लिव्ह फ्री: डाय हार्ड हा चित्रपट देखिल आम्ही कालच बघीतला आणि त्याचे परिक्षण देखिल 'डोके घरी विसरुन आल्यास धमाल मजा' ह्या मथळ्याखाली इथे लिहिलेले जसे च्या तसे खपेल :)

(दस कहानियाच्या परिक्षणाच्या प्रतिक्षेत) कोलबेर

राव साहेब,

मस्त लिहिलंय!

(किंवा सुहास शिरवळकर, बाबा कदम, गुरुनाथ नाईक, एस.एम.काशीकर, बाबुराव अर्नाळकर अशी न संपणारी यादी)

वरीलपैकी बाबा कदम हे आमचे आवडते कादंबरीकार आहेत असे इथे नमूद करू इच्छितो..:)

आणि हल्ली तर काही मराठी संकेतस्थळे चाळताना)

असं? काय सांगताय काय??!! कुठली हो मराठी संस्थळं? तिथे जाऊन काहीतरी धमाल धमाल मलाही वाचलंच पाहिजे! :)

असो, आपल्याकडून अजूनही अश्याच काही लेखांच्या प्रतिक्षेत,

तात्या.

--
न लगे मुक्ति आणि संपदा, मिसळसंग देई सदा!

'काजळमाया' ला मिळालेले साहित्य अकादमीचे पारितोषिक, त्या निमित्ताने 'काजळमाया' त्या पारितोषिकाला पात्र आहे की नाही यावरुन निर्माण झालेला वाद, जी. एं. ना झालेला प्रचंड मनस्ताप, स्वाभिमानी जी.ए.कुलकर्णींनी ते पारितोषिक आणि त्याची रक्कम परत करण्याचा निर्णय यावरुन जयवंत दळवींनी जी.एं. नी खिजवणारे एक पत्र लिहिले होते. 'ते' पाच हजार रुपये अद्यापही तुमच्या खात्यात व्याज ओढत पडले आहेत, असे ऐकतो वगैरे. दळवी जी.एं.चे जुने मित्र. पण दळवींचा हा विनोद जी.एं. ना आवडला नाही. त्यांनी दळवीना लिहिलेल्या पत्रात ते म्हणतात, "तुम्ही कधीही आलात तर तुमचे स्वागतच आहे, पण तुमचे ते घाणेरडे काळे केसाळ कुत्रे तुमच्याबरोबर कधीही आणू नका..."
सन्जोप राव

वा सन्जोप राव छान लिहीलत
पण एक गोष्ट नमूद करावीशी वाटते कि सिनेमाच कां तर आता तर मराठी मालिका पण डोकं विसरून पहायची वेळ आली आहे, काही वर्षा पूर्वी वाटत होतं कि कमीतकमी मराठी मालिका तरी चांगल्या आहेत, पण गेल्या काही मालिका तर अगदी "एकता कपूर" चे मराठी संस्करणच हो... काय ते "या दुखानों या..", काय ती ओरडणारी आणि मूर्ख पात्र असलेली "वहिनीसाहेब" आणि काय ती कधी न संपणारी "अधुरी कहाणी"... येथे मप्र मधे केबल वाले मराठी चैनल्स नीट दाखवत नाही म्हणून "डिश" बसवून घेतली, पण आता पश्चाताप होतोय... तर भाऊ हिन्दी असो किंवा मराठी,, सिनेमा/मालिका आणि मूर्खता याचा घनिष्ठ सम्बन्ध रहाणारच... :)

http://sureshchiplunkar.blogspot.com

त्यातच नायक विक्रमचे काम करणारा एक देखणा नवीन चेहरा

हा प्रसिद्ध गायक मुकेश यांचा नातू आहे. चूभूद्याघ्या.