मला वाटायचे आपल्याकडेच भारतात चांगले ज्योतिषी आहेत. अमेरिकेत आहेत आणि त्यांच्या भविष्यावर तिथले लोक विश्वास ठेवतात हे वाचून आपण या बाबतीत त्यांच्या मागे नाही हे समजून बरे वाटले.

आपण त्यांच्या मागे नाही, ते आपल्या खूप पुढे आहेत. ;-)

कोण्या एका कार्यक्रमात,
ज्योतिषी*: "तुम्हाला एक स्टिलबॉर्न मुलगी झाली होती काय?"
बाई: "हो पण ती खूप खूप पूर्वीची गोष्ट."
ज्योतिषी :"सुमारे ३० एक वर्षांपूर्वीची का?"
बाई: "हो तेवढा काळ गेला असावा."
ज्योतिषी: "ती मुलगी मला तुमच्या आसपास दिसते आहे. आता ती ३० वर्षांची सुदृढ तरुणी आहे." (घ्या! म्हणजे मेलेल्या माणसांची वयेही वाढतात.)

* सदर गृहस्थ अगदी ज्योतिषी असे म्हणता येणार नाहीत. पॅरानॉर्मल तज्ज्ञ इ. आहेत, पण त्याचा उपयोग करून भाकिते करतात. आपल्याकडे हे फ्याड अद्याप रुळायचे आहे.

..... हा एक स्वतंत्र पोटविषय ठरू शकतो. गेल्या काही वर्षांत मी साधु-बाबा-पत्रिका-जातपात यासंदर्भात काही गोष्टी अनुभवल्या, काही ऐकल्या आणि काही वाचल्या. अमेरिकेला येऊन स्थायिक होण्यामागचा आर्थिक स्मार्ट्-नेस् लोकांकडे असतोच ; पण उपरोल्लेखित बाबींबद्दल येथील काही थोडे भारतीय वंशाचे लोक (आणि काही मराठी बांधवसुद्धा !) मनाने गेल्या शतकात (सॉरी, गेल्याच्या गेल्या शतकात ) राहात आहेत असा , मनाला विषाद देणारा अनुभव काही वेळा येतो.

(अमेरिकेतील माझ्या बंधु-भगिनींनो , "काही थोड्या" लोकांबद्द्लचे हे विधान आहे हे कृपया नमूद करा. )

===========================
मराठी भाषा हा माझा प्राणवायु आहे.
===========================
शुक्रताराचे कवि गंगाधर महांबरे नसून मंगेश पाडगावकर आहेत. इथे पाहा.

प्रकाटाआ
द्विरुक्ती झाल्याने

सर्कीटना " संधीकाली या अशा" हे म्हणायच होतं आमच्या ते लक्षात आले. असा गोंधळ "जेथे सागरा धरणी मिळते" या भाव गीताचा गीतकार स्वातंत्र्यवीर सावरकर आहेत असा होतो. वस्तुतः त्याचे गीतकार हे पी सावळाराम आहेत . त्यांना " सागरा प्राण तळमळला" या ने मजसी ने गीतातल्या ओळीत साधर्म्य वाटल्या मुळे असा गोंधळ होतो.
प्रकाश घाटपांडे