरू हे हिमालया एव्हढे मोठे होते हे मान्य करतानाच नेहरूंनी हिमालया एव्हढ्या मोठ्या चुका केल्या त्या सुद्धा हिमालया एव्हढ्या मोठ्या होत्या आणि आज ६५ वर्षा नंतर ही आपण त्याची किमत चुकवत आहोत. आणि आत्ता तर मतांच्या राजकारणान मुळे हा प्रश्न आजचे राजकारणी सोडवू शकत नाही.
हा प्रश्न सावरकरांचे विचार राबवणारा नेताच करू शकतो हे आजच्या लोटांगण घालणाऱ्या राजकारण्यांचे काम नव्हे . सर्व प्रथम काश्मीरचा स्वतंत्र राज्याचा दर्जा नाहीसा कारा. भारतातील सर्व कायदे काश्मीरला लागू कारा. भारतीय नागरिकांना काश्मीर मध्ये जमीन खरेदी करण्याचा राहण्याचा अधिकार नाही तो अधिकार प्रदान कारा , मतांच्या राजकारणाची फिकीर न करता दहशद वाड्या विरुद्ध लढाई पुकारून एक घाव दोन तुकडे करा. सावरकरांनी सुचवल्या प्रमाणे निवृत्त सैनिकांच्या तेथे कायम स्वरूपी वसाहती निर्माण करा, त्यांना काश्मीरचे नागरिकत्व द्या. या काश्मीर ऑपरेशन च्या वेळी UNO वा अमेरिकेचे, चीनचे कितीही दडपण आले तर झुगारून देणे. कारण प्रत्येक देशाला आपले हित संबंध जपण्याचा अधिकार आहे. केवळ महाशक्तीची स्वप्ने पाहणे सोडून कणखर नेतृत्व स्वीकारा. आंतरराष्ट्रीय स्वप्नात रंगून जाण्या पेक्षा देशाच्या सर्वांगीण विकासा कडे लक्ष द्या .नक्षलवाद्या पासून ते काश्मीर चे सर्व प्रश्न सुटतील. अखेर महत्वाचे या सर्व प्रक्रीये मध्ये बाधा आणणाऱ्या मानवतावाद्यांना सरळ गोळ्या घाला.

शरण आलेल्या दहशतवाद्याला यंदा "पद्मश्री' जाहीर झाल्याने जम्मू-क
प्रेषक thanthanpal (शनि, 07/10/2010 - 20:24)
आज ६५ वर्षा नंतर ही आपण त्याची किमत चुकवत आहोत. कृपया ससंदर्भ सिद्ध करा. आज जो काश्मीर जळत आहे या पेक्षा अजून कोणता पुरावा पाहिजे. नेहरूंनी हा प्रश्न युनोत नेला नसता तर काश्मीर मध्ये हैदराबाद निजाम राज्यात सरदार पटेलांनी मिलिटरी घुसवली असती तर एकदाच काय तो रक्तपात आर्थिक नुकसान व्हायचे ते झाले असते. आणि ते आपण गेल्या ६५ वर्षात काश्मीरवर केलेल्या प्रचंड खर्चा पेक्षा अत्यंत मामुली असते. २) भारतीय नागरिक जगात कोठेही जमीन खरेदी करू शकतो पण काश्मीर मध्ये नाही हे हे आपणस माहीतच असेल.भारतातील बरेच कायदे काश्मीर ला लागू होत नाही.
क्या कश्मीर अलग देश है? जम्मू-कश्मीर : महिलाओं के हक पर कुठाराघात की तैयारी जम्मू कश्मीर की महिला अगर दूसरे राज्य में शादी करती है तो फिर उसकी राज्य की नागरिकता खत्म हो जाएगी
जावेद मात्झी
शरण आलेल्या दहशतवाद्याला यंदा "पद्मश्री' जाहीर झाल्याने जम्मू-काश्मीरमध्ये नाराजी आहे. अनेक गुन्हे नावावर असलेल्या केन्नाला हा पुरस्कार कशासाठी, असा सवाल केला जात आहे.
प्रजासत्ताक दिनानिमित्त यंदा जाहीर झालेल्या "पद्म' पुरस्कारांमुळे निर्माण झालेला वाद जम्मू-काश्मीरमध्येही पोचला आहे. शरण आलेल्या एका दहशतवाद्याला "पद्मश्री' जाहीर झाल्यामुळे संशयाचे धुके निर्माण झाले आहे. या संदर्भात राज्य सरकारने केलेल्या सूचनेकडे दुर्लक्ष करून केंद्राने या दहशतवाद्याला पुरस्कार जाहीर केल्याचे कळते.
दूसरे राज्य में शादी करने पर छिनेगी कश्मीर की नागरिकता!
आईबीएन-7
TimeFri, Mar 12, 2010 at 09:27 , Updated at Fri, Mar 12, 2010 देश सेक्शन
Tagsटैग: jammu, citizenship, pdp | 1 कमेंट्स
Email Print
जम्मू बार एसोसिएशन ने भी इस बिल के विरोध में गुरुवार को दिन भर कामकाज ठप रखा।
जम्मू बार एसोसिएशन ने भी इस बिल के विरोध में गुरुवार को दिन भर कामकाज ठप रखा।
Watch Video
श्रीनगर। जम्मू कश्मीर में महिलाओं के हक को छीनने की तैयारी हो रही है। पी़डीपी के एक विधायक मुर्तजा खान ने विधान परिषद में एक बिल पेश किया है। अगर ये बिल पास हो गया तो फिर जम्मू कश्मीर की महिला अगर दूसरे राज्य में शादी करती है तो फिर उसकी राज्य की नागरिकता खत्म हो जाएगी। इस बिल का समर्थन कांग्रेस और नेशनल कॉन्फ्रेंस ने भी किया है।
हालांकि बीजेपी ने इस बिल का कड़ा विरोध करने का फैसला किया है। इसके अलावा जम्मू बार एसोसिएशन ने भी इस बिल के विरोध में गुरुवार को दिन भर कामकाज ठप रखा। भाजपा विधायक अशोक खजुरिया कहते हैं कि भाजपा ऐसे बिल को कभी भी नहीं लाने देगी। यह बिल हर तरह से डिफिट हो ऐसी व्यवस्था होगी।
जम्मू कश्मीर में धारा 370 के चलते ऐसा प्रावधान है कि यहां पर बाहरी राज्यों के किसी व्यक्ति को नौकरी और जमीन नही मिल सकती क्योंकि यहां पर स्थायी नागरिकता प्रमाण जरूरी है हालांकि महिलाओं की नागरिकता को खत्म करने का बिल पहले भी कई बार पेश किया जा चुका है लेकिन ये पास नहीं हो पाया। इस बार ये मामला इसलिए महत्वपूर्ण है क्योंकि सरकार ने भी इस बिल का समर्थन कर दिया है।
ज्या काश्मिरात भारतीयांना जमीन विकत घेण्याची परवानगी नाही त्या काश्मीर मध्ये आज पाकव्याप्त काश्मीर मधील अतिरेक्यांना गुंडांना भारतात काश्मिरात बसवण्याचे खुद्द मुख्यमंत्री उमर म्हणतात. पण मतांच्या लाचारी मुळे त्याला विरोध करण्याची एकही राजकारण्याची हिम्मत झाली नाही. आपल्या देशात मूळ समस्येला हात घालण्याची कॉंग्रेस भाजप होय भाजपासह एकही राजकीय पक्षाची हिम्मत नाही. भ्रष्ट्राचार हा एकमेव कार्यक्रम आहे यांचा आणि जनता माझा काय संबंध म्हणत वन रूम किचेनाच्या घरात दार बंद करून बसतात आणि नेता निवडण्याच्या वेळी रामायण महाभारत पाहत बसतात किवा शिर्डीला जातात जसे कांही हा बाबा यांचे सर्व संकट दूर करणार.
जेल मध्ये टाकून आणि तेथे नेट ची सुविधा नाही दिली तरी माझा आवाज तुम्ही दाबू शकत नाही. सावरकरांनी अंदमान च्या काळ्या कोठडीतून कसली ही सुविधा नसताना खंड काव्य प्रसिद्धी केलेच . आता तुम्हा करंट्या नेहरूवादी भारतीयांना त्याची कदर नाही हा दोष सावरकरांचा नाही तुमचा आहे.

