काल आम्ही "हैद्राबादी बकरा" हा चित्रपट आमच्या संगणकावर पाहिला. चित्रपटाने प्रचंड निराशा केली. या विनोदी चित्रपटांच्या मालिकेतील हा तिसरा चित्रपट, याआधी आलेले अनुक्रमे अंग्रेज आणी हैद्राबादी नवाब हे चित्रपट प्रचंड विनोदी होते. हे चित्रपट लो बजेट असुन मुख्यत्वे करुन हैद्राबादी हिंदीत आहेत, हैद्राबादमधिल लोकांचे रहाणीमान तेथिल म्हणी वापरुन उत्तम् विनोदाची भट्टी जमली होती. पण या तिसर्‍या चित्रपटात मात्र मजा नाही आली.

द वे होम - कोरीयन चित्रपट

एवढ्यात नाही, बराच काळ झाला हा सिनेमा पाहून. पण हा चित्रपट जरूर बघा असे सांगण्यासारखा आहे.

संक्षीप्त कथानक -खरे तर इथे वाचा.

आर्थीक दुस्थीतीमुळे, एका आईला तिचे एक अत्यंत लाडावलेले, बेजबाबदार शहरी मुलं, शहरात सांभाळ करणे अवघड होते म्हणून ती त्याला आजीकडे खेड्यात नेऊन सोडते. तो स्वार्थी शहरी मुलगा, त्या खेड्यात अत्यंत खडतर आयुष्य जगणार्‍या, मुक्या व अशिक्षीत आजी कडे हळुहळू कसे प्रेम, दया, निस्वार्थ, संमजसपणा शिकतो, ते बघण्यासारखे आहे.

उल्लेखनीय - ह्यातील जख्ख म्हातारी आजी चे काम केलेली कलाकार, अभिनय तर सोडाच, आयुष्यात त्या स्त्रीने कुठलाही चित्रपट देखील पाहीला नाही.

इशारा - सामान्य प्रेक्षकास हमखास रडू येईल.

येथे एक झलक पहा.

मला तरी हा सिनेमा म्हणजे आपल्या सर्वस्व देणारी पृथ्वी व सतत ओरबाडून घेणारे आपण मनुष्य यांचीच कथा वाटते.
बघीतल्यावर जरुर सांगा, कसा वाटला.

'सुसमन'नावाचा एक हिंदी चित्रपट बरेच वर्षांपूर्वी पाहिला होता,हातमाग विणकरांवर तो सिनेमा आहे.ओम् पुरी,शबाना आझमी, कुलभूषण खरबंदा,नीना गुप्ता ,अन्नू कपूर इ.च्या भूमिका आहेत.
नीना गुप्ता फॅशन डिझायनर असते,कुलभूषण हातमाग वाल्यांकडे तिला घेऊन जातो,ओम् पुरी हा सर्वात उत्तम विणकर असतो,त्याला ती स्वत: डिझाईन्स देते आणि प्रदर्शनासाठी बरीच ऑर्डर देते. शबाना,त्याची बायको त्यातलीच एक विणलेली साडी ठेवून घेते आणि विपरीत अवस्थेमुळे पैशासाठी तालुक्याच्या बाजारात विकते,नीनाचे डिझाईन प्रदर्शनाच्या आधीच बाजारात आलेले पाहून ती भडकते.आणि मग पुढे होणारी परवड.. असा चित्राचा गाभा आहे. सर्वांचीच कामे अतिशय नैसर्गिक!ओम् पुरी तर हातमाग विणकर वाटावा इतका सही उतरला आहे.अत्यंत उत्कृष्ठ चित्रपट! पण त्याची तबकडी/कॅसेट कुठेच उपलब्ध झाली नाही.
स्वाती

