चांगली बातमी आहे. माझ्यासारख्या वडा-पावसाठी तरसणार्‍या भारतीयांसाठी तर पर्वणी.
युरोपमध्ये इंग्लंडमध्ये भारतीय पदार्थ बरेच लोकप्रिय आहेत. स्कॉटलंडमध्ये तर जवळपास प्रत्येक रस्त्याला एक भारतीय हाटेल दिसत असे. साहेबाच्या जिभेला करीची चटक लावून आपण माफक का होइना, सूड उगवला आहे :)
तरीही आपल्याला सुधारणेला भरपूर वाव आहे. चिनी पदार्थ/हाटेल जशी सर्व ठिकाणी दिसतात तसेच भारतीय पदार्थांचे व्हायला काहीच हरकत नाही. उत्पादनाचा दर्जा वाढवणे, त्याचबरोबर प्रोफेशनल मार्केटिंग यांची जास्त गरज आहे असे वाटते.

----
L'enfer, c'est les autres -- Jean-Paul Sartre

वाडापावाला आंतरराष्ट्रीय स्तरावर नेण्याची गुप्ता दांपत्याची योजना उत्तम आहे. सध्या यांच्या शाखा कुठे कुठे आहेत?
आपला
(यज्ञकर्मी) वासुदेव

~ नासतो विद्यते भावो नाभावो विद्यते सत: । ~

गुप्ता दांपत्याचा उपक्रम चांगला आहे, वडापावचे दरही वाजवी वाटत आहेत. फक्त चव कशी असते हे एकदा खाऊन पाहिले पहिजे!

गुप्त दांपत्याने वडापावासोबतच मिसळीचाही असाच प्रसार आणि प्रचार सर्व जगभर करावा असे वाटते! ;)

सदर माहितीबद्दल चाणक्यरावांचे धन्यवाद!

तात्या.

मला तरी यांचा अभिमान वाटतो. आपल्याला या बद्दल काय वाटते?
मला तर काहीच वाटत नाही. यात चर्चा करण्यासारख काय आहे.
असे जर मराठी माणसाने केले असते तर अभिमान वाटला असता.
आपला
कॉ. विकि

मला तर काहीच वाटत नाही. यात चर्चा करण्यासारख काय आहे.
मग प्रतिसाद कशाला टाकला? उगाच? मराठी पदार्थ महत्वाचा नाही का? आम्हाला मराठी महत्वाचे आहे. माफ करा पण आपला विचार संकुचित वाटतो.

विकिसाहेब...

समर्थांनी "मराठा तितुका मेळवावा, महाराष्ट्र धर्म वाढवावा" असे सांगितले नाही का?

वडापाव विकतात म्हटल्यावर ते बी आपले मराठी बांधवच आहेत.

मग. मागा गुप्तारावसाहेबांकडे मराठीतून वडापाव, देतील तुम्हालाबी.

जय महाराष्ट्र! जय वडापाव!! जय मिसळपाव!!!

मला कल्पना नक्कीच आवडली, त्यात थोडे नाविन्य आहे पण ती आज तरी अशाच ठिकाणी चालू आहे जीथे शिवसेनेमुळे अथवा पुर्वापार वडापाव विकणे चालू आहे. वडापाव जगभर गेला तर नक्कीच आनंद वाटेल पण अभारतीय विशेष करून पाश्चिमात्यांच्या चवी बदलणे (तिखटपणासाठी) आत्तातरी कठीण वाटते. अशक्य नक्कीच नाही. (आमच्या कडे आलेल्या एका ७-८ वर्षीय अमेरिकन मुलाने तळलेले छोटे सामोसे, हा हा करत खाल्ले - आवडतात म्हणून!)

आज बॉस्टनच्या जवळील एका गावात पावभाजीचा पाव, वडापाव तयार करणारे दुकान चांगले चालले आहे पण मुख्यत्वे वाढलेल्या भारतीय संख्येच्या जोरावर...

