मुख्य म्हणजे कोणतीही गोष्ट विकण्यासाठी एक यंत्रणा लागते आणि तिचाही खर्च शेवटी ग्राहकाकडुनच वसुल केला जातो.

महाजाल हे प्रभावी माध्यम आहे आणि याचा योग्य तो वापर केला तर वितरण आणि जाहिरातीचा खर्चा आणि त्याप्रमाणात किंमती कमी होऊ शकतील असा माझा अंदाज आहे.

पिंपरी-चिंचवड महापालिकेची मिळकत कर किती भरावा लागेल हे दाखवणारी सुविधा. ह्या सुविधेसाठी जी माहिती भरावी लागेल ती फक्त बांधकामव्यवसायिकच भरू शकेल. सामान्य जनतेला ते शक्य नाही. आपले बिल पाहिले की कर किती भरायचा ही माहिती कुठलीही मेहनत न करता क्षणार्धात मिळते. --वाचक्‍नवी

सुविधा अशी निर्माण व्हावी कि अनासक्त माणसाला देखील् नसलेली गरज उत्पन्न व्हावी.
प्रकाश घाटपांडे

मागे कुणीतरी दिलेल्या दुव्यातून आफ्रिकेतील दुष्काळी भागात पाणी आणण्याकरता जाणार्‍या लोकांकरता मिनि-रोडरोलर सारख्या दिसणार्‍या ड्रम्स चे चित्र पाहिले होते. या मागची कल्पना अशी की मैलोन्मैल चालत जाऊन पाणी आणणार्‍या लोकांच्या पाठीचे कणे अणि इतर स्नायू यांचे प्रचंड नुकसान होते. त्याऐवजी रोलिंग फ्रिक्शन वापरावे. ड्रम्स् मजबूत प्लस्टिकचे असून त्याच्या दोहो अंगाला अल्युमिनियमच्या मजबूत दिसणार्‍या पट्ट्या जोडल्या होत्या. आणि ड्रम्स् रोल करायचे.

आपल्या महाराष्ट्रात हे नक्की उपयोगी होईल. कुणी याबद्दलचे लेग्-वर्क करणार असेल तर मी या प्रकल्पाला हातभार लावायला तयार आहे.

मुंबईत नेढ्यात धागा ओवायला एक उपकरण दोन रुपयांत रस्त्यावर सर्वत्र मिळते. मुळात सुईचं नेढं अगदी लहान असतं. त्यात धागा ओवणे ही कसरतच. विशेषत: म्हातार्‍या शिंप्यांना तर ही कटकटच होऊन बसते. त्यांच्यासाठी हे उपकरण म्हणजे वरदानच.

एक पातळ स्टीलची चकती असते. तिला एक बारीक तार ><> ह्या आकारात लावलेली असते. ती चकती डाव्या हातात धरायची आणि हातात सुई घेऊन तिच्या अथवा शिवणयंत्रातील सुईच्या नेढ्यात ती बारीक तार घालायची. डाव्या हातातील चकतीने नेढ्याच्या पृष्ठभागावर २-३ वेळा ती तार दाबली की लगेच ती त्या भोकातून आत जाते. तार पुढे गेली की चित्रात दाखविल्याप्रमाणे त्यात सहज दोरा ओवता येतो.