पुरुषांमधे आढळणारी ही व्याधी कोणत्याही वयात होऊ शकते. मात्र आजच्या प्रचलित वैद्यकशास्त्रांमधे ह्या व्याधीचा स्वीकारच केलेला नाही असे आढळते व हे मत ही व्याधी झालेल्या लोकांनीच नोंदवले आहे. ते का त्याबद्द्ल पुढे लिहीलेले आहे. ही व्याधी खुलेपणाने युरोपात चर्चीली गेली आहे व अनेकांनी मान्य केले आहे की, त्यांना असा त्रास होतो. ह्यावर वैद्यकीय उपचार पद्धत शोधण्यासाठी डॉ. वाल्डींगर हे संशोधन करत आहेत. खालील माहिती त्यांच्याच संशोधनातील माहितीवर आधारलेली आहे. येथे ही चर्चा समोर ठेवण्याचा हेतू असा की, भारतात अशी व्याधी नोंदवली गेली आहे का?, आयुर्वेदात काही उपचार आहेत का? हे माहितगारांकडून माहिती करुन घेणे.

वीर्यपतनानंतर साधारणपणे अर्ध्या तासात ही व्याधी झालेल्यांना पुढील लक्षणे दिसू लागतात व ती ७ दिवसांपर्यंतही जाणवल्याच्या नोंदी केल्या गेल्या आहेत- मेंदूची माहिती ग्रहण करण्याची क्षमता प्रचंडपणे मंदावते, डोळे फडफड करु लागतात, स्नायु दुखावतात, खूप थकवा जाणवतो - जशी रात्रभर झोप झालेली नाही, चिडचिड, काहीही लक्षात न राहणे, बोलतांना शब्द न सापडणे, एकाग्रता न होणे.

काहींच्या बाबतीत वरील लक्षणे एक-दोन दिवसात नाहीशी होतात तर कधी ७ दिवसही लागतात त्यामुळे अनेकांनी लैंगिकइच्छा शमवण्यासाठी येणा-या दिवसांत सुटी घेणे, काही कामाची कमिटमेंट न ठेवणे असे करावे लागते. पण ज्या व्यक्ति ठराविकपणे एक-दोन दिवसाआड वीर्यपतन होऊ देतात त्यांना मात्र कायमचाच वरील लक्षणांचा सामना करावा लागतो व अनेकदा त्यांना असे काही झाले आहे हे माहितीही नसते. त्यामुळे कॉग्निटीव्ह ऍक्टीव्हीटीवर खूपच परीणाम झाल्यामुळे अकार्यक्षमता निर्माण झालेले लोक त्यांच्या कामाच्या ठिकाणी लक्षपुर्वक काम करु शकत नाहीत. अनेकदा भ्रमिष्टासारखे हे लोक वागतात, वाहने चालवतांना काळजी घेऊ शकत नाहीत व त्याचे परीणाम स्वतः व इतरांना भोगायला लावतात.

शरीर तरुण असतांना ह्या व्याधीचा फारसा त्रास जाणवत नसावा पण ज्यांचे वय ४० च्या पुढे आहे त्यांना मात्र निश्चितच हा त्रास होतो. अशी मंडळी डॉक्टरांकडे गेल्यानंतर योग्य निदान होत नाही व थकवा आल्यामुळे, स्ट्रेस असावी असे सांगुन त्यावरील उपचार केले जातात व ते चुकतातच. म्हणूनच ह्या व्याधीबद्दल अधिक लोकांना माहिती व्हावी असा हेतू आहे.

डॉ. वाल्डींगर ह्यांना वाटते हे वीर्याच्याच ऍलर्जीमुळे होते. जोपर्यंत वीर्य त्याच्या ग्रंथीत आहे, तो पर्यंत काही फरक पडत नाही. म्हणून त्यांनी स्वखुशीने त्यांच्या संशोधन कार्यात सहभागी झालेल्या ४५ कॉकेशियन पुरुषांवर प्रयोग करुन बरीच प्रगती केली आहे. ह्या उपचार पद्धतीत लक्षणांवरील औषधांव्यतिरीक्त वीर्याच्या ऍलर्जीवर उपचार शोधले जात आहेत. असे कळते की, वीर्यच अगदी सुक्ष्म प्रमाणात रक्तात टोचले जाते व शरीराची वीर्याच्या ऍलर्जीवरील प्रतिकारशक्ती वाढवली जाते का हे पाहीले जात आहे.

अतिवीर्यनाश आरोग्याला अपायकारक असतो असे पुर्वी ठासुन सांगितले जायचे, तेच योग्य आहे असे वाटते. आजच्या अनेक इंग्रजी नियतकालिकातून ख-याखोट्या प्रश्नोत्तरांच्या माध्यमातून लैंगिक समस्यावर उपाय अशा गोंडस नावाखाली सॉफ्टपोर्न चालवले जाते. त्यात मैथुन, व इतर सगळे प्रकार बदलती पिढी, वगैरे नावाखाली खपवले जातात व प्रोत्साहन दिले जाते. त्यापेक्षा योग्य त्याप्रमाणात लोकांचे ह्या व्याधीबद्द्ल ज्ञान वाढवणे आवश्यक आहे.

अधिक माहिती - http://en.wikipedia.org/wiki/Postorgasmic_illness_syndrome