राव साहेब,

आपल्यासारख्या चोखंदळ वाचकाने/लेखकाने रेकमेन्ड केले म्हणून मुद्दामून आत्ताच 'तिकडे' जाऊन दोन्ही भाग वाचले.

कथेतले अनेक प्रसंग, त्यातल्या वर्णनात्मक बारकाव्यांमुळे चांगले वाटतात. काही काही बारकावे लेखकाने खरंच खूप छान टिपले आहेत.

पण दीड भाग नुसती अगळपघळ वर्णनं वाचायला थोडेसे बोअर होऊ लागले. कोड, त्याचाशी निगडीत सामाजिक, कौटूंबिक (हो, कौटूंबिक सुद्धा!) अवहेलना ही वास्तविक या कथेची 'punch theme!' माझ्या मते ही अधिक प्रभावीपणे लोकांसमोर यायला हवी होती. परंतु पहिला दीड भाग केवळ वर्णनातच खर्ची पडल्यामुळे थोडेसे बोअर तर व्हायला लगले होतेच आणि शेवटच्या अर्ध्या भागातील 'पंच थीम' चा म्हणावा तसा परिणाम एक वाचक म्हणून माझ्यावर तरी झाला नाही!

असो, चौकसरावांना पुढील लेखनाकरता अनेक शुभेच्छा!

आपला,
(वाचक) तात्या.

अवांतर -

>>माहितीजालावर यापेक्षा वरच्या दर्जाचे साहित्य सहसा वाचायला मिळत नाही.<<

राव साहेब, आपली तोंडावर स्तुती करत नाहीये, परंतु आपलंच 'वर्तूळ' हे प्रकटन वरील कथेपेक्षा मला तरी खूप वरच्या दर्जाचे वाटले होते! असो..

राव साहेब,

कसा योगायोग आहे पाहा!

'आंतरजालीय साहित्यिक' या शीर्षकाचा एक लेख कालच लिहायला घेतला आहे. आज-उद्याकडे मिसळपाववर प्रकाशित करीन! :)

तात्या.

रावसाहेब,
आम्हाला वाटले आपण 'निळ्या काचेचे पेना'वर लिहिले.आता आपण सांगितले आहे म्हणून वाचतो पण तात्यांनी समिक्षा केली असल्यामुळे तिकडे जाऊन वाचण्याची घाई करत नाही.

>>माहितीजालावर यापेक्षा वरच्या दर्जाचे साहित्य सहसा वाचायला मिळत नाही.<<

बाय द वे रावसाहेब,आम्ही तिकडे मनोगतावर अनेक लेखन वाचले ,तरीही आम्हाला तुमच्या 'अक्का''वर्तुळ'आणि 'मरणा तुझा काय तेगार'
याच लेखांची आठवण होते आणि आमच्यासाठी तरी ते माहितीजालावरचे वरच्या दर्जाचे साहित्य आहे.

समिक्षक
प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे

कथा वाचुन संपली तेव्हा एखादा चित्रपट पाहिल्याचा अनुभव देणारे जिवंत लेखन वाटले.

माहितीजालावर यापेक्षा वरच्या दर्जाचे साहित्य सहसा वाचायला मिळत नाही.

पटले.
----
मागे एकदा मनोगतावरच एक कथा अर्धी वाचून सोडावी लागली होती... नंतर कामाच्या रगाड्यात वाचायची विसरुनच गेलो होतो.. पण आता एकदम ती कथा आठवली... मनोगतावर शोधायचा खूप प्रयत्न केला तरी सापडली नाही.. कथा कोकणातल्याच एका गावात घडले आणि (बहुदा) विनोदी ढंगाची होती.. 'चौकस' की असेच काहितरी लेखकाचे नाव होते ह्यावरुन कुणाला काही आठवते का?

- ---सापडली ती कथा. 'चौकस' ह्यांचीच आहे भुरकुंडीचे शहाणे.. आता पुन्हा वाचत आहे.. रावसाहेब आपले आभार!

