क्लोंडायक गोल्ड रश - भाग १
इसवी सन १५०० च्या आसपास युरोपात सत्ता काबीज केल्यावर रशियनांनी अतिपुर्वेला सैबेरियाच्या दिशेने आपला मोर्चा वळवला. सैबेरिया काबीज करून पुढे अमेरिका खंडात प्रवेश करायाचा त्यांचा इरादा होता. सैबेरियाच्या दिशेने प्रवास करता करता आशिया खंडाच्या पॅसिफीक किनार्यावर त्यांचं लक्ष गेलं. यातूनच सैबेरिया व उत्तर अमेरिका जोडण्याची कल्पना तत्कालीन रशियन राज्यकर्ता 'पिटर द ग्रेट' याच्या डोक्यात आली. या कल्पनेला कितपत मूर्त स्वरूप देता येईल याची शाहनिशा करण्याकरीता त्याने रशियन नेवीतील डॅनिश ऑफिसर Vitus Bering (१) याला मोहीमेवर रवाना केलं.
(रशियन राज्यकर्ता 'पिटर द ग्रेट')
पहिल्या प्रयत्नात अपयशी ठरलेल्या Vitus Bering ने १७४१ साली हार न मानता पुन्हा प्रयत्न केले. यावेळी बेरिंगने सर्वप्रथम अलास्काच्या दक्षिण किनार्यावरील कायक(Kayak) बेटावर पाय ठेवला. या प्रदेशाची नीट पहाणी करून तिथून परताना त्याने 'सी ओटर्स' (Sea Otter) (२) या समुद्री प्राण्याची कातडी रशियात आणली. अतिशय मऊ मुलायम अशा या कातडयाला रशिया व चीन मध्ये बरीच मागणी होती. या कातडयामुळे रशियात बरीच खळबळ माजली. अनेक दर्यावर्दी व्यापार्यांनी मौल्यवान कातडयाच्या हव्यासापोटी अलास्काच्या दिशेने प्रवास सुरू केला. शांत अलास्काच्या भूमीवर झालेले हे पहिलं परदेशी आक्रमण.
(Vitus Bering ने या मार्गाने अलास्कापर्यंतचा प्रवास केला)
अलास्कात शिरकाव करताच रशियनांनी हळूहळू हातपाय पसरायला सुरवात केली. जगातील इतर जेत्यांप्रमाणे इथेही मुळ आदिवासी जमातींवर हल्ला करून त्यांना मूळापासून उखडून टाकायचा प्रयत्न केला. या परदेशी लोकांमुळे कांजण्या व क्षयरोगासारख्या साथी पसरल्या. इथल्या मूळ जमातींनी जेव्हा याचा प्रतिकार केला तेव्हा रशियनांनी हजारो आदिवासींची कत्तल केली. अखेर अजून एक प्राचीन संस्कृती हावरेपणाला बळी पडली.
१७८४ पर्यंत रशियनांनी आपली पहिली वसाहत अलास्कातील कायक बेटावर वसवली. सर्व काही आलबेल चालत असतांना इ.स. १८६७ च्या आसपास युरोपात उद्भवलेल्या Crimean War मुळे रशियन्स आपली युरोपातली सत्ता टिकवून ठेवण्यात गर्क होते आणि यामुळे अमेरिका खंडातल्या आपल्या वसाहतीकडे त्यांचं दुर्लक्ष होऊ लागलं. आधीच ब्रिटिश व अमेरिका अलास्कावर डोळा ठेऊन होते. सततच्या युद्धामुळे रशियालाही पैशाची चणचण भासू लागली होती. त्यातच ब्रिटीशांकडून युद्ध लादण्याची भीतीही होतीच. ब्रिटीशांना रोखण्यासाठी रशियाने सरते शेवटी अलास्का ही वसाहत अमेरिकेला देऊ केली.
अमेरिकचा तात्कालीन राज्यसचिव William H. Seward(३) याला हा प्रांत अमेरिकेत सामील करून घेण्यात रस होता. त्याच्या द्रष्ट्या व्यक्तिमत्त्वाने क्षेत्रफळाने अतिप्रचंड अशा या प्रांतातील नैसर्गिक संपत्ती, खनिजं, लांबच लांब समुद्रकिनारा याचा भविष्यात अमेरिकेला होणारा फायदा ओळखला होता. त्याने रशियाला अलास्का विकत घेण्यासाठी ७.२ मिलियन डॉलर्स देऊ केले. सुंदर पर्वतराजींनी नटलेला, जगातील सर्वात लांब जागृत ज्वालामुखीची रांग असलेला परंतु मुळ अमेरिकन भूमीपासून बराच लांब, जवळजवळ वर्षभर बर्फाने आच्छादलेला 'अलास्का', ३० मार्च १८६७ साली रशिया व अमेरिकेत झालेल्या करानुसार आता अमेरिकेचा एक भाग बनला होता.