मी खालील मुद्दे मांडले होते-

काश्मीरविषयक घटनांचा कालक्रम.
पुरेसा काळ युद्ध केल्यावरच युद्धबंदी केली.
जेवढा काळ युद्ध झाले त्यात सैन्याला फार यश येत नव्हते.

म्हणजे युद्धबंदी करण्यामुळे काश्मीर जिंकता आले नाही असे नव्हे.

या मुद्द्यांचा कसलाच प्रतिवाद ठणठणपाळ यांच्या उत्तरात दिसत नाही. पण नेहरूंची काश्मीरमध्ये चूक झाली हे पालुपदच फक्त दिसते.

दणदणमार
(कॅरॅक्टर काऊंटर स्टिल हॅज द बग, सो आय डोण्ट हॅव टु राईट धिस वे)

तुम्ही घाबरु नका. हे खालील मुद्दे जगाच्या अंतापर्यंत सुटणार नाहीत.

१) भारत पाकीस्तान वाद
२) भारत चीन वाद
३) नक्षलवाद
४) तालीबान / अल कायदा
५) दाऊदला भारतात फरफटत आणणे.
६) वीज आणी पाणी याबाबतीत महाराष्ट्र स्वयंपूर्ण होणे.
७) अमेरीकेने दुसर्‍या देशांच्या प्रश्नात हस्तक्षेप करणे.
८) भ्रष्टाचारमुक्त भारत

आणी बरेच काही बाही. ही यादी हवी तेवढी लांबविता येईल.

मला येथेही भेट द्या.
http://rajdharma.wordpress.com

>>> आणी बरेच काही बाही. ही यादी हवी तेवढी लांबविता येईल. <<<

यात "बेळगाव-निपाणी-बिदर्-भालकी-कारवार" सह संयुक्त महाराष्ट्र झालाच पाहिजे, हेहे घेऊया.

हे सैन्याचे अपयश नव्हे तर नेतृत्वाचे अपयश आहे. यावेळी देशा चा जो नेता होता त्याचे अपयश आहे हे १०१% . कारण नेताच जर कच खावू असला तर सैन्या कुठून लढणार आणि हेच चीन च्या वेळीही घडले
चूक एकदा माफ असते नेहमी नेहमी नाही.