उपक्रमवर लिहिण्याचा वयक्तिक आमचा उत्साह अजून तरी मावळलेला नाही. मात्र दोन संकेतस्थळावर सारखेच प्रेम असल्याने इथे टाकावे की ,तिकडे असे होते. कधी-कधी प्रतिसाद काय टाकायचा असा एक आळशी विचारही डोकावतोच. पण किंचित असे वाटते की उपक्रमवर नवीन लेख प्रतिसादाचा वेग जरी मंदावला असला तरी ही अवस्था फार दिवस राहात नाही. जुन्यांबरोबर,नवीन सदस्यांनी नव-नवीन लेखन आणि प्रतिसाद (माहितीपूर्ण) लिहिले पाहिजेत असे वाटते.

-दिलीप बिरुटे

"नवे लेखन" या सदराखाली दिलेल्या तपशीलावरून असे दिसते की या दोन वर्षांच्या कालावधीत सुमारे १५०० मूळ लेखने (यांत लेख व चर्चाप्रस्ताव जवळजवळ निम्मे निम्मे आहेत) व सुमारे २५००० प्रतिसाद सदरांत मोडणारी लेखने प्रसिद्ध झाली आहे.

हे आपण नेमके कसे मोजले? आपला लेख १७०० वा आहे. त्यावरून उपक्रमावर सध्या १७०० लेख/ चर्चा आहेत. त्यापैकी काही अप्रकाशित केल्या असतील. त्या दोनशे असतील का याबाबत मला विशेष माहिती नाही पण आपण ते गणले असतील तर कौतुक आहे. :-)

पहिल्या सहा महिन्यांत उपक्रमावर ७२५ लेख प्रसिद्ध झाले असले तरी ते सर्वच लेख उपक्रमाच्या धोरणांत बसणारे होते असे वाटत नाही. शेवटच्या सहा महिन्यांत मला २७१ लेख दिसत आहेत. (१५ तारखेला अद्याप ५ दिवस बाकी आहेत. या संख्येत उपक्रमाच्या दिवाळी अंकातील सुमारे १५ लेखही घेता यावेत. २८६ झाले.) आपण संपूर्ण वर्षांत १५-०९-२००८ ते १४-०९-२००९------------------- २५५ (अपेक्षित) या संख्येची निश्चिती कशी केली ते कळण्यात आले नाही.

असो. याविषयावर यापूर्वीही सर्किट यांनी चर्चा केली होती. प्रश्न उपक्रमावर किती लेख यावेत यापेक्षा उपक्रमावर कसे लेख यावेत असा हवा होता. उपक्रमाची सदस्यसंख्या कशी वाढवावी असा हवा होता. जर सदस्यसंख्या मर्यादित असेल तर लिहिणारे लोक तेच तेच असतात. त्यापैकी काही लोक निरुत्साही होण्याची शक्यता आहे, काही लोक इतर कामांत गुंतण्याची शक्यता आहे. उपक्रमाच्या धोरणांनुसार लेख लिहायचे झाले तर हे काम एखादा अनुभव किंवा रोजच्या घडामोडींवर भाष्य करणार्‍या ४ ओळी लिहिण्याएवढे चटकन होणारे नाही.

येथे धनंजय यांनी त्यांचा लेटेष्ट लेख लिहायला किती वेळ घेतला याचा डेटा दिला तर उपयुक्त ठरावा. त्यातून जे लेखक विनापाश आहेत ते संकेतस्थळासाठी, लेखनासाठी, क्रिएटिविटीसाठी (मराठी गंडलं आहे) अधिक वेळ देऊ शकतात हा एक मुद्दाही लक्षात घेण्याजोगा आहे.