आम्ही इदेशी पिच्चर एन् एफ् ए आय् ( फिल्म आर्काईव्ह) ला पघतो. पन खर सांगु का ते पाट्या वाचायला गेले कि कि मंग पिच्चर कं ध्यान जात नाही. पिच्चर पघायला गेले कि त्ये काय बोलतात ते समजत न्हाई. म्हन्जे निस्ता मुक पिच्चर वानी. मंग तामिळि पाह्यला काय आन कोरियन सम्दे यका माळ्चे मनी. आन् विंग्रजी अस्ले कि त्यंचे अक्सेंट समजत न्हाई. येक जन् म्हन्ला ते टारझन दी येप म्यान पिच्चर मध्ये पाट्या चालु व्हतात त्यात म-हाटी नाव हाय् पघुन ये. मी गेल्तो तर पाट्या सोडूने त्याच्या पल्याड काय हाय् त्येच पघायला लागलो. आन् ते म-हाटी नाव का काय त्येच्याकं ध्यान क्वाँचय?
प्रकाश घाटपांडे

अतिशय छान सिनेमा.
अजिंक्य देव ने वासुदेव बळवंत फडक्यांची भुमिका छान वठवलेय.
रमेश देव यांना चित्रपटात फार काम नाही पण जे काही थोडं काम आहे त्यावरून ते एक कसलेले कलाकार आहेत हे सहज सिद्ध होतं.
रामोशाची भुमिका केलेल्या कलाकाराचं नाव माहीत नाही पण हा एक अतिउच्च दर्जाचा कलाकार आहे हे कळून येईल.
सोनाली कुलकर्णीच काम सुद्धा ठीक आहे पण तो सहज अभिनय वाटत नाही. पण तिचं काम सहनेबल तर नक्किच आहे.
ब्रिटीश गव्हर्नरचा बेरकी पणा त्याच्या नजरेतून सहजपणे व्यक्त होतं.

चित्रपटातील ठिकाणं, कलाकारांचे कपडे यामुळे खरोखरच जुना काळ निर्माण होतो.

चित्रपटाचा काही भाग फिल्मि स्टाईल वाटतो. पण तो नसता तर हा चित्रपट न होता एक डॉक्युमेन्ट्री फिल्म झाली असती. त्यामुळे ते खपवून घेता येईल.

बर्‍याच महिन्यांत कोणताही चित्रपट पाहण्याची संधी मिळाली नाही परंतु हल्ली बरेच मराठी चित्रपट पाहिले.

पक पक पकाक
अगं बाई अरेच्चा
कायद्याचं बोला वगैरे

लवकरच,

डोंबिवली फास्ट आणि
श्वास

पाहण्याचा मानस आहे.

काय आवडलं? - मराठीत इतके सिनेमा येत आहेत हेच आवडलं.

फारा वर्षांनी मराठी चित्रपट पाहिलं की भरत जाधवचा सुमार चित्रपट खबरदारही तीन तास पहावला जातो हे कळलं. ;-)

एवढ्यात चित्रपट बघण्याचा योग आला नाही. शेवटचा पाहिला(परत) तो मॅट डेमनचा गुड विल हंटींग. एमाआयटी कालेजात सफाईचे काम करणारा एक तरूण तिथल्या गणिताच्या प्राध्यापकांनी बाहेर फळ्यावर लिहीलेली गणिते लीलया सोडवतो. त्याची असामान्य बुद्धीमत्ता पाहून प्राध्यापक त्याला स्वतःबरोबर काम करण्यास प्रवृत्त करतात. पुढे काय होते ते बघण्यातच मजा आहे. मॅट डेमन आणि रॉबिन विलियम्स यांचा अभिनय अफलातून आहे. याचे लेखन मॅटने बेन ऍफ्लेकबरोबर केले आहे.
दुसरा चित्रपट शतरंज के खिलाडी. याविषयी काय बोलावे? बघा आणि आनंद लुटा इतकेच म्हणू शकतो.

तसे शाहरुखचा डॉन आणि रामूचा आगही पाहिले. त्यांच्याविषयी इथे.

----
"काय करणार? जुनी खोड. स्वतःलाही सोडलं नाही. नको ते प्रश्न, नको त्या शंका विचारणारच." -- मास्तर, सामना चित्रपटात.

