हा हल्ला वंशद्वेषी होता की नाही याची शहानिशा यथायोग्य होईलच.

हेच कळणे महत्वाचे आहे. भारतीय लोकांवर ऑस्ट्रेलियात का हल्ले होतात? एवढा रोष का? दै.सकाळ मधे यावर एक लेख गेल्या वर्षात वाचल्याचे स्मरते. लेख उत्तम होता. निनाद ने दिलेले उपाय हे प्राथमिक काळजी म्हणुन घेतले तरी सुरक्षितते भर पडेल. काही बेफिकिर लोक सुरक्षिततेसाठी काळजी घेणे याला भित्रटपणा म्हणतात.
खर तर सुरक्षितता ही मानसिक अवस्था आहे. असंतोषासमोर जगातील सगळी सुरक्षाव्यवस्था फिकि पडते.
भारतीयांमुळे स्थानिक लोकांच्या रोजगारावर गदा आली हे कारण काही लोकांचे डोके फिरण्यास पुरेसे असते.भारतीयांनी ऑस्ट्रेलियात रहाताना स्थानिकांचा मान राखुन नम्रपणे व खेळीमेळीने वागल्यास भारतीयांविषयी रोष कमी होईल.

प्रकाश घाटपांडे

सुरक्षिततचे उपाय चांगले आणि उपयुक्त आहेत. निनाद, तुम्ही आणि आप्तजन सांभाळून आणि सुखरुप रहा. अनेकदा ऑस्ट्रेलियातील भारतीयांविषयी हल्ले वाचले की नेटावरील आपल्यासारख्या आप्तजनांची हटकून आठवण होते.

आणखी एक उपाय म्हणजे, आपल्या शेजार्‍यांच्या संपर्कात रहा. परदेशांत शेजार्‍यांशी संबंध असतातच असे नाही परंतु मदतीची गरज असल्यास सर्वप्रथम त्यांचीच मदत होण्याची शक्यता मोठी असते.

असो.

स्थानिक पोलिसयंत्रणा, सामाजिक संस्था, मनुष्यकल्याण संस्था वगैरेंचे पाठबळ मिळवणे येथे शक्य आहे का? किंवा तसे उपाय योजले आहेत का अलरेडी?

आपण सुचविलेले उपाय योग्य आहेत. पण दै.सकाळच्या बातमीवरुन ज्या नितीन गर्ग वर हल्ला झाला त्यात नितीनने मदतीसाठी आरडाओरडा केला. पण त्याच्या मदतीला कोणी आले नाही. जखमी अवस्थेत तसाच तो हॉटेलपर्यंत आला. पुढे त्याला रुग्णालयात दाखलही केल्या गेले पण त्याचे दैव बलवत्तर नव्हते.

भारतियांच्या सुरक्षिततेसाठी तिथे काय उपाययोजना केल्या जात आहे ? भारतीयांवर होणार्‍या अशा हल्ल्यांच्या बाबतीत भारताने निषेध व्यक्त केला. भारत-ऑष्ट्रेलिया संबंधावर परिणाम होण्याचा इशारा भारत सरकारने दिला. पण अशा दबावाचा तेथील सरकारावर किती परिणाम होतो त्यावर सुरक्षीततेचे उपाय अवलंबून आहेत असे वाटते.

तुम्ही सांगितलेले सुरक्षेचे उपाय योग्यच वाटतात.

पण रोजव्यवहारात इतके अतिदक्ष राहाणे म्हणजे फार जाचक वाटते, ऑस्ट्रेलियामधील भारतीयांबद्दल अधिकच काळजी वाटते.

मराठी असे आमुची मायबोली तिला बैसवूं वैभवाच्या शिरी |
***********************************
श्री. निनाद यांनी सुचवलेले सर्व उपाय उपयुक्त आणि व्यावहारिक आहेत. या लेखाच्या प्रती काढून त्या आपल्या मित्र मैत्रिणींना आणि आप्तेष्टांना वाटाव्या इतके त्याचे महत्त्व आहे. हे उपाय केवळ ऑस्ट्रेलियातच नव्हे तर सर्व ठिकाणी सर्व काळी उपयोगी पडणारे आहेत. सध्या जगभर अशी परिस्थिती दिसते की समर्थांनी म्हटल्याप्रमाणे अखंड सावधान असावे हे बरे.इतक्या उत्तमरीतीने आणि अंतःकरणपूर्वक कळकळीने हे उपाय इथे मांडले याबद्दल श्री. निनाद यांस धन्यवाद!

