जाझ या संगीत प्रकाराची अतिशय चुटपुटती ओळख करून दिली.
पण अजून वाचायला आवडेल.

काही अतिरेकी भारतीय संगीत प्रेमींच्या
माझ्या कशा ओळखी आणि ओडझुन ताणून बनवलेले गुरुवर्य वगैरे असल्या एक कल्ली लिखाणा नंतर

हा लेख म्हणजे एक छानशी झुळुकच आहे!

आपला
स्पष्ट
गुंडोपंत

सुंदर लेख. याआधी बरेचदा जॅझशी ओझरती भेट झाली पण बसून गप्पा मारण्याचा योग आला नाही. पण जितकी भेट झाली त्यामुळे हे प्रकरण फारच अफलातून आहे याची खात्री पटली. इटलीमध्ये माझ्या घराच्या तळमजल्यावर एक जॅझ संगीतकारांचा अड्डा होता, ते दर शनिवार-रविवार त्यांच्या कॉन्सर्टची प्रॅक्टिस करत असत. याहून चांगले घर आजपर्यंत मिळाले नाही. :-)

स्वगत : इथे जॅझ तिथे एकाहून एक सुंदर पुस्तकांची यादी आणि आयुष्य एकच. बहुत नाइन्साफी है. :प्

----
परदेशी वूडी ऍलनपेक्षा देशी करण जोहर कधीही श्रेष्ठ असतो.

जॅझची ओळख करून देणारा लेख आवडला. 'सो व्हॉट' हे गाणेही अप्रतिम. ओबामा आणि कॉस्बीचा उल्लेख वाचून पहिल्या 'ब्लॅक प्रेसिडेंट'ने न्यूपोर्ट जॅझ फेस्टिवलमध्ये छेडलेले हे सूर आठवले -

नंदन
मराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

वा... जॅझची ओळख आवडली. गुंडोपंतांचे मत आवडले.

जे काय कानावर पडले ते खूप आवडले. पुन्हा पुन्हा ऐकले तेव्हा अजून आवडले. आणि त्यातुनच इतक्या सुंदर संगीतप्रकारा विषयी इतरांनाही सांगावे म्हणून हा लेख लिहावासा वाटला.

हे सर्वात जास्त आवडले. बस, एखादे संगीत आवडायला त्यातली जाण असायलाच हवी असे कधीच वाटत नाही. मग ते भारतीय असो वा अभारतीय.

मस्त ओळख कोलबेरपंत. ट्रम्पेटचे सूर काही वेगळेच. :)

एक आठवण झाली. पुण्यात ईस्ट स्ट्रीट रोडवर एक बर्गर किंग आहे. (इथल्या चेनचे नाही. हा स्वतंत्र ठेला आहे.) त्याच्याकडे १९९९-२००० काळात १५ रुपयांत उत्तम बर्गर मिळायचा. दुकानात जिमी हेंड्रिक्स, बीटल्स वगैरे पाश्चात्त्य संगीतातील लोकप्रिय व्यक्तींचे मोठमोठी पोस्टर त्याच्याकडे लावलेली होती. बीटल्सची लव मी डू, आय वाना होल्ड योर ह्यांड ही गाणी पहिल्यांदा तिथेच ऐकली. मूडमध्ये असला की जॅझ गाणीही लावायचा तो. हाटेलात सिगरेटच्या धुराने अगदी कुंद वातावरण असायचे. हॉटेलचे स्वरुपही अगदी उंच स्टूल आणि लांब बाकडी असे काऊबॉय चित्रपटात दिसते त्याप्रमाणे. त्याच्या दुकानात हे वाकड्या दांडीचे ट्रम्पेट वाजवणार्‍या कोणाचा तरी फोटो होता असे आठवते. (आम्हाला त्यावेळी फक्त मायकेल जॅक्सन आणी ब्रिटनी स्पीअर्स माहिती होते :)) - पुणे टाईम्सची कृपा ) मालक मात्र एक नंबर पुणेरी होता. आमच्या चार वर्षाच्या भेटीगाठीत त्याने स्मितहास्य केल्याचे आठवत नाही.

पुढे हे दुकान कल्याणीनगरला शिफ्ट झाले त्याने रिवरफ्रंट गार्डन रेस्टारंट असे काहीतरी केले आणि सगळी रया गेली असे ऐकले आहे.

कोलबेर मस्तच ओळख करुन दिलीत! धन्यवाद!
हल्ली इंग्रगी गाण्यांनी मला बरीच भुरळ पाडली आहे. ऐकायलाच पाहिजेत अशी इतरही गाणी/ कलाकार सुचवावेत.

-सौरभ.

==================

ध्वनिफीत मस्तच.

जॅझमध्ये सादर करता-करता संगीतनिर्मिती (इम्प्रोव्हायझेशन) हे खासच असते. (पाश्चिमात्त्य अभिजात संगीतात पूर्वी इम्प्रोव्हायझेशनला जागा होती, आता ते फार अपवादाने होते.) यामुळे काही लोकांना भारतातील अभिजात संगीताच्या सादरीकरणाशी त्याचे साधर्म्य वाटते.

(स्वरमेळाच्या बाबतीत काही ठळक फरक असले तरी ते पाश्चिमात्त्य संगीताशीच सैद्धांतिक नाते सांगते.)

या संदर्भात एनपीआर रेडियोवरती हल्लीच "माइल्स फ्रॉम इंडिया" या एका प्रकल्पाबद्दल ऐकायला मिळाले (रेडियो कार्यक्रमाचा दुवा). या संगीताची एक झलक यूट्यूबवरही ऐकायला मिळू शकेल (यूट्यूब दुवा).

जॅझ ऐकायला आवडते.
माईल्स डेव्हिसचे काही एनपीआर दुवे -
लाईव्ह परफॉर्मन्सची मजा काही औरच असेल. इथे एकदा एका बार्न्स ऍंड नोबलच्या दुकानात तरूण पोरे वाजवत होती, तेव्हा तिथे फिरत पुस्तके पाहणे वेगळीच अनुभूती देऊन गेले ते आठवले.