आणखी एक महत्त्वाचा मुद्दा असा की, उपक्रमाची निर्मिती झाली तेव्हा उपक्रमा व्यतिरिक्त केवळ मायबोली आणि मनोगत अस्तित्वात होते. तरीही, उपक्रमावर प्रथम आलेले बरेचसे सदस्य हे मनोगती होते असे म्हणण्यास वाव आहे. मनोगताचा तात्पुरता पडता काळ या काळात असल्याने उपक्रमावर लेखांची संख्या अधिक दिसत असावी. यानंतर मिसळपाव आले. आनंद घारे यांनी आपल्या लेखात जी शंका व्यक्त केली आहे आणि त्यावर जी उत्तरे आली त्यावरून हे स्पष्ट आहे की लिहिणार्‍याला, प्रतिसाद मिळावे ही आशा असते. असे भरघोस प्रतिसाद ललित लेखन, रोजच्या घडामोडी किंवा काही कळीच्या विषयांना मिळतात. साहजिकच, असे विषय जेथे चर्चिले जातात तेथे सदस्यांचा ओढा जाणे आले.

आता पुन्हा चर्वितचर्वण झालेला प्रश्न असा की उपक्रमाने आपली धोरणे बदलावीत का असा कोणाला पडला असेल तर माझे स्पष्ट उत्तर असे की अजिबात बदलू नयेत. गेल्या ५ दिवसांत उपक्रमावर १३ लेख/ चर्चा आहेत. ज्याप्रमाणे, मनोगताचा पडता काळ सरून तेथे हल्ली दर्जेदार लेखन दिसते त्याप्रमाणेच उपक्रमावरील निरुत्साहही कमी होईल अशी आशा आहे.

लेख खरोखरच कमी झाले आहेत. यनावाला पूर्वीसारखे लिहीत नाहीत, त्यांची कोडी नसल्याने चुकल्याचुकल्यासारखे होत आहे.
अनु हजेरी लावतात, पण लिहीत नाहीत. अनेकजण अन्यत्र प्रसिद्ध झालेले स्वत:चे लेख इथे डकवतात. ते तिथे वाचले असल्याने त्यावर प्रतिसाद कमी येतात. सदस्यांच्या संख्येत भर पडली असली तरी, लेखकांच्यात तितकी नाही. --वाचक्‍नवी

लेख चर्चा कशा मोजल्या ते लक्षात आले.

सुमारे १५०० च्या दरम्यान लेखने आणि अंदाजे समान चर्चा आणि लेख ही माहिती बरोबर आहे.

नव्या लेखकांनी लिहिण्यास सर्व प्रकारचे प्रोत्साहन आपण दिले पाहिजे, या बाबतीत लेखकाशी सहमत आहे.

मुळात नवीन असे लेख लिहायला वेळ लागतो हे प्रियालींचे म्हणणे मी अनुभवलेले आहे. हल्लीच लिहिलेला एक लेख मनात आठवडाभर घोळवावा लागला, आणि विदा संकलन, आलेखचित्रे बनवणे, लिहिणे यात एक पूर्ण सुटीचा दिवस लागला. पूर्वीच्या माझ्या मूळ-नवीन लेखांबद्दलही माझा असाच अनुभव आहे. त्यामुळे लेखकांना माझ्यासारखाच वेळ लागत असला, तर महिन्या-दोन महिन्यांत एखादाच लेख लिहिता येईल.

नव्या सदस्यांचे कुठल्या विषयाबद्दल आधीच मनन झाले असेल, तर त्यांनी ते लेख जरूर लिहावेत.

शरदरावांचे निरीक्षण आवडले. तर्कशुद्ध वाटले.

उपक्रमाची आहेत ती उद्दिष्टे आणि ती सांभाळून चाललेली स्थळाची एकंदर वाटचाल हे सगळे योग्य वाटते. काही मुद्दे :

उपक्रमावर क्रमाक्रमाने कमी होत गेलेल्या नव्या धाग्यांच्या वेगाबद्दलचा मुद्दा मान्य केला तर प्रश्न असा आहे की हे मुळात वाईट आहे का ? असल्यास कितपत वाईट आहे ? हा घटलेला वेग किती कमी झाला तर त्याची गणना "वाईटा"मधे होईल ?

