या आणि अलिकडया अशा अनेक घटनांमधून लोकांचा सध्याच्या परिस्थितीवरचा, ती सांभाळणार्‍यावरचा, हाताळणार्‍यांवरचा आणि स्वतःवरचा राग व्यक्त होतो आहे. या घटना प्रातिनिधीक आहेत. दिल्ली हरयाणामध्ये अलिकडे याचा अतिरेक झाल्याने प्रसिद्धी माध्यमे सुद्धा तेच चघळत आहेत.

मराठी माणसाची वृत्ती खूपच कूपमंडूक होत चालली आहे. एक प्रकारचा न्यूनगंड त्याला सतत भेडसावत असतो. त्यामुळेच स्वत: काही न करणे आणि काही चांगले करणाऱ्या लोकांना नावे ठेवणे हेच तो करत आहे.

लोकांच्या दबावाने म्हणा किंवा प्रसार माध्यमांच्या दबावाने म्हणा पोलिसांनी त्या सहा नराधमांना अटक केलीच आहे.

म्हणजे दबाव असल्यामुळेच ही कृती झाली हे तुम्हाला मान्य आहे काय?

अर्थात राजकारणी जे काही बोलले त्याचे समर्थान करताच येत नाहीये पण मला असे वाटते की बहुदा मुद्दामहून त्यांच्या चुकीच्या बोलण्याची किंवा सापळ्यात पकडून त्याची जोरदार घटना करण्याची वृत्ती जास्त फोफावते आहे.

मुखर्जीचं, 'या आंदोलनात सहभागी झालेल्या दिल्लीतील महिला रात्री डिस्कोमध्ये जातात आणि दिवसा इंडिया गेटवर मेणबत्त्या हातात घेऊन आंदोलनात सहभागी होत होत्या' असं एका कार्यक्रमात म्हणणं किंवा अनिसूर रहमान यांचं मुख्यमंत्री ममता बॅनर्जी यांना उद्देशून ‘बलात्कारासाठी तुम्ही किती मोबदला घ्याल,’ असं विचारणं यात कोणता सापळा होता हे कळलं नाही किंवा यात काही विशेष नाही असं तुम्हाला म्हणायचं आहे का?

दिल्लीत ही घटना घडली आणि त्यातुन मध्यमवर्गीय किंवा सधन आणि शिक्षित लोकांच्या बाबतीत घडली म्हणून ह्याला इतकी प्रसिद्धी मिळाली असावी का?

हे शक्य आहे पण मला वेगळाच वास येतो आहे (त्यात तथ्य नसूही शकेल.) दिल्लीत अशी घटना मोठी केली की निदर्शने, कँडल मार्च, उपोषणे होतील. त्यातून एकंदरीत कायदा, सरकार यांना धक्का बसेल. स्थान डळमळीत होईल असे तर नसावे?

काल सल्लूचा बड्डे होता म्हणून आठवलं. त्याच्या गाडीखाली अशीच एक दुर्दैवी व्यक्ती आली होती पण तिचे भांडवल मिडियाने केलेले आठवत नाही.

आजकाल सो कॉल्ड लोकांप्रमाणे बोलणे सुरु झाले आहे. मिडिया हा सोईची भुमिका घेतो. राजकीय पक्षांनी एकमेकांना पुरक बोलणे, एका व्यक्तीने एखाद्या विरुध्द मते मांडली की मते योग्य की अयोग्य यावर चर्चा किंवा कारवाई करण्याएवजी इतर लोक विरोधी बोलणारा मागे कसा चुक होता याचे दाखले देतांना दिसतात. चुक ही चुकच असते ती सांगण्यास कोणी सज्जनच असावा हा नियम का?

विश्वास कोणी व कसा राखावा व आपण काय करावे हा आपला प्रश्न. सदर घटनेला मिडियाने उचलले यात सामान्य जनतेचा फायदा झालाच ना. आपल्याकडे नितीमत्तेची जी फुटपट्टी लावली जाते ती दुट्टप्पीच असते. सद्य स्थितीला राजकारणी, मिडीया वा तत्सम घटकांची विश्वासार्हता नसली तरी आपण त्यातल्या त्यात आपले व देशाचे हित पाहुनच कामापुरता त्यांचा वापर करुन घ्यावा व हेच व्यावहारिक धोरण ठेवावे असे माझे मत आहे. क्रांती किंवा इतर पर्याय आपल्याला मानवणारे नाहीत.

माझे असे मत आहे की फायदा हा नुसता तात्कालिक आहे. म्हणजे तोही त्या मुली पुरताच. काही महिन्यांपूर्वी त्यात गोलाप कांडा बद्दल आले होते. तेंव्हा का बरे मीडीयाने ते उचलून धरले नाहीये. हे सहा नराधम सर्वसामान्य होते आणि त्यांच्या पैकी कोणीही सन्मान्य राजकीय व्यक्ती नव्हते वा राजकीय पक्षाशी निगडीत नव्हते म्हणून हे इतके झाले नाहीतर हे प्रकरण आपोआप बंद झाले असते. जो पर्यंत बडी धेंडे सामन्यांप्रमाणे पकडली जात नाहीत तोपर्यंत काहीही होणार नाही.

बाकी क्रांतीचे म्हणाल तर ते कठीणच आहे. सध्याची अवस्था आहे रे वाल्यांना सोयीची आहे आणि तेच सगळीकडे कायदे करणारे आणि राबवणारे आहेत त्यांना काहीच फरक पडत नाहीये. त्यामुळे क्रांती होणारच नाही ह्यावर माझा पूर्ण विश्वास आहे.