सर्वप्रथम या चर्चेबद्दल गुंडोपंतांचे आभार

फ्रेंच चित्रपट:
याँऽयुकऽ नोऽएल: मेरी ख्रिसमस
यावर मी मिसळपाव वर लिहिले होते.

इटालियन
ladri di biciclette: द बायसिकल थीफ
यावर मी मनोगतवर लिहिले होते.

अरेबिक
Lakposhtha hâm parvaz mikonand: टर्टल्स कॅन फ्लाय
यावर मी मनोगतवर लिहिले होते.

२ चायनिज आणि १ इराणी
नावे कळली नाहि व सबटायट्ल्स नव्हती. पण कथा अशा:
एक इराणी तरुण शिक्षिका शाळेत बाँब ठेवायला नकार देते. त्यामुळे भर बाजारात गाठून तिच्यावर बलात्काराचा प्रयत्न केला जातो. तेव्हा ती त्यांच्यातील एकाला त्याच्याच बंदुकीने ठार मारते. व घाबरून अज्ञातवासात जाते. तिची ही कथा

चायनिज चित्रपट मात्र फार लक्षवेधी वाटले नाहित. पण त्यातील ऍक्शन सीन्स खल्लास जबरदस्त होते

धाटणी बाहेरचा इंग्रजी चित्रपटः
The Long Walk Home...
अमेरिकेतील सुप्रसिद्ध काळ्यांनी उभारलेल्या मॉंटेग्मेरी बॉयकॉट वर आधारीत नितांत सुंदर चित्रपट.
ट्रेलरः

ब्रोकबॅक माऊंटन आणि ट्रान्सअमेरिका
लायब्ररीत ऑस्कर विनिंग चित्रपटांचे बुकीग केले होते. त्या सिरिज मधे हे चित्रपटहि आले. यात काय् बघायचं म्हणून बाजूला टाकणार होतो. पण तरीही मिळेल तो ऑस्कर विनिंग चित्रपट बघायचा म्हणून बघितले. आणि माझा पूर्ण अपेक्षाभंग झाला. दोन्ही चित्रपट नितांत सुंदर आहेत. हे चित्रपट वरवर पहाता अनुक्रमे समलैगिंक संमंध आणि छक्के या विषयावर आहेत. पण दोन्ही चित्रपट त्याहिपुढे जाऊन त्या व्यक्तीचा जीवनपट इतक्या कुशलतेने उलगडतात की हे चित्रपट इतरांपेक्षा वेगळ्याच उंचीवर जाऊन पोहोचतात

ट्रेलर्सः

अजून आठवतील ते देत जाईनच :)

-(चित्रपटप्रेमी) ऋषिकेश

नुकतेच बघितलेले चित्रपट

चार्ली विल्सन्स् वॉर आणि जुनो

चार्ली विल्सन्स् वॉर :

थोडक्यात : टेक्सासच्या एका (बदफैली) काँग्रेसमन् ने शितयुद्धात रशियाची एकहाती तोडलेली नांगी. अतिशय वेगवान कथानक. त्याला जोड देणारे चटपटीत संवाद. टॉम हँक्सचा उत्कृष्ट अभिनय. पाकिस्तानी अध्यक्ष झियांच्या भुमिकेमध्ये आपला ओम पुरी! ज्युलिया रॉबर्टसची निवड मात्र 'जोआन' ह्या पात्राच्या भुमिकेसाठी किंचित खटकली.

गुण : ९.५/१०

जुनो

थोडक्यात : १६ वर्षाची जुनो मित्राकडून गरोदर होते. विषय जुना असला तरी दिग्दर्शकाची मांडणी अतिशय नाविन्यपूर्ण त्यामूळे अजिबात रटाळ होत नाही. पात्रनिवड उत्कृष्ट १०/१०!!
वास्तवदर्शी सहज सुंदर चित्रपट

गुण: ९/१०

शक्य असल्यास दोनही चित्रपट आवर्जुन पहा!