... ची ही सुविधा भारतात जागोजागी आहेच हो. त्यात ही भर चांगलीच आहे! पण एक क्षण मला वाटले की असा काही उद्योग परदेशात सुरू होतो आहे की काय? "देसी" काय पण "परदेसी"ही येतील या वडापावसाठी!!

(प्रत्येक क्षण युगासारखा वाटतो ह्या व्याख्येनुसार वडापाव खाऊन युगे लोटलेला) एकलव्य

अवांतर - पुण्यात कोणीतरी बाटलीमध्ये उसाचा रस द्यायला सुरुवात केली होती असे ऐकले होते!!

खाद्यपदार्थ मालिकेच्या मार्फत विकण्यासाठी

कोणतेही खाद्यपदार्थ मालिकेच्या (मल्लीका नाही! ;) ) मार्फत विकण्यासाठी काही महत्वाच्या गोष्टींची पूर्तता आवश्यक वाटते. यात सगळ्यात महत्वाची गोष्ट आहे ती जाहिरात. (ही चवी पेक्षाही महत्वाची आहे.) तरीही काही प्र्माणात खालील गोष्टींचा परामर्श घेणे महत्वाचे आहे.
१. चवी चे मापदंड बनवणे - चव हे प्रत्येक माणसाला वेगवेगळी वाटत असते. (म्हणजे मला लागलेले तिखट तात्यांना तितके तिखट वाटेलच असे नाही.)
या साठी एकच मानक बनवावे लागेल.
२. तापमान - वडापावातली मुख्य वस्तू वडा. ही अतिशीत करून सदैव पुरवठा होऊ शकेल अशा रीतीने साठवावी लागेल. साठवणूक तापमान किमान उणे १८ अंश असले पाहिजे.
२.२ वडापाव ग्राहकाला देतांना तापमान ६५ अंश (च) असेल हे पाहणे.
२.३ अतिशीत मधून शीत मध्ये आणलेले पदार्थ ० अंश ते ४ अंश या दरम्यानच असले आणी ठेवले पाहिजेत.
३. साठवणूक शक्य नसल्यास जवळ्पास चे उत्पादक या (व पावाच्या )पुरवठ्या साठी बांधून घ्यावे लागतील.
४. तरबेज मनुष्यबळ - हा महत्वाचा भाग. मनुष्यबळ तरबेज करून त्यांना सदैवच ग्राहकाच्या समाधानासाठी तयार ठेवणे. यासाठी सतत आणी सतत प्रशिक्षण द्यावे लागेल.

ग्राहकाचे समाधान म्हणजे काय? (मॅक चे निकष)
४.० ग्राहक सदैव बरोबर असणार!
४.१. ग्राहक आल्यावर त्याचे 'हसतमुख' स्वागत
४.२ ग्राहक मागणीला 'तात्काळ' प्रतिसाद
४.३ अजून काही हवे आहे का? अशी पुरवणी प्रश्न विचारणे
(ग्राहक अनायसेच आत आलेला आहे, त्याने अजून घेतले तर अजून खप!)
४.४ योग्य पैसे घेऊन सुटे पैसे तयार देणे
४.५ सुट्या पैश्यांसाठी खळखळ न करणे
४.६ खाद्यपदार्थ व पैसे हातात देणे
४.७ हसतमुख निरोप

सगळे व्यवहार हसतमुख राहून चटपटीत होणे अतिशय महत्वाचे.
५. हे प्रशिक्षण सदैव ताजे रहावे आणी वापरात रहावे यासाठी एक खोटे ग्राहक पाठवून तपसणीची यंत्रणा राबवणे (ही यंत्रणा चालवणार्‍या इतर गॅप बस्टर सारख्या कंपन्या आहेत)

या शिवाय फ्रँचायसी मॅनेजमेंट, लॉजिस्टीक्स, फूड मॅनेजमेंट, फूड प्रोसेसींग, मॅन पॉवर मॅनेजमेंट, या विषयांवर काम करणे जरूरीचे राहील.
यावर शक्य झाल्यास लिहीन.
आपला
गुंडोपंत

जेव्हा वडापाव नव्हता तेव्हा आम्ही काय खात होतो?
--वाचक्नवी