===========================
मराठी भाषा हा माझा प्राणवायु आहे.
===========================
विकासजी आपण नोंदवलेल्या जागतिक महत्वाच्या घटनांबरोबरच ह्या काही भारता विषयीच्या घटना
१) भारतीय शेअर बाजारात आलेली तेजी. मुंबई शेअर बाजाराच्या(बीएसई-सेन्सेक्स) सुचकांकाने २०००० चा टप्पा पार केला तर राष्ट्रीय शेअर बाजाराच्या(एनएसई-निफ्टी) सुचकांकाने ६००० चा टप्पा पार केला.
२)पुण्याच्या सवाई गंधर्व महोत्सवात भीमसेनजींचे दीर्घ विश्रांतीनंतर पुन्हा गायन.
३)२०-२० च्या जागतिक क्रिकेट सामन्यात भारत अजिंक्य.

वैयक्तिक घटना: महाजालावरच्या माझ्या लेखांची शतकपूर्ती.

उपक्रम व आपण एकत्र आलो. दिग्गज लोकांशी रोज होणारी भेट.

जागतीक अविस्मरणीय

२९ जुलै २००७ रोजी त्या खेळाडुंनी आपल्या देशवासीयांच्या आयुष्यात दुर्मीळ असा खराखुरा आनंदाचा क्षण आणला.

विकासराव आणि देवकाकानी जवळजवळ सर्व काही (माझ्या दृष्टीने ) महत्वाचे सांगितलेच. अजून काही अशा गोष्टी आठवतात ज्यांचा कुठेतरी व्यक्तिगत पातळीवर स्पर्श झालाय्.

-- श्री. पु. भागवत गेले. अगदी शेवटच्या काही आठवड्यांपर्यंत त्यांची प्रकृती चांगली राहिली होती. ज्या व्यक्तिला कधी पाहिले नव्हते आणि व्यक्तिगत ओळख होण्याची कसली शक्यता नव्हती तिच्या जाण्याने घरचे कुणीतरी गेल्यासारखे वाटले.

-- भारताची क्रिकेट विश्वचषकातली नामुष्की. मला आठवतेय् , आम्ही मित्र सामना पाहात होतो आणि भारताची नौकाडुबी चालली होती. "या दारुण पराभवाच्या निमित्ताने तरी इतर खेळांकडे लोकांचे आणि सरकारचे लक्ष जाईल" असा आशावाद मी व्यक्त केला आणि इतके जोडे खाल्ले !

-- पाकिस्तानातील आणिबाणी , राजकीय गोंधळ , हिंसाचाराचा आगडोंब , मुशर्रफ यांचा नवा चेहरा , त्यांचे नवनवे डाव.

आम्हाला या गोष्टी आठवतात...

1. नंदिग्राम
2. कर्नाटकातले सत्तेचे खेळ
3. कलामांना तोडीस तोड राष्ट्रपती पदाचा उमेदवार न मिळता एका मराठी स्त्रीला मिळालेला सोनियाचा आशिर्वाद...
4. सचिनची बहरलेली खेळी
5. पवारांची त्यांच्या मित्राला भेट
6. पुणे मनपा मधले सत्तांतर आणि त्यासाठीचा जमलेला पुणे पॅटर्न जो अनेकांना सर्वत्र हवा आहे.

मला आपल्यासारखे सुज्ञ, सजग, विवेकी, व्यवहारी, सुसंवादी उपक्रमी मित्र मिळाले . आभासी असूनही जिवंत वास्तवी वाटणारे मित्र मिळाले याला केवळ महाराष्ट्र पोलिस बिनतारी संदेश विभाग जबाबदार आहे. ( म्हणजे माझी अकाली स्वेच्छानिवृत्ती ) याची जाणीव मला २००७ ने करुन दिली. किरण बेदींची स्वेच्छानिवृत्ती आजच जवळची वाटली.(मंजूर झाल्यामुळे). तरीही किरण बेदींनी स्वेच्छानिवृत्ती घेउ नये असे मला मनापासून वाटते. दिल्लीच्या पोलीस आयुक्त पदा पेक्षा पडद्यामागचे (साईड ब्रांच) संशोधन व विकास हे भविष्यकालीन दृष्ट्या , सामाजिक हिताचे व महत्वाचे वाटते. शेवटच्या दिवशी स्वेच्छानिवृत्ती मागे घेण्याची तरतूद आहे.
(स्वेच्छाप्रवृत्त)
प्रकाश घाटपांडे

२००७ च्या अखेरीस घडून आला हे ही आठवणीत राहिल.

आर्थिक/ राजकिय घडामोडींकडे लक्ष असते, पण त्यापेक्षा जे वैयक्तिक पातळीवर जाणवले -

१. दोन नवीन मराठी संकेतस्थळांची सुरूवात आणि आपल्यापेक्षा कितीतरी अधिक जग पाहिलेले (आणि बुद्धीमान :-), आणि मराठी) लोक जगात आहेत याची (पुन्हा) झालेली जाणीव! (आणि या अशा माध्यमांतून किती आणि काय शक्य आहे त्याची मिळालेली झलक)
२. महाराष्ट्राला अजूनही कितीतरी सामाजिक, आर्थिक सुधारणांची गरज आहे याची झालेली जाणीव -शहरांची सर्वांच्या डोळ्यादेखत होत असणारी धूळधाण
३. जागतिक आर्थिक बदलांमुळे भारतीय कुटुंबव्यवस्थेवर होणारे बरेवाईट परिणाम
४. ऋतुस्वाभाविक स्थानिक भाजीपाला/फळे खा हा अमेरिकेत होणारा प्रचार आणि पर्यावरणवादी अमेरिकनांनी त्याचा स्वतःच्या आयुष्यात केलेला स्वीकार
५. जगभर येत असलेले पूर आणि त्यामुळे होत असलेली हानी, आणि लोकांना आपापल्या राहत्या जागा सोडून जायला भाग पाडणारी परिस्थिती
६. कॅलिफोर्नियातील जंगलात लागलेल्या आगी आणि त्यातली वित्तहानी

