आभारी आहे. संपर्क साधून ह्याबाबत बाकीचे बोलीन.

माझं प्रामाणिक मत. त्रैमासिकात १९८३ सालापासून आजतागायत प्रकाशित झालेला मजकूर संकेतस्थळावर चढवणे हा वेळेचा आणि साधनांचा अपव्यय् आहे. संकेतस्थळावर काहीही ठेवण्यात वेळ् आणि साधने खर्च घालण्याअगोदर् त्यासाठी किती वाचक मिळतील आणि अभ्यास परीषदेच्या कार्यासाठी त्यांचा काय् उपयोग् होईल याचा विचार् केला आहेत् का?अभ्यास परिषदेसारख्या तुटपुंजी साधनसामुग्री आणि मनुष्यबळ असलेल्या संस्थेने साधने अधिक योग्यतेने वापरावी म्हणून् म्हणतो आहे.
तुमची कळकळ समजू शकतो. त्रैमासिकात प्रकाशित झालेल्या मजकुराला निश्चितच चांगले संदर्भमूल्य आहे. त्यामुळे हा मजकूर मजकूर संकेतस्थळावर उपलब्ध करून दिल्यास मराठी वाचकांना, अभ्यासकांना फायदाच होईल. अभ्यास परिषदेला साधनसामुग्रीची अडचण नाही. अडचण मनुष्यबळाची आहे. सध्या संकेतस्थळाचे काम १-२ जणांच्या श्रमदानातूनच होते आहे. संकेतस्थळाशी व संस्थेशी ताज्या दमाची मंडळी निगडित व्हायला हवी आहेत.

१. १९८३ सालापासून प्रकाशित् झालेल्या , कालातीत् असलेल्या लेखनातून् अगदी निवडक, मैलाचे दगड म्हणता येतील् असे, लेखन् निवडून फक्त् तेच् संकेतस्थळावर ठेवावे. अशा लेखनाची सर्व् मिळून एकूण् पाने १० असावित्. थोडक्यात् जुन्या लेखनातून् फक्त् १० पाने
संकेतस्थळावर प्रकाशित् करावित्. अधिक लेखन पाहण्यासाठी वर्गणीदार् व्हा असे सुचवावे.

अधिक लेखन पाहण्यासाठी वर्गणीदार व्हा असे सुचवता येईल. पण 'भाषा व जीवन'चे संपूर्ण लेखन सगळ्यांना वाचता यावे असे मला वाटते. महाविद्यालयांच्या मराठी विभागांना 'भाषा व जीवन' वर्गणी दान देण्याची सोय ठेवता येईल. नवीन व तरुण वाचकवर्ग आकृष्ट कसा करता येईल ह्यावर भर असायला हवा, असे मला वाटते.

उपक्रमांची माहिती देणे योग्यच आहे. पण् त्यातही प्रयोगशील् असावे. सगळे उपक्रम् एकाच पानावर् न देता वेगळ्या पानावर् दिलेत् तर् कुठल्या उपक्रमाला आंतरजालावर् जास्त् मागणी आहे, कुठल्या उपक्रमाला नाही याचा थोडा अंदाज् येईल् आणि त्यावरून् पुढील् प्रकल्प् ठरवता येतील्.
चांगली सुचवणी आहे.

मुळात् अभ्यास परिषदेचा वाचकवर्ग् कुठला आहे आणि त्याने संकेतस्थळावर का यावे याचा सखोल् विचार् करावा.
सध्याच्या वाचकवर्गाशिवाय नवीन/तरुण वाचकांना संकेतस्थळावर आणण्यासाठी काय करता येईल ते सांगावे.

४. मायबोली संकेतस्थळावर् चित्रमय जाहिराती असतात् त्यात् मधूनच् काही सेवाभावी संस्थांच्या जाहिरातीही असतात्. त्याना काही बॅनर्स् देणगी म्हणून् देणार् का ते विचारता येईल्. म्हणजे अभ्यास परिषदेचे बॅनर् मधूनच् तिथेही दिसेल्. मनोगत्, मिसळपाव्, उपक्रम् यानाही विचारता येइल् पण् या संकेतस्थळांनी रितसर् जाहिराती सुरु केल्या नसल्यामुळे त्यांचा काय प्रतिसाद् येईल् हे सांगता येणार् नाही.
अशा जाहिराती देता येतील. उपक्रमासारख्या संकेतस्थळांवर ताज्या अंकाची/लेखनाची चुणूक देऊन जाहिरात करता येईल.

आज स्थिती अशी आहे की, मराठी अभ्यास परिषदेच्या स्थळावर जेमेतेम तीन पाने आहेत,
नसतील तर त्या अंकांतला बहुतेक कालातीत मजकूर संकेतस्थळावर फीडीएफ़्‌ स्वरूपात ठेवायला काय हरकत आहे? त्याला असे कितीसे श्रम आणि कितीसा वेळ लागणार आहे?

मजकूर पीडीएफ स्वरूपातही ठेवता येईल. पण शोध घेण्याच्या दृष्टीने (गुगलण्याच्या दृष्टीने) युनिकोडमधला मजकूर ठेवणे अधिक चांगले. त्यासाठी श्रम व वेळ लागेल. कार्यकर्ते लागतील.

मराठी अभ्यास परिषदेच्या स्थळावर जेमेतेम तीन पाने आहेत, आणि कित्येक महिन्यांत त्यांत काही वाढ झालेली नाही.

एकूण ५३ पाने आहेत:

1. पृष्ठ १
2. पृष्ठ २
3. पृष्ठ ३
4. पृष्ठ ४
5. पृष्ठ ५
6. पृष्ठ ६

प्रत्येक पानाच्या अखेरीस दुवे आहेत.

आभारी आहे. ह्याबाबतीत संपर्क साधतो आहे.