चुपके चुपके चल री पुरवैय्या
बासुरी बजाय रे रास रचाए रे दैय्या रे दैय्या
गोपीके संग कन्हैय्या
चुपके चुपके चल री पुरवैय्या

एक प्रख्यात वनस्पतीशास्त्रज्ञ डॉ परिमल त्रिपाठी एका निसर्गरम्य ठिकाणी वनस्पतीशास्त्राचे संशोधन करायला आलेला असतो. सकाळी न्याहरीच्या वेळी चहा घेऊन येताना तिथल्या गेस्ट हाऊसचा चौकीदार परिमलला विचारतो ," आप घासफुस के डाक्टर है क्या?"

"घासपुसके नही काका कमसे कम फूल पत्ती तो कहो " परिमल.

त्या चौकीदाराला त्याच्या आजारी नातवाला बघण्यासाठी तातडीने जावे लागते तोपर्यंत त्याचा रोल निभावण्याची जबाबदारी खुद्द परिमल आपल्या हाती घेतो. त्याच वेळेस कॉलेजमधल्या काही तरूणी सहलीसाठी तिथे येतात. त्या सर्व डॉ परिमलच्या फॅन असतात, विशेष करून सुलेखा तर त्यांना भेटायला खूपच अधीर झालेली असते. त्या मैत्रिणींपैकी एक जण ओरडून सांगते " सुलेखा डॉ परिमल त्रिपाठी येथे आलेले आहेत!!"

"काय? डॉ परिमल त्रिपाठी!!!" सुलेखा डोळे विस्फारून त्यांच्या खोलीवर लिहिलेली पाटी वाचते. तेवढ्यात चौकीदार उर्फ परिमल त्या मुलींची चौकशी करायला येतो. सुलेखाला संशय येतो. काही वेळाने सर्व मैत्रिणींची नजर चुकवून सुलेखा चौकीदाराकडे येते

"प्रोफेसर त्रिपाठी सचमूच बुढे है क्या?" सुलेखा.

"हां बूढे है, लेकिन बहूत बूढे नही, लेकीन उनका मुँह थोडा टेढा है. बेचारे को लखवा है ना!! लेकीन प्रोफेसरके बूढे होनेसे आप क्यु निराश हो रही है" परिमल

"नही नही मै तो इसलिए कह रही हुँ की सूना है इतनी कम उम्रमे बॉटनी की तरक्की किसीने भी नही की" सुलेखा

"अरे प्रोफेसर की जवानी भी तो पचास सालकी उम्रमे आती है जब बाल झडने लगते है, दात गिरने लगते है, अकलकी जवानी है न शकल की तो नही ना!! परिमल

दुसऱ्या दिवशी त्या मुलींची निघण्याची वेळ होते आणि त्याच वेळेस खरा चौकीदार येतो आणि परिमलचे नाटक उघडकीला येते. नंतर काही दिवसात परिमल सुलेखाचे लग्न होते. सुलेखाला तिच्या जिज्ज्याजींबद्दल खूप अभिमान असतो. सतत त्यांची तारीफ, जिजाजी ये है!!, जिजाजी वो है!! त्यांची सततची तारीफ परिमलला पहावत नाही आणि तो मनाचा निश्चयच करतो की आपल्या बायकोच्या डोक्यातून तिच्या जिजाजींचे भूत उतरवायचेच.

एके दिवशी तिच्या जिजाजींचा निरोप येतो की त्यांना शुद्ध हिंदी बोलणारा driver पाहिजे. हे ऐकताच परिमल सुलेखासमोर एक प्रस्ताव मांडतो की मी driver बनून पुढे जातो, मग तू सात आठ दिवसांनी ये. तुझ्या जिजाजींना मी अजिबात ओळखू येणार नाही. तिलाही तो प्रस्ताव पटतो पण ती म्हणते "हमारी नयी नयी शादी हुई है. driver बनके जाओगे तो हम मिल भी नही सकेंगे!! मै रहुँगी उपर और तूम रहोगे नीचेवाले गॅरेजमे.