गुंडोपंत,

चर्चेला चांगला विषय निवडलात, फक्त यात वाद कसा घालायचा ते समजत नाही आहे! अर्थात एखाद्यास आवडलेला चित्रपट कसा "ग्रेट " नाही ते लिहू शकू म्हणा:) असो.

मधल्या काळात "अवेक" हा चित्रपट पाहीला. मूळ भाग असा आहे की कधी कधी संपूर्ण ऍनेस्थेशिया देऊनपण माणसांची डोकी शस्त्रक्रीयेच्या वेळीस जागी असतात. अर्थातच संवेदना होत असते पण हालचाली मात्र करता येत नाहीत, भाव दाखवता येत नाहीत. पण बाकी चित्रपट काहीतरीच वाटला.

तसाच दुसरा पाहीलेला पण लहान मुलांचा चित्रपट म्हणजे "एन्चांटेड". परीकथेतील (ऍनिमेटेड) पात्रे खर्‍या जगात येतात. आमच्या लहानमुलीने तो सिनेमा एन्जॉय केला त्यामुळे आम्हीपण :-)

काही कायम आवडलेले अमेरिकन चित्रपसः इट्स वंडरफूल लाईफ आणि तसाच ए टाईम टू कील. अजून ही बरेचसे जाता येता पहायला आवडतात.

नॉन्सेन्स - डोके बाजूला ठेवून बघण्याचा, आपण पाहतोय म्हणजे पोरकट तर नाहीना अशी शंका येइल असा एक सिनेमा (विमानात फुकट पहायला मिळाल्यास अथवा केबल वर असला तरच आणि दुसरे काहीच करायला नसले तर पहाण्यासारखा म्हणजे उमा थर्मन असलेला "माय सुपर एक्स गर्लफ्रेंड"...

दी गॉड्स् मस्ट बी क्रेझी
आफ्रिकेतील एका मूळ रहिवाशांना एका वैमानिकाने टाकलेली एक बाटली मिळते, त्यांना वाटते देवाने ती पाठवली. त्या बाटलीचा ते खूप वेगवेगळ्या पद्धतीने उपयोग करतात पण लवकरच त्यांच्या लक्षात येते की कधी नव्हे ती त्यांच्यात त्या बाटलीमुळे भांडणे सुरू झाली आहेत आणि म्हणून गॉडस मस्ट बी क्रेझी कारण त्यांनी ती बाटली दिलेली असते. पुढे काय काय होते, कथा रोमँटिकही आहे, विनोदी आणि हृद्य. मिळाल्यास जरूर बघा. आम्ही दोन तीनदा बघूनही कधीही कंटाळा आलेला नाही.
http://www.imdb.com/title/tt0080801/

मेल ब्रूक्सचा हिस्टरी ऑफ द् वर्ल्ड -१ असाच खूप एंजॉय केला आहे. लेखन/दिग्दर्शन मेल ब्रूक्सचे, त्यामुळे चित्रपट अतिशय फाजील/चटोर/टवाळ आहे पण त्याच्या हुषारीची कल्पना चित्रपट बघूनच येईल.
http://www.imdb.com/title/tt0082517/

बर्‍याच जणांनी जालावर कोठे चित्रपट पाहता येतो का असे विचारले आहे... आणि इतर अनेकांच्या मनातही असेल.

http://www.videoduniya.com/ येथे चित्रपट पाहता येतात. दर्जा बेताचा आहे हे मात्र ल़क्षात घ्यावे. पण संग्रह दांडगा आहे. काहीकाही वेळा चांगली प्रतही मिळते.

ऐष करा लेको...

एकलव्य

आमच्या कडे एस बी एस नावाच्या चॅनलवर बहुतेक सगळ्या भाषातले चित्रपट येत असतात.
त्यात मागे नाइन क्विन्स (Nueve reinas ) हा स्पॅनीश/ अर्जेंटिनाचा चित्रपट पाहिला. खुपच मनोवेधक चित्रण, गतिमान व खुप गुंतागुंतीची कथा. यातले रिचर्ड डरिन चे काम आवडले. सिनेमा काय आहे ते मुद्दाम सांगत नाही. मात्र शेवट चकित करून सोडतो. नक्की पाहा, मी सलग दोन वेळा पाहिला आहे. (त्याचे कारणही तुम्हाला कळेलच).
लेखन, दिग्दर्शन - फाबियां बेलिन्स्की
येथे रिव्ह्यु १ रिव्ह्यु २

एका शॉटची झलक द्यायचे विसरलो ती येथे पहा.