चांगलेच आहेत, जरा अवघड आहे, लक्षात ठेवायला आणि नेहमी वापरास. (खरे तर मेल गिबसनच्या एका चित्रपटाची आठवण झाली! पण हे गंमत म्हणून घेऊ नये, स्वत:वर प्रसंग ओढवला की अशा गोष्टींचे महत्त्व समजते असा अनुभव आहे - नशिबाने एवढ्या वाईट परिस्थितीत नाही, पण गाडी मध्येच बंद पडण्याचा प्रसंग भारतातच असताना पूर्वी सेल फोन नव्हते तेव्हा आला होता). माझ्या एका अमेरिकन मैत्रिणीवर असा प्रसंग फ्रान्समध्ये गेली असताना तरूणपणी आला होता. तिला पाठीवर वार करून मारण्याचा (हा वांशिक हल्ला नव्हता, उगाचच केलेला हल्ला होता) प्रयत्न झाला. त्यातून ती बाहेर आली, आता अगदी नॉर्मल आहे, पण याबद्दल बोलायला तिला अनेक वर्षे लागली असे ती सांगते.

निदान कोणाशी तरी पटकन संपर्क व्हावा यासाठी फोन घेऊन जाणे हे तरी हल्ली सोपे झाले आहे, पण ते कधीकधी विसरले जाते, फोन कधी कधी चार्ज्ड नसतो. शक्यतो तसा तो असलेला बरा. कधी कामास येईल ते सांगता येत नाही. घरी/बाहेर एकटे राहण्याचा प्रसंग आल्यास घराची आणि गाडीची किल्ली/फोन/पैसे किंवा पाकिट हे शक्यतो कुठेही जाताना विसरू नये.

तुम्ही वर सांगितलेले उपाय सर्वच योग्य आहेत मात्र धनंजयनी म्हणल्याप्रमाणे रोजच्या व्यवहारात जाचक ठरू शकतात. शिवाय सर्वसामान्य माणसास सावध रहा सांगताना "सावधपणाचे" संशयात रुपांतर होऊन भयग्रस्त (paranoid) कधी होऊ शकेल हे सांगता येत नाही. ९/११ नंतर आणि त्याहीपेक्षा सामान्यांना भयग्रस्त केलेल्या नंतरच्या अँथ्रॅक्स या पोस्टातून आलेल्या पांढर्‍या पावडरीमुळे येथे नंतर सावध रहायला सांगितले पण त्याचा अतिरेक झाला, हे या संदर्भात आठवले.

शिवाय जर इतके सतत सतर्क बनूनच रहायचे असेल तर (अमिताभच्या मि. नटवरलाल मधील) "ये जीना भी कोई जीना है लल्लू" सारखेच होईल. याचा अर्थ मी "टेक इट इझी" घ्यावे म्हणतोय असा कृपया करून घेऊ नका. मला थोडे वेगळे म्हणायचे आहे...

गुगलवर "australia racial attacks" असा शोध घेतला तर भारतीयांवरचेच उल्लेख देशी-विदेशी संकेतस्थळावरील येत आहेत. याचा अर्थ इतरांवर जरी हल्ले वर निनादनी सांगितल्याप्रमाणे झाले असले तरी भारतीयांवरील हल्ल्यांचे प्रमाण अधिक आहे असाच प्राथमिक अंदाज काढता येईल. कधीकाळी न्यू यॉर्कमधे गुन्हेगारी खूप होती, बॉस्टन, एल ए, शिकागो आदी शहरांमधे काही भाग होते, जिथे गुन्हेगारी खूप होती. मात्र तेथे बर्‍याचदा कोणाबरोबरही गुन्हा घडलेला दिसायचा.... त्यावर स्थानिक स्वराज्य संस्था (ज्यांना खूप अधिकार या देशात आहेत, स्थानिक पोलीस त्यांचेच कर्मचारी असतात इथपासून) आणि त्यांचे नेतृत्व (महापौर) हे दबावाखाली आले अथवा त्यांना त्या भागातीलच असल्याने बदलावेसे मनापासून वाटले (उ.दा. न्यूयॉर्क माजी महापौर रूडी जिलीयानी). आणि गोष्टी बदलल्या...

पण गेल्या २-४ वर्षात विशेष करून काही दुर्दैवी घटना घडल्या ज्यात भारतीय विद्यार्थ्यांना मारले गेले आहे. अर्थात ते या शहरांमधे न घडता इतरत्र झाले आहे. ९/११ नंतर तसेच अधूनमधून अजूनही कधीतरी कुठेतरी शिखांवर हल्ले झाले आहेत, पण त्यावेळेस कोणी गप्प बसले नाही. एक महत्वाची गोष्ट सातत्याने घडली ती म्हणजे स्थानीक तसेच काही अंशी अमेरिकेतील इतरत्र असलेल्या भारतीय संस्थांनी त्यावर निषेध व्यक्त करणारी वक्तव्ये घोषीत केली. स्थानीक राजकारण्यांना जाऊन भेटणे, तक्रारी करणे, प्रसिद्धी माध्यमांमधे पत्रे छापणे, स्थानीक लोकांचे आपल्याबरोबर आणि आपले त्यांच्याबरोबर संबंध प्रस्थापित करणे वगैरे गोष्टींना पण खूप महत्व आहे.