तर माझ्या मते , कुठल्याही संस्थळावरील कार्यरत सदस्यसंख्या आणि त्यांनी बनवलेले नवे धागे यांचा वेग कमी होत असेल तर ते वाईट. इथे ऊठसूट एकेका ओळीचे धागे नकोत, सोम्यागोम्याचे कौल नकोत इ. इ. मुद्दे पटण्याजोगे आहेत. पण त्याज्य आहे ते नाकारताना (किंवा ते इथे येत नाही याचा आनंद साजरा करताना ) यायला हवे ते पुरेसे येते आहे का याचे विश्लेषणही करायला हवे. तर , उपक्रमाच्या धोरणात बसेल , इथल्या दर्जाला सुसंगत असे धागे (इतर संस्थळांच्या आणि उपक्रमाच्या भूतकालाच्या तुलनेने) कमी का होतात / त्यांचा वेग कमी का आहे ?

- एक ढोबळ कारण म्हणजे अर्थातच ललित लिखाण (गद्य आणि पद्य) यावरची बंदी . या मुद्द्यावर बोलण्याची गरज नाही. उपक्रमाच्या बायबल मधे हे कोरून ठेवले आहे. **
- एक आणखी महत्त्वाचा मुद्दा म्हणजे : प्रसिद्धी. मनोगत , मिसळपाव , मायबोली यांच्या सौम्य धोरणामुळे , अर्थातच सदस्यसंख्या जास्त. हे जास्त सदस्य मग त्यांच्या परिचयाच्या लोकांना संस्थळाबद्दल सांगतात; पर्यायाने जास्त लोक तिथे येत रहातात. नव्या धाग्यांची संख्या वाढत रहाते. उपक्रमाचा "माउथ पब्लिसिटी"चा भाग कमी , कारण एकूण प्रवाह पुरेसा जोमदार नाही.
- इथल्या प्रतिसादांची संख्या. बर्‍याचदा धाग्यांच्या वाचनांची संख्या दोनेकशे असते परंतु प्रतिसाद पाचही नसतात. आता , अर्थातच "प्रतिसाद मिळविण्याकरता लिहिणे सवंगपणाचे लक्षण आहे" वगैरे वगैरे मुद्दे पूर्णपणे मान्य केले, तरी , आपल्यापैकी कितीजण असे , प्रतिसादांबद्दल पूर्णपणे निर्विकार राहून आपली लिहिण्याची मोट चालवत ठेवतो ही मला शंका वाटते. याचा अर्थ , या दुर्दैवी धाग्यांना वाचणारे वाचतात , परंतु त्यावर मत व्यक्त करावे कुणालाही वाटत नाही. हाच ट्रेंड ३-४दा चालू राहिला तर लेखकाचे अवसान गळू शकते .( प्रस्तुत मुद्दा मी माझ्या स्वतःच्या सवंग प्रतिसादलोलुपतेला स्मरून केला आहे असे समजावे म्हणजे त्याच्या सत्यासत्यतेबद्दल वाद घालण्याचे कारण उरत नाही ! ;-) )

तर मग यावर काय उपाय करता येतील ?

- माउथ पब्लिसिटी : आपल्या मित्र-मैत्रिणिंना स्थळाबद्दल सांगत रहाणे. मुळात उपक्रमावर लिहीणारे हेच "दर्जेदार" असणे गृहित धरले असल्याने , ते ज्याना सांगतील तेही दर्जेदार असतील असे यामागचे गृहितक आहे. आणि दुर्दैवाने तसे दर्जेदार ते न निघाले तर कात्री चालवणारे चालवतीलच. ;-)

- सक्रीय सभासदांना कार्यरत रहाण्याचे आवाहन : जे आहेत त्यांनी थोडे अधिक लिहिले तरी इथली ऍक्टीव्हिटी वाढेल. काही नाही तर जे सोडून जाण्याच्या विचारात आहेत त्यांना तरी थांबवण्याचा प्रयत्न करायला हरकत नाही. तुम्हाला नवे धागे उघडण्याइतका अवसर नसेल तर आहेत त्या धाग्याना किमान एखादा प्रतिसाद तरी द्यावा. अर्थात "सहमत् आहे !" अशा प्रकारचे जुजबी प्रतिसाद असण्यापेक्षा नसलेले चांगलेच !