(अलास्का बेट विकत घेताना अमेरीकेने रशियाला दिलेला धनादेश)
Seward च्या दृष्टीने त्याने आपल्या संपूर्ण आयुष्यात केलेला हा सर्वोत्तम सौदा होता. पण त्याचवेळी त्याला हेही ठावूक होत या सौद्याचं महत्त्व सामान्य जनतेला पटण्यासाठी बराच काळ जाणं आवश्यक आहे आणि झालंही तसंच. सामान्य अमेरिकन जनतेने या कराराची यथेच्छ खिल्ली उडवली. 'Seward's Folly', 'Seward's Icebox, 'polar bear garden' असं या सौद्याच नामकरण केलं गेलं. अलास्का हा एक तर मूळ अमेरिकन भूमीपासून थोडा दूरच, त्यातून वर्षभर बर्फाने आच्छादलेला नव्हे हिमनगांनी भरलेला प्रदेश.
(मूळ अमेरिकन दूर असलेला अलास्का)
बहुसंख्य अमेरिकन जनता कुचेष्टेने या व्यवहारबद्द्ल 'Seven million, two hundred thousand dollars for an inaccessible region of icebergs - the heights of stupidity.' म्हणत असे.
(Seward's Folly)
त्यातच पुढे १८९३ साली आलेल्या मंदीमुळे सामान्य अमेरिकन जनता अक्षरशः होरपळून निघाली. या 'Panic of 1893' काळात अमेरिकेत जवळजवळ १५००० उद्योग बंद पडले. सामान्य माणसाला काम मिळणं दुरापास्त होऊ लागलं. निराशेच्या गर्तेत सापडलेला सामान्य माणूस लवकरात लवकर या संकटातून बाहेर पाडण्यासाठी मार्ग शोधू लागला. १८४९ साली कॅलिफोर्नियातील गोल्ड रशने अनेकांना झटपट श्रीमंत केलं होतं. अमेरिकेला यावेळी ही अशाच काहीश्या चमत्काराची गरज होती. याच आशेवर अनेकांनी अमेरिकेच्या पश्चिम किनार्यावरील राज्यात सोनं शोधण्यास सुरुवात केली. त्यातच एक दिवस प्रोस्पेकटर्स Joe Juneau व Richard Harris यांना अलास्काच्या नैऋत्य किनारर्यावर सोनं सापडल्याची बातमी अमेरीकेत थडकली आणि सोनं मिळण्याच्या आशेवर सॅनफ्रान्सिस्को व सिअॅटलच्या बंदारवर जहाजं भरून माणसं उतरू लागली.
(सिअॅटल बंदरावरील प्रोस्पेकटर्सची गर्दी)
आजवर Seward's Folly या नावाने अवहेलना केला गेलेला हाच अलास्काचा भूभाग एका नाटयमय कहाणीचा साक्षीदार होणार होता.
कहाणी होती मानवी इर्ष्येची, दुर्दम्य इच्छाशक्तीची, शौर्य आणि असामान्य धाडसाची,
कहाणी असामान्य कष्टाची, मानवी स्वप्नांची, आशा आणि निराशेची, घोर अपेक्षाभंगाची....
कहाणी एका देशाचा भूगोल आणि इतिहास बदलणारी,
कहाणी सुरु होणार होती 'क्लोंडायक गोल्ड रश' ची ....
क्रमश:
(१) Vitus Bering :
(२) सी ओटर्स :
(३) William H. Seward :
(४) Bering Strait : Vitus Bering च्या मार्गाने अलास्कात पोचला त्या चिंचोळ्या समुद्री मार्गाला त्याचं नाव देण्यात आलं आहे.
संदर्भ :
१) Yukon Gold (Charlotte Foltz Jones)
२) Alaska: Celebrate the States (Marshall Cavendish)
३) Mission Klondike (James M. Sinclar)
४) Alaska : saga of a bold land (Walter R. Borneman)
५) Alaska : the last frontier.
६) Klondike Gold Rush Museum - National Historical Park, Seattle Unit
लेखात वापरलेली सर्व चित्रे आंतरजालावरून घेतलेली आहेत व प्रताधिकारमुक्त आहेत.
Comments
आगळावेगळा विषय.