"हम छुपछुपके मिलेंगे, इस तरह छुपछुपके मिलनेमेही बीवीका प्यार बढता है.

डॉ परिमल त्रिपाठी प्यारे मोहन बनून जिजाजींकडे येतो व शुद्ध हिंदी बोलून बोलून त्याला चिडीला आणतो.

परिमल, जिजाजी यांचे संवाद

"हम भीतर आ सकते है साहेब?" परिमल

"हां हां आओ आओ" जिजाजी

"प्रणाम साहेब मै श्री प्यारे मोहन इलाहाबादी आपका नया वाहनचालक" परिमल

"रास्तेमे कोई कष्ट तो नही हुआ, खाना वाना खाया?" जिजाजी

"भोजन तो हमने लवपथग्रामि स्थलपरही किया है" परिमल

"लवपथग्रामि?" जिजाजी

"हम लवपथग्रामि अग्निपथसेही आए है ना!!" परिमल

" ओ याने की ट्रेन!!" जिजाजी

"हिंदी बोलते समय हम अंग्रेजी शब्दोंका प्रयोग उचित नही समझते " परिमल

" व्हॉट नॉनसेन्स" जिजाजी

"नॉनसेन्स नही, क्या बकवास है. हिंदी बोलते समय अंग्रेजी शब्दोंका प्रयोग अच्छा नही लगता" परिमल

"अंग्रेजी जानते हो?" जिजाजी

"हमे तो ये भाषा बिल्कुलही पसंद नही साहेब, बहुतही अवैग्यानिक भाषा है. सी यु टी कट है तो पी यु टी पुट हो जाता है, डी ओ डु है तो टी ओ टु है, जब डी ओ डु , टी ओ टू तो जी ओ गू क्यु नही होता है साहेब? परिमल

"हा हा ठीक है. नीचे हमारा driver है उसे मिलो

जिजाजींचा जुना वाहनचालक याच्याशी प्यारे मोहन ओळख करून घेतो, गाडी चालवून बघतो.

जिजाजी, प्यारे मोहन, दिदी , जेम्स यांचे संवाद

"इसके डिफरन्शिअलमे लफडा है साहेब" जेम्स

"साहेब आग्या हो तो ब्रेक का निरीक्षण परीक्षण कर लुँ " प्यारे मोहन

"अरे बापरे एक लफडा कहता है, तो एक निरिक्षण परीक्षण कहता है, लगताही नही की एक ही गाडी की बात हो रही है" दिदी

"तुम्हारी तो भाषा ही नष्ट हो गयी है बंबईमे रहकर" जिजाजी (चिडलेला)

"नष्ट नही साहेब भ्रष्ट कहो, भाषा भ्रष्ट हो रही है" प्यारे मोहन

गाडीचे इंजिन तपासून म्हणतो " अब कोई कष्ट नही साहेब. तेलछन्नी जिसे आप ऑईल फिल्टर कहते है जिसका पेच ढिला हो गया था, वो कस दिया है, ध्वनी बंद. मै जरा हस्तप्रक्षालन करके आता हुँ" परिमल

आठ दिवसानंतर सुलेखाची चिठ्ठी येते " की मी येत आहे" सुलेखा आपली बायको येणार व आपल्याला भेटणार हे कळल्यावर प्यारे मोहन खूप खुष होतो आणि स्टेशनवर तिला न्यायला दिदी व प्यारे मोहन जातात. तिला पाहिल्यावर तिची जातीने चोकशी करतो. घरी आल्यावर