काल रात्री परत एस बी एस वरच फ्रेंच सिनेमा Le Battement D'ailes Du Papillon ल बॅत्तेमाँ दा ली दु पापिलिआँ
(इम्ग्रजी: The Beating Of The Butterfly's Wings ) हा पाहिला.

जरा वेगळा. आयुष्यात घडणार्‍या प्रत्येक घटनेला काही ना काही अर्थ व कारण असते असा संदेश देणारा.

परत याचाही लेखक /दिग्दर्शक एकच आहे: लौरें फिरोदे

रेह्व्यु येथे आहे.
सिनेमा बरा होता. ऑड्रे तातु ने (नायिका) इतका मक्ख पण केला आहे की विचारू नका (Audrey Tautou) पण बाकी एरिक सहीत इतर सगळे कलाकार चांगले आहेत

-निनाद

अजुन एक फ्रेंच सिनेमा -
Une liaison pornographique (1999) (A Pornographic Affair) आँ लियाझाँ पॉर्नोग्राफिक /अ पॉर्नोग्राफिक अफेयर पाहिला, वेगळाच विषय.

फक्त सेक्स करण्यासाठी म्हणून जाहिरातीतून, पॅरिस मध्ये नायक नायिका भेटतात. पण पुढे हे भेटणे तेव्हढेच रहात नाही.

त्यातला सेक्स हा भाग आधीच गेल्याने त्यांना एकमेकांची वेगळीच ओळख होत जाते व ते नकळत एकमेकांच्या प्रेमात पडतात.
पण पुढे... पडद्यावर पहा (हा हा हा - कसा दुष्टपण केला मी)
नताली बे (बाये?) व सर्जी लोपेझ दोघेही मस्त. विषेशत: नतालीचा पहिल्या भेटीत असणारा अस्वस्थपणा झकासच दाखवला आहे. नंतरही मोकळेपणा मस्तच आहे.

नाव पॉर्नोग्राफिक असले तरी सिनेमा 'स्वच्छ' आहे. काळजी नसावी... (गेली बहुतेक निम्मी व्ह्युअरशीप ;-) )

रिह्यु येथे आहे

दिग्दर्शक: फ्रेडरिक फाँटेन
मुख्य पात्रे: नताली बे, सर्जी लोपेझ

मुळ सिनेमा फ्रेंच आहे. मला एस बी एस च्या कृपेने इंग्रजी सबटायटल्स सहीत बघायला मिळाला (म्हणून कळला)

त्याच रात्री पुढे इरॉस थेरपी Eros Therapy (I Am Your Man) हा २००३ सालचा, फ्रेंच, काहीसा विनोदी सिनेमा बघितला पण काही आवडला नाही, काहीच्या काहीच होता. (आणि नावावर जाऊ नका, तसेही काहे नाहीये) मात्र सिनेमात
काही अनपेक्षित वळणे इंटरेस्टींग होती त्यामुळे उत्सुकता टिकवू शकला, नाहीतर संपेपर्यंत झोप्लोच असतो.

दिग्दर्शक: डेनियल दुब्रॉ
प्र. भू. : कॅथरीन फ्रॉट, इसाबेल कार, फ्रांस्वा बर्लांड, आदी.

रिह्यु येथे आहेच.

एक न आवडलेला सिनेमा, अर्थातच एस् बी एस कृपेने सब टायटल्स सहीत.

-निनाद

वा! वा! बरेच चित्रपट यादीत दिसत आहेत.
चित्रपट पाहतांना मला वेळ लागतो बॉ. मी कधी तरीच पाहतो तो पण कुणी आधी पाहिलेला असेल तरच. मी मात्र इतका काही फाष्ट नाही...