बरेच मुद्दे आहेत. जेवढे आठवतात ते असे.
१. राष्ट्राध्यक्ष म्हणून बुश यांचे अजून एक वर्ष आहे ही जाणीव.
२. २०-२० मध्ये भारताचा अनपेक्षित विजय.
३. पर्यावरणाचा सर्व बाजूंनी होणारा र्‍हास.
४. जगाच्या पडद्यावर भारताचे वाढते महत्व.

आत्ताच कळालेली भुत्तो यांच्या हत्येची बातमी फारच धक्कादायक आहे.

----
"काय करणार? जुनी खोड. स्वतःलाही सोडलं नाही. नको ते प्रश्न, नको त्या शंका विचारणारच." -- मास्तर, सामना चित्रपटात.

वरील आठवणी फार मोठ्या आहेत. आम्हाला हे उगाच आठवतंय !!!

१) -नोगताच्या मालकाची मग्रूरी मोडून उपक्रम आणि मिसळपाव,माझे शब्द या संकेतस्थळांची निर्मिती.
२)शुद्धलेखन नियम बदलण्याची आणि इतर भाषेतील शब्द स्विकारण्याची अ.भा.सा.मं तयारी.
३)भारतीय क्रिकेट संघाचा विश्वकप करंडकमधील दारुण पराभव.
४)ऑनलाईन दिवाळीचा एक फसलेला अंक
५) संकेतस्थळावर इ-मित्रांच्या भेटी.
६)गुजरातेत मोदी आणि महाराष्ट्रात नारायणाचे वाया गेलेले अस्त्र
७)गाढवाच्या लग्नवाल्या सावळ्याचे निधन
८)ओंगळवाण्या लेखनाबद्दल वाचकांची अभिरुची संपन्न करण्यासाठी केलेले प्रयत्न
९)सहाव्या वेतन आयोगाची घोषणा
१०)शहरात आणि ग्रामीण भागातील वाढलेले वीज भारनियमन.
११) यनावाला सरांचे कठीण कोडे
१२)उपक्रम आणि मिसळपाववर वाचायला मिळालेले काही अप्रतिम लेख.

३१ डिसेंबर पर्यंत जसे आठवेल तसे लिहिणार आहे.

उठसूठ् मोदींच्या नावाने शंख करणार्‍या तथाकथित सेक्युलर भारतीय लोकांना मलेशियामधील २००७ मधल्या ह्या दोन घटना माहिती नसतील, असे मानणे कठीण जाईल, कारण त्यांना इतरस्त्र भरपूर प्रसिद्धी मिळाली आहे.

* हिंदूरफ ह्या हिंदूंच्या संघटनेच्या अत्यंत शांततेने चाललेल्या आंदोलनावर कुआलालंपूरमध्ये पोलिसांचा लाठीमार, अनेक जणांना अटक. त्यांच्या नेत्यांवर देशद्रोहापाचा आरोप ठेवण्यात आला. (नंतर तो मागे घेण्यात आला, पण तरीही काही प्रमुख नेत्यांवर क्रिमिनल गुन्हे दखलपात्र केले आहेत).

* सुबाशिनी राजसिंघम ह्या हिंदू स्त्रीने तिच्या नवर्‍यावर अत्त्युच्च कोर्टात दाखल केलेल्या फिर्यादीचा निकाल लागला. २००२ साली तिचे लग्न झाले तेव्हा नवराही हिंदूच होता. पण मग गेल्या वर्षी त्याने धर्म बदलला, व तो मुस्लिम झाला. ह्या आघाताने सुबाशिनीने आत्महत्या करण्याचा विफळ प्रयत्न केला. त्या दरम्यान तिच्या नवर्‍याने त्यांच्या मोठया मुलाचे (जो तेव्हा तीन वर्षांचा होता) , तिच्या अपरोक्ष धर्मांतर केले. सदर केस सुबाशिनीने ह्यासाठी केली होती, की तिच्या नवर्‍याने आता त्यांच्या धाकट्या मुलाचेही (जबरदस्तीने) धर्मांतर करू नये. नवर्‍याच्या म्हणण्यानुसार अशा परिस्थितीत शरिया लागू आहे. अत्युच्च कोर्टाचा आजचा निकाल गोंधळाचा आहे, पण ते हे स्पष्ट म्हणते की अशा परिस्थितीत शरिया लागू आहे!

ह्या एका वर्षात हा तथाकथित मॉडरेट समजला जाणारा देश झपाट्याने धर्मांधतेकडे वाटचाल करू लागला आहे.

सांगायचा मुद्दा एवढाच आहे की, जर एखादे राष्ट्र एका धर्माचा पुरस्कार करत असेल तर तिथे धार्मिक समानता (त्यांनी अथवा आपण) आहे असे म्हणणे हास्यास्पद आहे.

मान्य. पण जगात त्या देशाची आतापर्यंतची इमेज 'मॉडरेट (मुस्लिम) राज्यकर्ते' अशी आहे. आता तो बुरखा फाटला हे दिसणे न दिसणे आपापल्यावर.