आज ज्या न्यूजर्सीत डॉट बस्टर्स (कुंकू लावलेल्या बाईस मारणे/दुखापत करणे)सारखे प्रकार घडले तेथे भारतीय वंशाचे मतदार, करदाता आणि त्यांच्या राजकीय (आर्थिक) पाठींबा शिवाय गाडी पुढे जाणे अवघड होईल. बाकी दुकाने आणि उपहारगॄहेतर विचारूच नका किती आहेत ती...

स्वतःची काळजी घेणे, भारतीय वकीलातीने/सरकाराने निषेध व्यक्त करणे आणि ऑस्ट्रेलीयातील भारतीयांनी आवाज समाज (कम्यूनिटी) म्हणून उठवणे यात फरक आहे. त्यातील स्वतःची काळजी घेताना आपण संकट टाळत नसतो तर तसे ते आले तर काय करायचे याच्या तयारीत असतो (जे नक्कीच महत्वाचे आहे पण या संदर्भात परीपूर्ण उत्तर नाही) आणि कुवतीप्रमाणे वाचू शकतो. भारतसरकारने निषेध केला तर एखाद्या वेळेस (या वेळेप्रमाणे) दिवाळी वगैरे ऑस्ट्रेलीयन सरकार साजरी करेल... मात्र जेंव्हा संपूर्ण (करदाता आणि मतदार) समाजच आवाज उठवतो आणि एकत्र आहे हे दाखवून वागू लागतो तेंव्हा असले हल्ले जर वर म्हणल्याप्रमाणे प्रत्यक्ष-अप्रत्यक्ष वांशिकतेमुळे होत असले तर ते बंद होण्यासाठी सरकार आणि कायदेव्यवस्थेस उद्युक्त करत असतो. तसे झाले तर तिथले सरकार खर्‍या अर्थाने बूड हलवेल, नुसतेच तोंडदेखल्या प्रयत्नांची पाने तोंडाला पुसणार नाही. कदाचीत तसे तेथील भारतीय संस्था करत असतीलही, पण ते सातत्याने करत रहाणे, ही सध्याच्या काळाची स्थानीक गरज आहे असे वाटते.

--------------
मी या आणि इतर संकेतस्थळावर केवळ "विकास" याच नावाने वावरतो. त्याच्या मागेपुढे उभ्या (||) आडव्या (=), तिरप्या (\\ //) आदी कुठल्याच प्रकाराच्या रेषा नसतात. त्या अर्थाने माझी कुठेही शाखा नाही. :-)

काळजी घ्यावी. सावध राहणे महत्त्वाचे आहे आणि तुम्ही सांगितलेले बहुतेक सर्व उपाय उपयोगी आहेत, प्रत्येकाने लक्षात ठेवण्यासारखे आहेत. हे सर्व इथे दिल्याबद्दल धन्यवाद!

धनंजय आणि विकास यांनी मांडलेल्या मतांशीही सहमत आहे. यातून असुरक्षेची अनाठाई भावना वाढीस लागू नये. त्यातून मानसिक आजारही निर्माण होऊ शकतील. भित्यापाठी ब्रह्मराक्षस असे म्हटलेच आहे. त्यावर तुम्ही सांगितलेला "कायम सतर्क रहा आणि आत्मविश्वासाने चाला. गोंधळल्यासारखे फिरू नका. चुकले असलात तरी! तुमची आत्मविश्वासू चाल हल्लेखोराचा आत्मविश्वास डळमळवते" हा उपाय बरा आहे!

अवांतर -
१.

तुमचा आतला आवाज जर सुरेक्षेसाठी साद घालत असेल तर ऐका! सुरक्षेसाठी तुमच्या सिक्थ सेंस वर भरोसा ठेवा. तुमची असुरक्षित असल्याची भावना तुम्हाला संभाव्य धोक्यापासून वाचवत असते हे लक्षात घ्या!

भयगंडग्रस्त माणसांचा 'आतला आवाज' नेहमी एकाच दिशेने जाईल, त्यामुळे या उपायाचा उपयोग कसा होईल ते कळले नाही. तसेच 'सिक्स्थ सेन्स' वर भरोसा कसा ठेवायचा हेही कळले नाही.

२. टाइम्स ऑफ इंडियावाले या गरम तव्यावर पोळ्या भाजून घेत आहेत आणि तवा गरमच कसा राहील यासाठीही सर्वतोपरी प्रयत्न करत आहेत असे दिसते आहे :)

काळजी घेणे योग्यच.. उपाय चांगले आहेतच
मात्र त्याच बरोबर तरीही एखादी घटना घडलीच तर कायदेशीर मार्गाने न कंटाळता-घाबरता गुन्हेगाराला शिक्षा होईपर्यंत त्याचा पाठपुरावा करणे व पोलिसांना तपासात सहकार्य करणे हेही तितकेच गरजेचे व पुढील हल्ला टाळण्यासाठी महत्त्वाचे वाटते.

ऋषिकेश
------------------
भ्रष्टाचार संपविण्याचा सर्वोत्तम आणि सर्वात सोपा(?) उपाय म्हणजे त्यात स्वतः सहभागी न होणे