त्यामुळे खुप दिवसांनी कसाबसा मला ऑस्कर विनर 'द मोटरसायकल डायरीज' नावाचा चित्रपट चकतीवर मिळाला...पाहिला... झकास आहे!

१९५२ सालची दक्षिण अमेरिकेत घडणारे ही कथा आपल्याही मनात खुप प्रश्न उपस्थित करून जाते हे नक्की.
आधीचा उथळपणा, नंतरचे अनुभव व त्यातुन येत जाणारी दृष्टी व काहीसे शहाणपण. मी तर एकदम इम्प्रेस्स् आहे बॉ!

शिवाय दक्षिण अमेरिका, तेथली सामान्य माणसं नि त्यांची राजकिय परिस्थिती यावरही काही भाष्य करून जातोच हा चित्रपट.

त्यांचे ते जगणे शेवटी कुष्टरोग्यांच्या आश्रमात काम करणे... भारावून टाकणारे आहे.

खुपच आवडला आहे हा सिनेमा मला. वॉल्टर साल्लेस नावाचा कुणी डायरेक्टर आहे.

तुम्हाला कुठे बघायला मिळाला तर नक्की पाहा. काही वेगळा विचार करणारी / करु शकणारी लोक या जगात होती, आहेत या विचारानेच परत उत्स्फूर्ततेने जगावसं वाटायला लागतं.

इथे त्याची थोडी माहीतीपण आहे. http://us.imdb.com/title/tt0318462/

आपला
गुंडोपंत

आज आमच्या एस बी एस वर चक्क धूम चालू आहे

चर्चेचा विषय सुरेख आहे. इथे आलेले प्रतिसाद वाचून 'बघितलेच पाहिजेत' अशा चित्रपटांच्या यादीत भर पडली. अलीकडे मी 'रोमन हॉलिडे', 'माय फेयर लेडी', 'तारे जमीं पर' (हा फर्स्ट डे फर्स्ट शो!)इ. चित्रपट पाहिले. या चित्रपटांबद्दल मी काय बोलणार शिवाय इथल्या जवळ जवळ प्रत्येकाने ते पाहिले असतीलच.

साधरण २-३ वर्षांपूर्वी आशियाई चित्रपट स्पर्धेत दाखवले गेलेले काही चित्रपट (सबटायटल्स सहीत) पाहण्याचा योग आला होता. त्यावेळी 'कलर ऑफ पॅराडाईस' , 'चिल्ड्रन ऑफ हेवन', 'ओसामा' (हे तिन्ही मुस्लिम देशांतले सिनेमे होते, भाषा आता आठवत नाहीत) तसेच 'द रोड होम' (चिनी) असे काही चित्रपट पाहिले. हे सर्वच अफलातून आहेत.

राधिका

अमेली (Amelie) हा फ्रेंच चित्रपट गेल्या वर्षी पाहिला होता. त्याच्या वेगळेपणामुळे आणि त्यातील नायिकेच्या अतिशय बोलक्या डोळ्यांमुळे लक्षात राहिलेला. त्याबद्दल अधिक माहिती येथे.

आपल्या लहानग्या मुलीने सौंदर्यस्पर्धा जिंकली पाहिजे म्हणून कॅलिफोर्नियाला निघालेल्या कुटुंबातील वेगवेगळ्या व्यक्तींची कथा सांगणारा 'लिटल मिस सनशाईन' देखील असाच लक्षात राहणारा चित्रपट. निश्चा वाचणारा घुमा भाऊ, चेन-स्मोकर आई, आत्महत्या करण्याचा प्रयत्न केलेला मामा, आयुष्यात यशस्वी कसे व्हावे याची व्याख्याने देऊन त्यातून पैसा मिळवण्याचा 'अयशस्वी' प्रयत्न करणारे वडील आणि मादक पदार्थांच्या आहारी गेलेले आजोबा या सगळ्या यातल्या इतर वेगवेगळ्या व्यक्ती. हॉटेलात खाणं यायची वाट पाहत असताना आई-वडिलांत काहीतरी क्षुल्लक वाद होतो. तो पाहून कसनुशी होणारी ती मुलगी अगदी जिवंतपणे एकाच छोट्या प्रसंगात दाखवली आहे, तो लाजवाब.

