बोधकथा आवडली की नाही ते लिहीले असते तर बरे वाटले असते.

अहो बोधकथा नक्कीच आवडली आणि समर्पकही आहे. मला व्यंकटेश माडगूळकरांच्या "एका जागृक देवस्थानाचा जन्म" या कथेची आठवण झाली. ती वाचण्यासारखी आणि त्याची कॅसेट मिळाली तर (त्यांच्या खास शैलीत) ऐकण्यासारखी आहे कृपया आधीच्या माझ्या प्रतिक्रीयेवरून गैरसमज करून घेऊ नये.

फक्त अशा बोधकथांमधे फक्त "म्हसोबा", "पुजारी", "देव", "हिंदू" वगैरेच असल्या मुळे आणि असा गैरसमज होतो की "अंधश्रद्धा" ही फक्त हिंदूंचीच "मक्तेदारी" आहे. योग्य ठीकाणी त्यावर (हिंदू अंधश्रद्धेवर) टिका पण होणे महत्वाचे आहे आणि तशी मी ही करीन. पण मलातरी या उपक्रम सदस्यात कोणी अंधश्रद्धाळू असेल की त्याचे समर्थन करणारे असेल असे वाटत नाही. कोणी कौतूक करा असे म्हणत नाही पण उगाच स्वतःला झोडपून न्यूनगंड कशाला तयार करता? त्यात आपण हा लेख "राजकारण-समाजकारण" समुदाय मधे लिहीलात म्हणून मी त्याला अनुसरून उत्तर दिले.

त्याचा अर्थ इतकाच होता की जशी श्रद्धा ही फक्त देवाधर्मापुरती मर्यादीत नसून एखाद्या कार्यावरपण नितांत असू शकते (आणि तशी असावी ही) तसेच अंधश्रद्धा पण फक्त देव-धर्मवालचे एखादी मानसीक भिती तयार करून करतात असे नाही तर एखादी (कोणतीही) विचारधारा मानणारे त्यातील म्होरकेपण त्यांच्यातल्या भाबड्या अनुयायांचा उपयोग करून स्वतःच्या स्वार्थासाठी भिती तयार करून करतात. अंधश्रद्धेवर टिका करताना समाजातील सर्व थरातील सर्व धर्म, सर्व विचारधारा यांचा समावेश असावा इतकेच काय ते आमचे म्हणणे. कारण म्हसोबाचे डोळे काढले जातात पण स्वर्गसुखासाठी आत्मघात करणारे ज्या समाजात असतात त्यांना मात्र कोणी सुनावत नाही की आधी म्हणले त्याप्रमाणे राष्ट्रापेक्षा मृत झालेली अथवा समाजहितासाठी अयोग्य ठरलेल्या विचारधारांना मात्र बुद्धीवादी समजले जाते.

म्हणून, परत, थोडक्यात अंधश्रद्धा मग ती धार्मिक असो अथवा अधार्मिक तीचे परीणाम व्यक्तीगत जीवनावर अथवा संपूर्ण समाजावर होतात असे म्हणणे होते. कृपया यात व्यक्तीगत आरोप/हल्ला समजू नये, झालेच तर आपल्या "डोळस बुद्धीवादी विचारांना" चालना देण्याचा प्रयत्न समजावा.

धन्यवाद.