** ललित लिखाण येऊ नये हे धोरण मला समजते. पण पाककृतीही येऊ नयेत यामागची कारणी मीमांसा मला कळत नाही. पोळ्यांवरचा लेख चालतो ; पण पाककृती असा विभाग का नसावा हे त्या "पॉवर्स् दॅट् बी"ना ठाऊक.

अभ्यासपूर्ण चर्चा आवडली..

लौकरच हिंदुस्थानी रागसंगीतातील बंदिशी, त्यातील आम्हाला दिसलेले सांगितिक बारकावे व सौंदर्यस्थळे, कुणाची बंदिश आहे, पारंपारिक आहे किंवा कसे, इत्यादी सर्वांबद्दल माहिती देणारी एक लेखमालिका उपक्रमावर लिहायचा विचार आहे..

बंदिशींची निवड अर्थातच आम्ही करू. हिंदुस्थानी रागसंगीत गाणार्‍या सौ वरदा गोडबोले यांनी या लेखमालिकेकरता बंदिशी गाण्याचे आम्हाला कबूल केले आहे. प्रत्येक लेखासोबत त्या त्या बंदिशी गायल्याच्या दृक्-श्राव्य ध्वनिफितीचा यू नळीवरील दुवाही आम्ही देऊ, जेणेकरून वाचकांना श्रवणाचा आनंद घेता येईल..

आपले हिंदुस्थानी रागसंगीत म्हणजे अतिशय वैविध्यपूर्ण, वैशिष्ठ्यपूर्ण, आणि एकापेक्षा एक सुरेख अश्या बंदिशींचा खजिना! या लेखमालिकेच्या निमित्ताने त्या खजिन्याचा एक धावता आढावा घेण्याचा आमचा प्रयत्न राहील..

सौ वरदा गोडबोले या आमच्या गुरुभगिनी आहेत हे सांगायला आम्हाला अभिमान वाटतो. त्यांना अण्णासाहेब रातंजनकर प्रतिष्ठानची अत्यंत मानाची शिष्यवृत्ती मिळाली आहे. भारतरत्न, स्वरभास्कर पं भीमसेन जोशी शिष्यवृत्ती, तसेच 'अण्णासाहेब रातंजनकरांच्या बंदिशींचे सौंदर्य' ह्या विषयाच्या अभ्यासासाठी केन्द्र सरकारची दोन वर्षांकरिताची शिष्यवृत्तीही सौ गोडबोले यांना मिळाली आहे..

येत्या चैत्र शुद्ध प्रतिपदेच्या दिवशी, अर्थात गुढीपाडव्याच्या मुहूर्तावर या लेखमालिकेचा शुभारंभ करायचा आमचा मानस आहे. उपक्रमावरील मायबाप वाचकांचा आशीर्वाद अर्थातच अत्यावश्यक आहे!

उपक्रमाच्या लेखन संग्रहात आमच्यासारख्या सामान्य सभासदाचा तेवढाच एक खारीचा वाटा..!

आपला,
(हिंदुस्थानी रागसंगीताचा एक विद्यार्थी) तात्या.

न लगे मुक्ति आणि संपदा, मिसळसंग देई सदा!