प्यारे मोहन, दिदी, सुलेखा, जिजाजींचे संवाद

"घासफुसके डॉक्टर नही आए?" प्यारे मोहन

" वो पटना गये है आठ दिनके बाद आएंगे" सुलेखा

"सुलेखाजी हमारी पत्नी कैसी है? वो हमे स्मरण करती है?" प्यारे मोहन

"मरण?" दिदी

"मरण नही, स्मरण जिसे हिंदुस्थानीमे याद कहते है" प्यारे मोहन

"वो आपको बहूत याद करती है" सुलेखा

"ए प्यारे मोहन तुने तो कहाँ था की तुम अकेले हो, ये अचानक तेरी बिवी कहाँसे आ गयी?" जिजाजी

"क्या करते साहेब, हम यहा बंबईमे, वो वहा इलाहाबादमे. ये सोचकर मनको शांत कर लेते थे की हम विवाहीत है ही नही. परंतु आज सुलेखाजी आ गयी है तो अचानक मनमे ये विवाहीत होनेकी भावना जागृत हो उठी, कोई हमारी पत्नी की देशसे आया है." प्यारेमोहन

"साहेब वो हमारा थायसिस का क्या हुँआ?" प्यारेमोहन

"थायसिस!! किसका थायसिस?" सुलेखा

"अरे थायसिस नही, साथमे न्युमोनिया भी है. ए प्यारे मोहन अभी अभी सुलेखा आयी है, इस शुभसमय पर ऐसे अशुभ शब्द बोलना ठीक है क्या?" जिजाजी

"यथार्थ साहेब, ऐसे शुभ अवसर पर अशुभ शब्दोंका उच्चार निश्चीत अनुचित है." प्यारे मोहन

इथे खऱ्या अर्थाने चित्रपट संपतो. सुलेखा व प्यारे मोहन मुद्दामून दिदी व जिजाजींना संशय येईल असे वागतात, व एके दिवशी चिठ्ठी लिहून पळून जातात. नंतर आठ दिवसांनी लिटरेचरचा प्रोफेसर कुमार (परिमलचा मित्र) डॉ त्रिपाठी बनून जातो पण उतरतो प्रशांतकडे (परिमलच्या मित्र) खोटं खोटं रागावतो सुलेखा प्यारे मोहन बरोबर गेली, ती आल्याशिवाय येणार नाही.

तिकडे प्रशांतची मेहुणी वसुधाही परिमल त्रिपाठींची फॅन असते. ती कुमारला सतत तिला बॉटनी शिकवण्यासाठी विनवत असते आणि कुमारला बॉटनीतले ओ की ठो येत नसते. असे करता करता कुमारचे नाटकही उघडकीला येते, मग परत एक प्लॅन रचून कुमार व वसुधाचे लग्न लावतात आणि शेवटी सगळ्यांनाच सर्व परिस्थितीचा उलगडा होतो. मंदीरामध्ये कुमार व वसुधाच्या लग्नाच्या वेळी सुलेखा जिजाजींना विचारते," क्यु जिजाजी आप तो सुंकके आदमी पहचान लेते थे ना?

हां बेटा इस समय जुकाम जरा लंबा हो गया था. यकीन मानिये जुकाममे नाक बंद होती है मगर मेरी तो अकलही बंद हो गयी थी. इस उम्रमे तो बेइज्जती होनी थी वो तो हो चुकी, मगर आप जनता जनार्दन है बाहर जाके ये मत कहना की मै उल्लू बन गया!! नमस्ते.

पात्र परिचय:

१) जिजाजी - ओमप्रकाश
२) सुलेखा - शर्मिला टागोर
३) दिदी - उषाकिरण
४) कुमार - अमिताभ बच्चन(लिटरेचरचा प्रोफेसर)
५) वसुधा - जया भादुरी
६) प्रशांत - असरनी
७) डॉ. परिमल त्रिपाठी - धर्मेंद्र
८) प्यारे मोहन - धर्मेंद्र
९) खोटा परिमल - अमिताभ
१०)पहिला वाहन चालक जेम्स - केष्टो मुखर्जी