भारतीय इतिहाससंशोधनातील घोडचुका. हे एक विनोदी पुस्तक आहे. त्यातील काही भाग वाचताना ह. ह. पु. वा. होते.

सहज, धन्यवाद. गुडनेस ग्रेशियस मी! इतिहासातील काही प्रसिद्ध चित्रे, शिल्पे याकडे पाहण्याची नवी दृष्टी ह्या व्हिडियोने दिली आहे; परंतु, हा व्हिडियो अतिशय गंभीर आहे, 'बहारदार' तर मुळीच नाही.

"तुझं वाचन किती? तू बोलतोयस किती?"
"तुझा पगार किती? तू बोलतोयस किती?"

एकदम मस्त व्हिडीओ. आवडली.

मी पु ना ओकांचे वर उल्लेख केलेले पुस्तक (भा इ सं घो चु) संपूर्ण वाचले आहे. त्या पुस्तकाला विनोदी म्हणण्याची काही कारणे देतो.

पु ना ओकांचा मुख्य आक्षेप मुसलमानी आणि ख्रिस्ती लेखकांच्या लेखनावर आधारून चुकीचा इतिहास शिकवला जातो हा आहे. तो क्षणभर आपण मान्यही करू. पण त्याच पुस्तकात अकबरास थोर समजणे चूक आहे असे प्रकरण आहे. त्या संपूर्ण प्रकरणात पुरावे म्हणून ओकांनी ९० % हून जास्त विन्सेंट स्मिथचे पुस्तक आणि उरलेले काही जेम्स टॉड आणि इतर इंग्रज / ख्रिस्ती लेखकांचीच पुस्तके उल्लेखिली आहेत. म्हणजे जेथे सोयीचे तेथे इंग्रजांचेच दाखले असा प्रकार आहे.
(अवांतरः आम्ही शिकलेल्या इतिहासात शिवाजी महाराजांनी औरंगजेबास हिंदूंना सौजन्याने वागवावे असे सुचवताना 'आपल्या आजोबांचे उदार धोरण ....' असे सांगितल्याचे ऐकले होते. कदाचित ते चुकीचे असेल. म्हणजे (काँग्रेस-कम्युनिस्ट काळापूर्वी) एका भारतीय हिंदूला तरी अकबर चांगला/थोर असल्याचे मान्य होते.)

पुस्तकातील २१व्या प्रकरणाची सुरुवात "युरोपियन लोकांना इसाई म्हणून छळबळाने बाटवणार्‍यांनी त्यांचा पूर्वीचा इतिहास नष्ट केला म्हणून विश्व हे एका महास्फोटाने निर्माण झाले असावे, विविध प्राणी हे एका मूळ जीवापासून उत्क्रांत झाले असावेल अशा काल्पनिक पुस्त्या इतिहासाला जोडाव्या लागल्या" अशी आहे. त्याच प्रकरणात पुढे "उलट वैदिक परंपरेकडे विश्वनिर्मितीपासून साद्यंत इतिहास आहे. प्रथा सर्वत्र निश्चल अंधार होता. मग ॐ असा ध्वनि अवकाशात निनादित झाला वगैरे....." वर्णने आहेत.

बाकी संपूर्ण पुस्तकात सध्या वापरात असलेले उर्दू, इंग्रजी शब्द (अक्षरसाधर्म्याने) मूळ असे आहेत असे कोणताही आगापिछा न देता ठोकून दिले आहे. यासर अराफत = श्री हरिपाद (काही काळाने ग्लास आणि टेकनिक हे शब्द मुळात गिलास आणि तकनीक या हिंदी शब्दांवरून आले आहेत असे म्हटले तरी आश्चर्य वाटू नये).

त्यामुळे त्यांच्या लेखनास विनोदी म्हणणे हे योग्यच आहे.