लेखकाला प्रतिसाद व वाचनसंख्या ही महत्वाची वाटते. ज्या विचारांशी आपण पुर्णतः सहमत आहोत त्याविषयी व अंशतः सहमत आहोत त्याविषयी आपण टंकण्याचे कष्ट घेत नाही. बरेच सदस्य परस्परांना वैचारिकदृष्ट्या ओळखतात. तोचतोच पणा जरी आला तरी त्यात काही छटा वेगळ्या असु शकतात. त्यातील बारकावे आपण शोधत बसत नाही.
हे केवळ परस्परांची वैचारिक / बौद्धिक खाज भागवण्यासाठी असलेले व्यासपीठ नक्कीच नाही. उपक्रमाच्या धोरणांमुळे काही 'मर्यादा' पडतात हे खरे असले तरी तीच त्याची 'ताकद' आहे. लेखकांनी फक्त आपला 'रतीब' घालुन निघुन जावे असे नक्कीच अपेक्षित नाही. थोडीशी थट्टामस्करी संवाद (वाद) वाढवण्यास मदत करते. सगळेच गुडी गुडी असल्यावर कसा उत्साह राहणार.
खरडवही चा वापर करा संवाद वाढवा. निरर्थक वा गुळगुळीत झालेली वाक्ये देखील आत्मियता निर्माण करतात.
प्रकाश घाटपांडे

चर्चा चांगली होत आहे.
उपक्रमाची निर्मिती हा एक मुद्दा विचारात घ्यायला हवा. कोणाशी स्पर्धा अथवा आकस या कारणाने उपक्रम सुरु झाले असे वाटत नाही. तसेच इतर संकेतस्थळे निर्माण झाल्याने उपक्रमाचा फायदाच झाला आहे असे वाटते. कोलबेरने संख्यात्मक आणि गुणात्मक हा मुद्दा योग्य प्रकार सांगितला आहे. आपण असे म्हणू शकतो कि उपक्रमावर चांगल्या विषयांवर लेखन होते. पण काही सदस्यांना माहितीपूर्ण लेख वाचण्याची भुक जास्त असल्याने त्यांना लेखनाचा वेग कमी वाटतो.

आता खालील दोन वाक्यांचा परत एकदा विचार करु.

1. उपक्रमची सदस्यसंख्या दिवसेंदिवस वाढत आसतांना लेखनसंख्या कमीकमी होत जाणे उत्साह ओसरल्याचे लक्षण नाही काय?
2. उपक्रमींचा ओढा मूळलेखन करण्यापेक्षा प्रतिक्रिया देण्याकडे असावा असे वाटते.

वाक्य १ - सदस्य संख्या वाढते आहे. थोडक्यात उपक्रमावर वाचन मात्र राहण्यासाठी सदस्यत्व घेण्याची गरज नसावी. पण सदस्य संख्या वाढते आहे. याचाच अर्थ असा काढता येऊ शकतो की उपक्रमाच्या धोरणांना अनेकांची मान्यता आहे. हां, प्रत्येक सदस्य लेखक असलाच पाहिजे हे मला तरी पटत नाही. याच सोबत लेखन संख्या वाढली तर आनंदच आहे. पण एक माहितीपुर्ण लेख लिहायला चांगला अभ्यास आणि वेळ लागतो. तसेच अशा लेखांना प्रतिसाद देणारे सुद्धा अभ्यासपुर्ण असतात. त्यामुळे लेख लिहिताना प्रतिसादात काय प्रश्न विचारले जातील हा एक कळीचा मुद्दा असतोच. तसेच काही उपद्रवी सदस्य रंगाचा बेरंग करणारे असतात त्यामुळे चांगल्या विषयाचा विचका झाल्याची उदाहरणे सुद्धा आहेत. हा मुद्दा विचारात घेतल्यास अशा सदस्यांचा बंदोबस्त तत्काळ करण्याची धोरणे असणे सुद्धा गरजेचे आहे. अलिकडचे एक उदाहरण चांगले बोलके आहे.