द ट्रेजर ऑफ सिएरा मॅड्रे हा हंफ्रे बोगार्टचा चित्रपट आणि डॉग डे आफ्टरनून हा अल पचिनोच्या सुरुवातीच्या काळातला चित्रपट - हेही आवडले. नुकताच 'देअर विल बी ब्लड' हा चित्रपट पाहिला. टेक्ससमध्ये तेलाचे साठे शोधून यशस्वी झालेल्या व्यावसायिकाबद्दलचा. ज्यांनी हा चित्रपट पाहिला नाही त्यांचा विरस होऊ नये म्हणून हे अगदीच ढोबळ वर्णन, पण एकंदरीत चित्रपट 'सिटीझन केन'च्या अंगाने जातो.

बाकी वर सांगितलेल्या संकेतस्थळांव्यतिरिक्त गूगल व्हिडिओवर आणि यूट्यूबवरही काही चांगले चित्रपट पाहता येतील. जसे की राशोमोन, एक रुका हुआ फैसला, ग्रेप्स ऑफ रॅथ, स्पिलबर्गचा ड्युएल इ.

नंदन
मराठी साहित्यविषयक अनुदिनी
(http://marathisahitya.blogspot.com)

मायकल मूर चा
फॅरनहीट ९/११ पाहिला.
बाकी तर सगळे माहीत होतेच.

आपला मुलगा या युद्धात गेला आहे हे सत्य मान्य करण्याचा प्रयत्न करणारी व त्या अनुषंगाने हे सर्व का? असा येणारा प्रश्न खूप अस्वस्थ करून गेला.

एकुणच विचारात पडलो.

झोप् आली नाही.

बराच राग आला.

अस्वस्थता देवून गेला हा सिनेमा(?)/डॉक्युमेंटरी.
-निनाद

माहीतीपटांचा विषय काढला तर, ऍन इनकन्व्हीनियंट ट्रूथ पण पहाण्यासारखा आहे. सांगायची गरज नसावी पण ऍल गोअर चा हा माहीतीपट पर्यावरण बदलासंबंधात आहे.

आज आमच्या एस बी एस वर
स्टिफन कझांजियन (Stéphane Kazandjian)लिखित, दिग्दर्शीत,
सेक्सी बॉइज हा २००१ सालचा फ्रेंच सिनेमा पाहण्याचा विचार आहे.
जागा राहिलो आणि सगळा सिनेमा पहिला तर उद्या कसा होता सांगेनच. :)

साधारणपणे लेख दिग्दर्शक एकच असला की मग सिनेमा काही वेगळाच बनतो असे मला वाटते.

शिवाय त्या नंतर "तरूण मुलांमधे कॅन्सर" हा वेगळा विषय असलेला का स्पॅनीश सिनेमा प्लँता ए ४ (Planta 4A) 4th Floor पण आहे. २००३ साल चा हा सिनेमा माँट्रीयल फिल्म फेस्टीव्हलचे पिपल्स चॉइस पिपल्स अवॉर्डस घेवून गेला होता.

दिग्दर्शक आहे ऍंतोनियो मर्सेरो . (Antonio Mercero)

बघु कितीवेळ जागा राहतो :)
-निनाद

आज प्रयत्न करून पाहतो. आज पण बरे सिनेमे आहेत असे दिसते.
मिस्टर ऍव्हरेज (comme Tout Le Monde) आहे आज. हा पण फ्रेंच. आमच्या एस बी एस ला फ्रेंच सिनेमे आवडतात बहुतेक्.

आज एस् ओ एस म्हणजे शॉर्ट् ऑन स्क्रीन्स आहेत. हे कधी कधी बरे असतात.

-निनाद