ह्या चर्चेत बरेच प्रतिसाद आलेत. मुद्दे संकलीतच करायचे तर थोडक्यात असे म्हणता येईल की सोनीयांच्या सध्याच्या सामर्थ्याविषयी कुणालाच शंका नाही. जर थोडेफार फरक असतील तर ते सामर्थ्य इतकी प्रसिद्धी मिळण्यासाठी योग्य आहे का नाही हे. त्यांच्या प्र्भावापेक्षा त्यांचा अभाव काही जणांना आवडेल तर काहींना उलटे...मला स्वतःला सोनीया गांधीना मिळणारे महत्व मान्य नाही. कारणे त्या केवळ परकीय म्हणूनच नाही तर काँग्रेससारख्या पक्षात अनेक राजकारणी असून देखील जीचे लग्नाआधीचे काम "बेबीसीटर" की काय होते, अशा व्यक्तीकडे भारतासारख्या राष्ट्राची सुत्रे देणेपण अयोग्य वाटते. त्या पण कुठल्यातरी अदृश्य हातातल्या कटपुतळी असू शकतात असे वाटते. स्वतःचे कोते स्वार्थ टिकवण्यासाठी काँग्रेसजनांना अशा बाईला मधे ठेवावे लागते यात काँग्रेस हा किती "पथेटीक" पक्ष झाला आहे हे समजते, आणि यांनी म्हणावे की आम्ही लोकशाहीचे भोक्ते. साधी पक्षात लोकशाही आणता येत नाही तर देशात काय राबवणार (एक म्हणतो की संजय दत्त साठी आम्ही कोर्टात जाऊ, दुसरा म्हणतो सलमान चांगला आहे त्याला अशी शिक्षा होणे बरोबर नाही!)

अर्थात हे बोलत असताना एकंदरीत भारतीय राजकारण्यांवर अटलजींनी लिहीलेली खालील कविता आठवली तो आपल्या सर्वच भारतीय राजकरणी वृत्तीचा आणि जनतेच्या स्थितीचा सारांश वाटतो:

"पंतप्रधान पदाच्या त्यागाचे नाटक तर निव्वळ अप्रतिम होते" - हा त्याग होता कि नाटक याबाबतीत मतभेद असतील, मात्र इतकी हिम्मत इतर कोणत्याही राजकारण्याने दाखवलेली नाही. ज्या गोष्टीची एखाद्याने कधी कल्पनाही केली नसेल ती गोष्ट मीळाल्यावर तीचा त्याग करणे किंवा त्यागाचे नाटक करणे हे सर्वांना शक्य नसते. तेदेखील राजकारणासारख्या बेभरवशाच्या क्षेत्रात. पवारांचा अनुभव पाठीशी असताना!

मला काही जास्त लिहायचे नाही... पण हे खालील अनुवाद मात्र एकदा वाचून काढावे अशी विनंती...(कांग्रेस भक्तांना)...

सोनिया गाँधी को आप कितना जानते हैं? (भाग-१)

सोनिया गाँधी को आप कितना जानते हैं? (भाग-२)

सोनिया गाँधी को आप कितना जानते हैं? (भाग-३)

सोनिया गाँधी को आप कितना जानते हैं? (भाग-४)

नेहरू-गाँधी राजवंश (?)

आपला
केशचर्मोछेदनकर्ता
सुरेश चिपळूणकर
http://sureshchiplunkar.blogspot.com