बाबूजी आणि गदिमांचा कार्यक्रम प्रत्यक्ष बघायला मिळाला नसला तरी नंतर काही उदयोन्मुख कलाकारांनी केलेला गीतरामायण पाहून थक्क झालो होतो.

कार्यक्रमासाठी हार्दिक शुभेच्छा.

या व अशा कार्यक्रमांच्या ध्वनिचित्रफीती आम्हाला उपलब्ध करुन देता आल्या तर पुन्हा एकदा दुग्धशर्करा योग येईल. :)

मला तर अनुराधा पोडवालची भजनच आवडतात बॉ..

तात्या सर्वप्रथम तुम्हाला शुभेच्छा! कार्यक्रम नक्कीच चांगला पार पडेल अशी खात्री आहे. काही एम पी ३ टाकता आल्या तर पहा! तसेच कसा कार्यक्रम झाला ते कळवा!

गीत रामायण हा एक मराठी भाषेतील चमत्कार् आहे. आपण उल्लेल्खलीली गाणी माझी आवडती गाणी आहेत. मला शास्त्रीय संगीतातील ओ की ठो कळत नाही (जरी न शिकता मी कुठल्याही प्रकारच्या की बोर्डवर कुठलेही गाणे न बसवता, तात्काळ वाजवू शकत असलो तरी) . पण गीत रामायणातील अजून चाल आणि अर्थ यांचा मिलाप असलेली काही आवडती गाणी सांगावीशी वाटली म्हणून लिहीतो:

गृहाद नावाड्याचे,
अतिथी असो वा असोत राम, पैल लावणे अपुले काम
भले बुरे ते राम जाणता, आपण आपुले काम करू... नकोस नौके परत फिरू ग..

कौसल्येचे
स्वतः स्वतःशी कशास चोरी वात्सल्यावीन अपूर्ण नारी,
कळाले सार्थक जन्मातले, पाहूनी वेली वरची फुले

किंवा, दशरथाचे आणि अयोध्येचे वर्णन करणारे (जे एकताना वाटते की रामराज्य हे दशरथाच्या काळातच होते!)
राज सौख्य ते सौख्य जनांचे, एकच चिंतन लक्ष मनाचे,
काय काज त्या सौख्य धनाचे, कल्पतरूला फूल नसे का वसंत सरला तरी, अयोध्या मनू निर्मित नगरी..

रामाचे "बोलीले इतके मज श्रीराम" हे गाण्यात त्याचा मानवी स्वभाव आणि आदर्शपणा दिसतो तर शेवटच्या वाल्मिकींच्या तोंडी, "काय धनाचे मुल्य मुनीजना, अवघ्या आशा श्रीरामार्पण", म्हणताना, जगण्यातील कर्तव्य न चुकता अलीप्त भावना भरली आहे.

माझ्या सहा वर्षाच्या मुलीला आवडणारे गाणे म्हणजे ज्यात बाबुजींनी धुमाकूळ घालून दाखवलाय ते: सूड घे त्याचा लंकापती!

काही ऐकलेल्या-वाचलेल्या आठवणी (तुम्ही ऐकल्या असतील याची खात्री आहे):

1. बाबूजींनी चाल रचली त्यावर आधारीत मग गदीमांनी गाणे तयार केले.
2. पहीले गाणे गदिमांकडून हरवले गेले तर त्यांना कोंडून ठेवले होते कारण रेकॉर्डींगची वेळ आली आणि गाणेच नव्हते!
3. "राम जन्मला ग सखे" गाणे सुचत नव्हते, तेंव्हा रात्री येराझरा घालणार्‍या गदीमांना माई माडगुळकरांनी विचारले (असे का होत आहे) , ते गंमतीत म्हणाले की रामाचा जन्म होतोय अण्णा माडगुळकरांचा नाही!
4. "दाटला चोही कडे अंधार" या दशरथाच्या तोंडच्या गाण्याचे ध्वनी मुद्रण करत असताना, बाबुजी इतके एकरूप झाले की त्यातील भावनेने थरथरायला लागले आणि लोकांना त्यांना धरून ठेवावे लागले का असेच काही..

धन्यवाद तात्या,

आपण संवादिनीवर साथसंगतही करता का?

नाही, मी टाळ्या वाजवायला किंवा कार्यक्रम संयोजीत करायला असतो. प्रभाकर कारेकर आणि हर्मोनियम वादक थत्ते यांचा असाच एक कार्यक्रम इथल्या मराठी मंडळासाठी (अध्यक्ष असताना) करायची संधी लाभली. दोघांचा खूपच छान अनुभव आला होता. (आणि तसाच कधीही न विसरता येणारा चांगला अनुभव आला होता तो "भक्ती बर्वे" यांचा...)

मुख्य म्हणजे आपली सहा वर्षांची लेक गीतरामायणातील गाणी ऐकते ही मला विशेष कौतुकाची गोष्ट वाटते.
(तिला पण कि बोर्ड असाच वाजवत येतो. वंदे मातरम् पासून काही तिच्या वयाची इंग्रजी गाणी..) चांगले संगीत आवडत असेल तर त्याला कुठलेही बंधन नसावे असे वाटते. त्यामुळे मराठी असल्यामुळे मराठी काय आणि अमेरिकेत राहात असल्याने इंग्रजी काय चांगले संगीत कानावर पडण्याची व्यवस्था आई-वडील म्हणून आम्ही करतो. बॉलीवूडचे व्यवस्था केली नाही तरी येते! आवडी-निवडी वयाप्रमाणे बदलल्या तरी चांगले ऐकलेले कुठेतरी डोक्यात कायमचे राहते असे वाटते.

असं फार वेळेला झालेलं नाही. बहुतेक वेळेला गाणं आधी लिहून झालेलं असे, आणि त्याला चाल नंतर लागत असे.

खुलाशाबद्दल धन्यवाद याबाबत आपल्याला जास्त माहीती आहे.