मन्मथ भाव मुसमुसे.

काही ठिकाणी संस्कृतछायेपेक्षा मराठी छायाच सोयीची!
विज्झाइ=विझे
पडंत = पडते (पडणारे)
उअह = बघ

ओल्या हृदयात पेट घेणारी मदनाची आग,
पावसाच्या धारांचे दोर,
अश्रू ढाळणारे कुंतल...

सुंदर कल्पना! या गाथांमधले कवित्व फारच उच्च आहे.

कवित्व आवडले. आणि गाथा म्हणून पाहिल्यास मजा येते. आंतरजालावर प्राकृत भाषेची ओळख करून घेण्यासाठी काही आहे का हे बघायला गुगलून पाहिले. तेव्हा हे दुवे सापडले.
गाथा सप्तशती : मायबोली
मराठी भाषेचा उगम : मायबोली

(मोल्सवर्थवर प्राकृत भाषेच्या शब्दकोषाला दुवा नाही. बहुधा काम चालू असावे का?)

----
"काय करणार? जुनी खोड. स्वतःलाही सोडलं नाही. नको ते प्रश्न, नको त्या शंका, विचारणारच." -- मास्तर, सामना चित्रपटात.

गाथा या शब्दाचा अर्थ मोल्जवर्थवर Unmetrical composition; simple prose हा अर्थ सापडला. अशाच प्रकारचा अर्थ विकिवरही सापडला.

अवेस्तन भाषेतील झरथुष्ट्राच्या गाथाही प्रसिद्ध आहेत. त्यांनाही अवेस्तन* भाषेत गाथा असेच म्हटले आहे.

* अवेस्तन भाषा संस्कृतशी बरीच साधर्म्य साधणारी आहे.

मराठी असे आमुची मायबोली तिला बैसवूं वैभवाच्या शिरी |
***********************************
श्री. लिखाळ विचारतात :"या सप्तशतीमधील काव्याचा अस्वाद घेण्याचे सोडून त्याचे पाठ का केले जातात? की सप्तशती मध्ये पारयणे करावित असा अध्यात्मिक वगैरे अजून काही मजकूर आहे?

--लिखाळ."

..............
सप्तशती पाठ करतात असा उल्लेख माझ्या तरी वाचनात नाही. एक हजार गाथा सार्थ वाचल्या. त्यांत किरकोळ ५/७ श्लोक सज्जन स्तुती चे आहेत. देवदेवतां विषयी काही गाथा आहेत. पण त्यांचा स्थायी भाव शृंगारच आहे. उदाहरणार्थः
विवरीअ रअम्मि सिरी,बह्मं दट्ठून णाहिकमलत्थं |
हरिणो दाहिण नअणं, रसाउला झत्ति ढक्केइ|
शब्दार्थः..विअरीअ = विपरीत......रअम्मि= रत करीत असता...सिरी=श्री(लक्ष्मी)
..........णाहिकमलत्थं = नाभिकमलस्थ.....बह्मं =ब्रह्मदेवाला
.........दट्ठूण = पाहून.....हरिणो = हरीचा, ...दाहिणनअणं = दक्षिणनयन
........रसाउला = रसव्याकुला,....झत्ति = झटकन..ढक्केति = झाकते.
अर्थः पुरुषायित करण्याच्या बेतात असताना, विष्णूच्या नाभिकमलात बसलेला ब्रह्मदेव लक्ष्मीला दिसला. तेव्हा रसानंदासाठी उतावीळ झालेल्या लक्ष्मीने त्वरा करून विष्णूचा उजवा डोळा मिटला.
{....विष्णूने उजवा दोळा मिटला की सूर्यास्त होतो असा संकेत आहे. मग कमलदले मिटतील. ब्रह्मदेव झाकला जाईल.....विष्णू शेषशायी. त्याला उठून काही करण्याचा अंमळ कंटाळाच !....}
..तर अशा या देवां संबंधीच्या गाथा!!