तुमचा पहिला मुद्दा मनापासून पटला. पल्लवी खूपच इंग्रजी शब्द वापरते, काहीही गरज नसताना. एका मराठी कार्यक्रमात तिचे असे बोलणे रसभंग करणारे वाटते. आशा करुया की प्रेक्षकांची ही भावना तिच्यापर्यंत पोचेल आणि ती तशी सुधारणा करेल!

हृदयनाथांचे बोलणे ऐकणे मनोरंजक आणि माहितीपूर्ण जरी असले तरी कधीकधी खूपच पाल्हाळ लावतात ते! हृदयनाथांच्या अशाच एका भाषणाला कंटाळून मी शेवटी IPL ची match लावली, २ ओव्हर बघून परत आलो तर अजून यांचे भाषण चालूच होते! :) (ही अतिशयोक्ती नाहीये!).

दोन्ही मुद्द्यांशी सहमत आहे.

लता मंगेशकरांची प्रतिभा हे नक्कीच शंभर नंबरी सोनं आहे पण तरीही मॉ सरस्वतीचा चाललेला इतका उदो उदो तुम्हालाही खटकतो का?

खटकतो तर खरा पण क्षम्य वाटावा असही आहे.
प्रकाश घाटपांडे

पल्लवी जोशींचे बोलणे आणि मंगेशकर फ्यामिलीचा उदो उदो खटकतो. महाराष्ट्रात मंगेशकर फ्यामिली आणि खळेकाका वगळता कोणीच चांगली गाणी केलेली नाहीत असा दाट गैरसमज होण्याची शक्यता या कार्यक्रमामुळे होऊ शकते.

या कार्यक्रमात माझी आवडती गायिका मधुरा दातार आहे. (विभावरी सुद्धा चांगली आहे... पुष्करही फार छान होता. पण) मी एसेमेस करताना मधुराच्या नावाने पाठवीन.

[गेले अनेक दिवस कार्यबाहुल्यामुळे कार्यक्रमाचे काही भाग पाहता आले नाहीत. सध्या स्पर्धेत कोण शिल्लक आहे? सुरेश वाडकरांच्या डोक्यावरुन हिंदीचे भूत घसरले की अजून तसेच आहे?]

हे तुम्हाला कुठे आणि कसे दिसतात अमेरिकेत? ;-) बराच ढ प्रश्न आहे पण उत्तर मिळेल अशी अपेक्षा करते.

मंगेशकरांचे किस्से रटाळ असतात हे खरेच. शिवाय तिथेही कंपूबाजी चाललेली असते असे आमचे निरीक्षण आहे.
खळेकाका / सलील चौधरी वगैरेंची गाणी कोणी गायली तर - "खळ्यांची सुंदर चाल आहे. " अशी माफक प्रतिक्रिया.
स्वतःचे गाणे गायले गेले तर "अतिशय अवघड गाणं आहे हे. तुम्ही बरं म्हटलंत. ज्ञानेश्वरांनी इथे ......." (१५ मिनिटे भाषण. )
पण बाबूजी / माणिक वर्मा / श्रीधर फडके किंवा इतर कंपूबाहेरील लोक यांचा नामोल्लेखही टाळला जातो. आणि हे वारंवार होत असल्याने योगायोग नसावा अशी शंका येते.

एकदा तर त्यांनी एक शेर सांगितला - तो कधी संपला आणि त्याचा अर्थ काय हे कुणालाच कळले नाही :))

वाडकर त्यांच्यापेक्षा चांगल्या प्रतिक्रिया देतात. ("सरस्वती माँ" सोडून :) )

असो, तरी आम्हाला हा कार्यक्रम आवडतो! रानडे किंवा आपटे जिंकतील असे वाटते आहे.

अमित

कार्यक्रम बघणे सोडले आहे.
जाम बोअर होते

(गुळाची चव न समजणारा) ऋषिकेश
------------------
प्रेमात पडण्यासाठी गुरुत्वाकर्षणाची काय आवश्यकता? ;)

काही टाळता न येण्यासारख्या कारणांनी अलीकडे या कार्यक्रमाचे काही भाग बघावे लागले आणि हरहर शिवशिव असे काहीसे झाले. वाडकर कधीच आवडले नव्हते आणि आता तर ते असह्य झाले आहेत. पंडितजी कलप लावल्यापासून जरा बरे दिसतात का?
अवांतरः पल्लवी जोशीच्या इंग्रजीइतकाच मूळ चर्चाप्रस्तावातील 'सुत्रसंचालन' हा संकुचित लघु खटकला. मूळ प्रस्तावलेखक हे संपादन करतील का?
सन्जोप राव
"मूढांचे सम्राटपद मिरवतांना आम्हाला प्रज्ञावंतांच्या पंक्तीत स्थान नाही याचे शल्य सतत विद्ध करत असते. उत्तरनगरात चालणारी मीमांसा आमच्या आकलनाबाहेरची असली तरी तिथली आभा आम्हाला नित्य आकर्षित करत असते." - निशापती महाराज

पल्लवी जोशी अँकरींग करताना इंग्लीश वर्डस् वापरते हे मी नोटीस केले नव्हते. आता नेक्स्ट एपिसोडला पाहतो ;)

मंगेशकरांचे किस्से हा आधी ठरवून केलेला अविभाज्य घटक दिसतो. तीच तीच जुनी गाणी हे आता आकर्षण राहणार नाही तर त्या सोबत किस्से सांगितले तर लोकांचे रंजन होऊन टिआरपी साठी उपयोग होईल असा हेतू असावा. ते जे किस्से-माहिती देतात ती मी आधी ऐकलेली नाही. मी भावसरगम ऐकला नसल्याने तसे असेल. पण आता आता मलासुद्धा त्यांनी पटकन किस्सा सांगावा असे वाटायला लागले आहे.

सुरेश वाडकर बारकाईने ऐकतात तरी त्यांच्या सुचना देण्याची रटाळ पद्धत, उपमा शोधण्याची हौस अगदी कंटाळवाणी. त्यांनी केलेल्या कोठल्याही साध्या विनोदाला सर्वांनी भरपूर हसायचे असाही ठराव केलेला दिसतो :) त्यांचे मामासाहेबांची स्तुती आणि सरस्वतीमॉ हे अती कंटाळवाणे आहे.

हृषिकेश रानडे आणि विभावरी, मधुरा हे चांगले वाटतात.

-- लिखाळ
या प्रतिसादासाठी खरंच जोरदार टाळ्या झाल्या पाहिजेत :)

हृदयनाथ मंगेशकरांचे ह्या क्षेत्रातील प्रभुत्व आणि मनोरंजक किस्से ह्यामुळे कार्यक्रमात अधिक मजा येते हे जरी खरे असले तरी 'लता मंगेशकर' ह्या नावाचा चाललेला अतिरेक खटकतो.

हम्म! प्रत्येकाची मतं!

लता मंगेशकरांची प्रतिभा हे नक्कीच शंभर नंबरी सोनं आहे पण तरीही मॉ सरस्वतीचा चाललेला इतका उदो उदो तुम्हालाही खटकतो का?

नाही, मला नाही खटकत.

धन्यवाद,

आपला,
(लताप्रेमी) तात्या.

न लगे मुक्ति आणि संपदा, मिसळसंग देई सदा!