एका नव्या धाटणीच्या विषयाला हात घातल्याबद्दल अभिनंदन.
लेखाची पार्श्वभूमि नीट समजावी अशा दृष्टीने विचार करता असे वाटले की प्रास्ताविक म्हणून पुढील विषयांना थोडा स्पर्श केला असता तर अलास्काची खरेदी मुळातच का झाली हे समजले असते. एवढी मोठी खरेदी आणि तीहि दोन सार्वभौम राष्ट्रांमधील ही काही नेहमी होणारी गोष्ट नाही आणि म्हणून तिची पार्श्वभूमि थोडक्यात यायला हवी होती असे वाटते. ही पार्श्वभूमि खालील प्रकारची असू शकेल.
१) पुष्कळशा युरोपीय देशांनी जगात ठिकठिकाणी आपल्या वसाहती बनविल्या आणि व्यापार वाढविला. त्या पार्श्वभूमीवर रशियानेहि मध्य आशिया आणि सायबेरियामध्ये आपले बस्तान बसवले. १७व्या शतकात कोसॅक येर्माक तिमोफेयेविचच्या नेतृत्वाखाली रशियाने अतिपूर्वेपर्यंत आपले बस्तान बसविण्याची खटपट सुरू केली होती.
२) ह्याच प्रयत्नाचा सागरी भाग म्हणून पीटर द ग्रेटने बेरिंगला समुद्रमार्गे तिकडेच पाठवले.
३) अशा प्रयत्नांचे फलित म्हणून मिळविलेला अलास्का १८६७त विकूनच टाकावा असे रशियाला का वाटावे?
४) उलट बाजूने अमेरिकेकडे आधीच लोकसंख्येच्या मानाने अवाढव्य मुलूख असतांना आणि तोहि बहुतेक मोकळाच असतांना समुद्रापलीकडील अलास्का आपण विकत घ्यावा असे अमेरिकेस का वाटावे? (तेथे तेल मिळणे वगैरे सगळे बरेच नंतरचे आहे. त्या काळात हा भावी लाभ कोणाच्या डोक्यातहि नव्हता.) जवळजवळ वर्षभर बर्फाच्छादित असलेला आणि तोहि समुद्रापलीकडचा हा भाग आपण विकतच घेऊन टाकावा असा हा वरवर पाहता अव्यवहारी दिसणारा विचार निर्माणच कसा झाला? (सेवर्डचे ’द्रष्टेपण’ अशा सहजसुलभ स्पष्टीकरणाने ह्या प्रश्नाचे पुरेसे उत्तर मिळत नाही आणि समाधान होत नाही.)
५) लेख वाचून असे वाटते की आपल्या खाजगी मालकीचे घर घ्यावे इतक्या सहजपणे सेवर्डने अलास्का खरेदी केली आणि त्यासाठी लागणारा कर्तुमकर्तुम् अधिकार त्याच्यापाशी होता. अमेरिकन राष्ट्राध्यक्ष आणि अन्य महत्त्वाच्या व्यक्तींची ह्या खरेदीत काय भूमिका होती?
लेखावरील प्रतिसादासाठी धन्यवाद!
तुम्ही वर लिहीलेले मुद्दे मी सुद्धा लिहीतांना विचारात घेतले होते. पण लेखाचा मुख्य विषय अलास्का खरेदी नसून गोल्ड रश असल्याने या लेखात फक्त पार्श्वभूमी देण्याचा प्रयत्न केला आहे. खरंतरं अलास्का खरेदी हा एक लेखाचा स्वतंत्र व फार मोठा अवाका असलेला विषय आहे. ज्यात नुसत्या Crimean War वर ३-४ लेख सहज खर्ची पडतील. या लेखातून अलास्का अमेरीकेकडे कसा आला येवढच समजणं अभिप्रेत आहे. तसंच थोडासा किच़कट असा विषय सोप्पा व रोचकही बनवायचा प्रयत्न केला आहे.
लेख वाचून आर्वजून वरील मुद्दे चर्चेत आणल्याबद्द्ल धन्यवाद. वेळ मिळाला तर नक्किच या मुद्द्यांचं स्पष्टीकरण निराळ्या लेखात द्यायला आवडेल.
+१
लेख आवडला. एका नवीनच विषयावर लेखमाला सुरु केल्याबद्दल अभिनंदन.
विषय आवडला
लेखमालेचा विषय आवडला.
अधिक नेटक्या (सुबक) मांडणीची सुचवणी करतो
चांगला लेख
लेख आवडला. पुढील भागही वाचतेच.