वाक्य २ - लेख/चर्चा जेवढी अभ्यासपुर्ण आणि सर्वसमावेशक असते तेवढा लोकांचा प्रतिसाद देण्याकडे जास्त कल असतो असे आपले माझे निरिक्षण आहे. उपक्रमावरचे काही समुदाय आणि त्यातले लेखन पहा. काही लेखक असे आहेत ज्यांच्या लेखनाला हमखास भरगोस आणि ते सुद्धा पाडलेले आहेत असे नसलेले प्रतिसाद असतात. ते लेखन संवंग लोकप्रियतेसाठी केलेले असते असे कधीच वाटत नाही तर सदस्यांचा अशा विषयांमधला रस हे कारण असते. याच सोबत काही सदस्य असेही असतात ज्यांना प्रत्येक विषयात आपला प्रतिसाद देण्याची इच्छा असते. त्यामुळे अशा सदस्यांचा ओढा प्रतिसाद देण्याकडे असतो.
इथे एक सदस्य असे आहेत जे हमखास चांगल्या लेखनाला प्रतिसाद देतात. पण लेखन कधीच करत नाहीत. कुठेही लेखन न करणार्‍या या सदस्याने येथे चक्क अभ्यासपुर्ण छायाचित्रे टाकून आपले लेखन प्रसिद्ध केले आहे.

छान मनोरंजक चर्चा :)
इस्लाम खतरे मे है या हमखास लोक जमवणार्‍या आरोळीसारखा या लेखाचा विषय पण हमखास प्रतिसाद आणनारा. थोड्याफार कालावधीत पुन्हा पुन्हा दिसणारा.

बाकी माझ्या काही मित्रांना इथल्या अपडेट्स पुरेसे खाद्य पुरवतात हे पाहुन आनंद झाला. मिळालेल्या मोकळ्या वेळातुन इतर संस्थळांवरची छायाचित्रे वैगेरे पाहुन संपली की अगदी पुरेसे वाचन होईल एवढे माहितीपुर्ण लिखाण उपलब्ध असते असे कायसेसे मत त्यांचे असावे असे वाटले.

:)

उपक्रमावरचे वेचक आणि मर्यादित लेखन हे 'उपक्रम' चे बलस्थानच आहे असे मला वाटते. लेख, सदस्य आणि प्रतिसाद यांची संख्या तसेच संकेतस्थळावरील वर्दळ हे मापदंड लावून कुठल्याही स्पर्धेत उपक्रमाला खेचू नये. उपक्रमावरचे लेखक हे काही व्यावसायिक लेखक नाहीत, त्यामुळे त्यांना येणारा 'रायटर्स ब्लॉक' समजण्यासारखा आहे.
सन्जोप राव

नमस्कार,
मी उपक्रमचा अगदी नवा सदस्य आहे. उपक्रमावर ज्या क्वालिटीचे लिखाण व चर्चा होतात ते पाहुन मला इथे सदस्यत्व घेण्याचा मोह आवरला नाही.
अनेक उत्तमोत्तम विषयांवर अतिशय सखोल चर्चा इथे घडत असताना पाहुन "मराठी संकेतस्थळांच्या निर्मीतीमागचा उद्देश" इथे मी बर्‍याच अंशी सफल होताना पाहिला व अर्थात ते पाहुन बरे वाटले.
अतिशय सखोल व व्यासंगी चर्चा करण्यास वा नविन तंत्र शिकण्यास उपक्रमाहुन उत्तम व खास ह्याच हेतुने बनवलेले दुसरे मराठी संकेतस्थळ अस्तित्वात नाही हे सत्य आहे.