>>कोणतेही पूर्वगृह, कोणत्याही निष्ठा, कोणतेही अहंकार बाजूला ठेवून

हो हे सगळे करून मी वाचले. बरे आहे. जरा माझ्यासाठी लांबलचक वाटले, कमी शब्दात जमायला हरकत नव्हती. तसेच एका लहान मुलाचे कोणाशी असे नाते (ॠणानूबंध) जुळणे व त्या व्यक्तीची काहीतरी सॅडस्टोरी होणे हा काही नवीन प्रकार नाही. कदाचीत त्या जयूताइला कोड झाला नसता तर झाली असती का स्टोरी? झाली असती म्हणा बाईवर संकटे आणणे ("१") प्रत्यक्ष जीवनात सहज शक्य आहे तर लेखनात म्हणजे लेखकाने कथेतल्या बाईवर संकटे आणणे व लोकांची सहानूभूती घेणे तर एकदमच सोपे.
माफ करा दुवा देऊ शकत नाही पण तसे काहीतरी आधी कूठे तरी वाचले आहे, कदाचीत मराठीत नसेल दुसर्‍या भाषेत असेल.

असो कदाचीत विषय माझ्या आवडीचा नसेल, ही मानसीकता मला तेवढी ओळखीची नाही म्हणजे गेल्या काही पिढ्या माझ्या घरातील समंजसपणा, मनाचे मोठेपण, तशी शिकवण, सारासार विचार करावयास अनूकूल, आजुबाजूचे पुरोगामी , वैज्ञानीक दृष्टीकोन असलेले वातावरण. मुख्य म्हणजे बर्‍यापैकी पूर्णपणे शहरी वास्तव्य. असो.

लेखकाने अजून लेखन करत रहावे. त्यांच्य प्रतीभेचे, प्रयत्नांचे कौतूक आहे. आता लक्षात ठेवून श्री. चौकस यांचे लिखाण वाचीन व माझे प्रामाणीक मत देइन. सन्जोप राव यांच्या "यापेक्षा वरच्या दर्जाचे साहित्य सहसा वाचायला मिळत नाही"ह्या वाक्याशी असहमत. असो एखाद्याची आवड-निवड समजून सोडून द्या.

कदाचीत "फुलपाखरी अश्रूपातक वर्गः"(**आधीक माहीती साठी संजोपराव देखील सांगू शकतील म्हणा त्यांचा ह्या विषयातील अभ्यास, व्यंग सॉरी व्यासंग जास्त आहे) अश्या अभीरूचीवाल्यांना आवडेल असे लेखन आहे असे मला वाटते.

टीप - मला ही कथा आवडली नाही म्हणून माझ्या ह्या पुढील प्रतीसादांना "कोणतेही पूर्वगृह, कोणत्याही निष्ठा, कोणतेही अहंकार बाजूला ठेवून" माझे प्रामाणीक मत, समजून पहा. ही वाचकांना विनंती. निदान माझ्या सारख्याला कूठल्यातरी वरील दुव्याप्रमाणे वाचकवर्गीकरणात फीट करून टाकू नका. फारतर भटका विमुक्त वाचक समजा ज्याला मूडप्रमाणे एखादे दिवशी काही तरी भावते, कधी त्याचा कंटाळा पण येऊ शकतो पण काय ग्रहण करावे किंवा काय नाही हे तरी नक्की समजता येते.
"१" - (वर्तमानपत्र वाचून / कधीतरी मालीका बघून हा मला वैयक्तीक अनूभव नाही ;-))

सॉरी खूपच शब्द वापरले मी असे वाटते. आटोपतो.

गोष्ट ठीकठाक आहे.

माहितीजालावर यापेक्षा वरच्या दर्जाचे साहित्य सहसा वाचायला मिळत नाही.

काहीतरीच... उलट माहितीजालावर कोणीही कोणालाही उठून कोणतेही सर्टीफिकिट वाटत फिरत असतो.

- राजीव.

रावसाहेब,
एका सुंदर लेखनाकडे लक्ष वेधल्याबद्दल आभार. कथा, वातावरणनिर्मिती सुंदर आहे. चौकस यांचे इतर लेख सुद्धा मस्त असतात.
महाजालावरील उत्तम लेखांमधील एक हे नक्कीच.
--लिखाळ.

गणपती बाप्पा मोरया !

या चर्चेवरून आजच्या लोकसत्तेतील लोकमानसमध्ये प्रसिद्ध झालेले हे एका वाचकाचे पत्र आठवले. हा हा...

बोला गणपती बाप्पा मोरया. :))

निळ्या काचेचे पान खरोखरच फारच उत्तम आहे. चौकसांचे लिखाण खरेच फार चांगले असते. इंटरनेटवर असे लेखन फारसे वाचायला मिळत नाही.