पुस्तकात काय आहे? त्याची ही उत्तम तोंडओळख आहे.
हे सगळे तर त्या कादंबरीत आहेच.
पण महत्त्वाचे म्हणजे आपणही साधारण १९४४ ते १९७१ या कालखंडात एका लहानशा खेड्यात लहानाचे मोठे होत आहोत असे वाचताना वाटत रहाते.

"हिंदू" वाचत आहे. श्री.प्रमोद जी यांनी उल्लेख केलेले कादंबरीतील पहिलेच वाक्य "'आपला देश परदेश' का 'परदेश देश आपला' ~~ खास नेमाडी टच देते आणि त्यांचा असा जो एक खास वाचकवर्ग आहे (पार अगदी "कोसला" पासून) त्याला "आपला माणूस" भेटला अशी जाणीव होते.

(जाता जाता ~ ऑनलाईन बुकिंग केल्यानंतर मला कुरिअरने आलेली प्रत खूपच छान वाटली, अगदी छपाई, कागद आणि बांधणीसह....आपण घेतलेली प्रत "दुसर्‍या एडिशन" ची आहे का? हे विचारण्याचे कारण म्हणजे "ऑनलाईन" बुकींग लागलीच संपले होते, पहिली एडिशन संपली असे पॉप्युलरने प्रकाशन सोहळ्यातच सांगितले होते. मग अशा या "चालू बाजारमूल्य" असलेल्या पुस्तकाची दुसरी-तिसरी एडिशन कशाही रितीने काढण्याचा प्रकाशकांचा "जन्मसिद्ध हक्क" असतो आणि तो ते मिळवितातच.)

वाचली पाहिजे. धर्म यावर विद्वत्तापुर्ण चर्चा करायला कितपत उपयोगाची आहे? सध्या तरी हिंदु विरोधी आहे काय? अशा संशयाने लोक पहातात.
प्रकाश घाटपांडे

पुस्तकाची ओळख चांगली दिली आहे.

नेमाड्यांच्या लेखनाबद्दल उत्सुकता असल्याने मी सुद्धा महिन्याभरापूर्वी आगावू नोंदणीचा आगावूपणा केलेला आहे. पण गेल्या दोन आठवड्यांपासून कांदबरी प्रकाशित होऊनही औरंगाबादला आलेली नाही. मध्यंतरी पहिली आवृत्ती संपल्याचेही पेपरला वाचले. आता आगावू नोंदणी करुनही दुसऱ्या आवृत्तीची किंवा पहिल्याच आवृत्तीच्या दुसऱ्या छपाईची (!)वाट पहातो आहे.

चांगला परिचय... पुस्तक वाचावेसे वाटते आहे.. मात्र अजूनही आमच्या ग्रंथालयात आलेले नाहि :( .. पुस्तक वाचल्याशिवाय मी सहसा विकत घेत नाहि.

परिचय खास पुस्तकांना वाहिलेल्या पुस्तकविश्ववरही टाकावा ही विनंती

बाकी

शब्दांचा अर्थ बनियन सारखा असतो जो फिट बसेल तो आणि व्यापक.

हे वाक्य वाचून गंमत वाटली

ऋषिकेश
------------------
कधी कधी तुम्ही काय बोलताय हे तुम्हालाहि कळत नाहि, इतके तुम्ही हुशार आहात का?

प्रमोदराव, पुस्तक परिचय आवडला. पुस्तक वाचण्याची उत्सुकता आहेच.
नुकतीच नेमाडे यांची मुलाखत दोन भागात दै. लोकमत मधे प्रसिद्ध झाली होती. त्यात हिंदू चार खंडात प्रसिद्ध होणार आहे असे वाचले होते. तसे असेल तर पहिल्या भागाचा पुस्तक परिचय पाहता आणि भालचंद्र नेमाडे यांचे विचार पाहता हिंदू कादंबरीच चांगलीच झाली असावी, असे वाटते.

-दिलीप बिरुटे

चांगला परिचय. पुस्तक केव्हा मिळेल आणि केव्हा वाचता येईल त्याची सध्या कल्पना नाही.

मला मुळात कादंबर्‍या वाचायला आवडत नाहीत. मी हे पुस्तक विकत घ्यायच्या विचारात होतो ते त्या पुस्तकाच्या नावात 'हिंदू' शब्दावर जोर दिला गेला असल्यामुळे. पण पुस्तकाचे वरील परिक्षण वाचून तरी वाटत नाही कि यामध्ये हिंदू, हिंदुत्वा यावर काहि भाष्य केले असावे.

प्रमोद साहेब, व इतर मंडळी ज्यांनी हे पुस्तक वाचले आहे,
या पुस्तकात (कथेच्या माध्यमातून) हिंदू या विचारपद्धतीवर/ धर्मावर काही भाष्य केले गेले आहे का?
ह्या बद्दल माहिती द्याल का?

पुस्तक परिचय आवडला

परिचय आवडला.

अवांतर: पॉप्युलर प्रकाशनाने भारताबाहेर पुस्तक पाठवण्याचे अतिरिक्त पैसे घेऊन आता पुस्तक अमेरिकेत पाठवण्यास असमर्थता दर्शवली आहे. वैताग. वैताग. वैताग.

सर्वसाधारणपणे विचारप्रधान कादंबऱ्या या लिहायला अतिशय कठीण असतात, आत्तापर्यंत ज्या वैचारिक म्हणून वाचलेल्या आहेत त्यात विचार जास्त व कांदबरी कमी असं झालेलं दिसलं आहे. तरीही वाचण्याची इच्छा होत आहे.

राजेश

द्रौपदीचे सत्त्व माझ्या लाभु दे भाषा-शरीरा
भावनेला येउं दे गा शास्त्र-काट्याची कसोटी

जुन्या पिढीच्या लेखकांपैकी पटकन आठवणारं नाव म्हणजे दि. बा. मोकाशींची आनंदओवरी. तुकारामाच्या मृत्यूनंतर तुकारामाच्या भावाला पडलेले अस्तित्वविषयक प्रश्न आणि त्यांची उकल करण्याचा त्याचा प्रयत्न असं काहीसं तिचं वर्णन करता येईल.
नव्या पिढीमध्ये मकरंद साठे यांच्या 'अच्युत आठवले आणि आठवण' आणि 'ऑपरेशन यमू' या कादंबरीद्वयीचा या प्रकारात समावेश करता यावा.

(अवांतरः द्वंद्व नीट कसं टंकतात?)
- चिंतातुर जंतू :S)
"ही जीवांची इतकी गरदी जगात आहे का रास्त |
भरती मूर्खांचीच होत ना?" "एक तूच होसी ज्यास्त" || ५ ||