ओसरु लागलेला उत्साह वगैरेवर भाष्य करण्याइतका मी अजुन उपक्रमाशी परिचीत नाही मात्र उपक्रमाला "दररोज पडणारे नवे लेख व वाढती वर्दळ" ह्या मापदंडात तोलु नये असे मला वाटते. उपक्रमाचा क्लासच वेगळा आहे.
सध्या मी इथे अत्यंत नवा असल्याने माझा बहुतांश वेळ जुन्या चर्चा वाचण्यातच जात आहे.
मात्र जशी संधी मिळेल तसे मलासुद्धा इथे लिहण्यात व चर्चा करण्यात मज्जा येईल असे आग्रहाने नमुद् करावे वाटते. आम्हाला जसे जमेल तसे आम्ही आमचे नवे व उपक्रमाच्या दर्जाला साजेल असे लिखाण घेऊन इथे नक्की येऊ ...
बाकी इथले लेखक व्यवसायीक नसल्याचा व त्यामुळे पर्यायाने येणारा "रायटर्स ब्लॉक" हा मुद्दा पटण्यासारखा आहे ...

उपक्रमाला पुढील वाटचालीस शुभेच्छा, आम्हीही जमेल तसा हातभार लाऊ अशी खात्री आहे.

------
छोटा डॉन
एखाद्याला देव म्हटलं की देवाच्या चुका दाखवता येत नाहीत, चुका दाखवल्या की भक्तांना त्रास होतो.
त्यात अजुन देवाला "स्वेटर" घालणे ही तर अजुनच मजेशीर गोष्ट. असो. ;)

कोर्डे साहेब,
आमच्या सारखे सदस्य पण बरेच असतील ना... आम्हाला मराठी मधे "शुद्ध" आणि "खूप" लिहीता येत नाही, पण उपक्रमावर आलेले उत्तम लेखन वाचायला आम्ही नियमित येत राहतो... येथे उपक्रमावर मराठी चे एवढे मोठे विद्वान लिहीतात, त्यामधे उगाच आमच्या सारख्यांनी नाक खुपसून उलट-सुलट मराठी कशाला लिहायचे... असो... अर्थात जरी लेखकांची संख्या कमी असली तरी पाठक संख्या वाढती आहे... हे ही महत्वपूर्ण आहे... असे मला वाटते... आणि लेखकांची संख्या पण वाढायला हवी हे ही तितकेच खरे... पण सारेच सदस्य लिहीत नाही म्हणून जे लोक नियमित लिहीत आहेत त्यांनी आपले लेखन कमी करू नये... ही विनंती... उपक्रमावर येवून खूप बरं वाटतं... लिहीत रहा... शुभेच्छा... (आम्ही हिन्दी पट्टीतली लोकं, त्यामुळे मराठीत वाचन आम्हाला सोपं वाटतं पण लेखन नाही)
http://sureshchiplunkar.blogspot.com

संख्यात्मक, गुणात्मक वगैरेबद्दल सांगण्याइतके मी उपक्रमाचे वाचन केलेले नाही. माझ्या सदस्यत्वाला आता दोन वर्षे पूर्ण व्हायला आली आहेत, पण या ठिकाणी लिहावे असे मात्र मला अलीकडेच वाटू लागले आहे. उपक्रमावर लिहिणार्‍या लोकांची संख्या जर खरेच घटत चालली असेल तर ती घट भरून काढण्याच्या कामात मी एक खारीचा प्रयत्न केला आहे. त्यामुळे लिहिण्याचा उत्साह निदान माझ्या बाबतीत कमी न होता वाढला आहे. असे मला म्हणावे लागेल.

संख्यात्मक विश्लेषण हेच अनेकदा गुणात्मक विश्लेषण म्हणून स्वीकार्य असते, कारण गुणात्मक लेखनाचे एकूण लेखनातील प्रमाण साधारणतः स्थिर असते.

ह्या बद्दल काय वाटते ?

- उपक्रमी

उपक्रमींना अश्या लेखाचे इंजेक्शन लागु पडते हे या लेखानंतर अधिक वेगाने आलेल्या उत्तमोत्तम लेखांनी (पुन्हा एकदा) सिद्ध झाले आहे :)
धन्यवाद शरदराव :)

ऋषिकेश
------------------
आयुष्य हे चुलीवरल्या कढईतले कांदेपोऽहे