ऐश्वर्या राय ने चांगले अभिनय केलेला अनोखा चित्रपट! मला फार आवडला होता. ओ हेन्री या लघुकथाकाराच्या प्रसिद्ध "गिफ्ट् ऑफ् द मॅजाय्" कथेवर आधारित आहे. त्या कथेला सध्याच्या भारतीय संदर्भात मात्र घोषने छान उतरवले आहे. आता बघून बरीच वर्षे झाली, पण दोन्ही पात्रांच्या संवादातून, एकमेकांना सांगितलेल्या खोट्या गोष्टींतून १९९१ च्या आर्थिक बदलानंतर भारतीय मध्यमवर्गाच्या बदलत्या आशा-निराशांची यादीच जणू प्रस्तुत केली असे वाटल्याचे आठवते.

चित्रपट थियेटरमध्ये किती गाजला माहित नाही, पण बहुदा त्याला राष्ट्रीय पुरस्कार मिळाला होता.

बाकी - घोषचे अन्य कुठले चित्रपट बघितले आहेत का? त्यांचा पहिला - उनिशे एप्रिल - मस्त आहे, आणि बाड़ीवाली (त्यात किरण खेर ने मुख्य भूमिका केली आहे) फारच चांगला आहे. त्या नंतरचे त्याचे चित्रपट फारच विचित्र होत गेले, पण हे दोन सबटायटल्सयुक्त मिळाले तर अवश्य पहा (दोन्ही मूळ बंगालीत आहेत). ऍगथा ख्रिस्टीच्या "दे डू इट विथ मिरर्स" गोष्टीवर आधारित "शुभ महूरत" ही चांगला आहे - त्यात शर्मिला टगोर आणि राखीचे अभिनय मस्त आहे - राखी मिस् मार्पलच्या भूमिकेत.

मी पाहिला आहे हा चित्रपट तसेच ओ'हेन्रीची ती खूप गाजलेली 'मॅगी' कथाही वाचली आहे. अत्यंत 'पोएटिक ट्रीटमेन्ट्' दिली आहे ऋतुपर्ण घोष यानी मूळ कथेला. त्याचे बेमालूम भारतीयकरण तर असे सजले आहे की कथेची कल्पना परकीय आहे अशी पुसटशीही शंका मनी येत नाही. ऐश्वर्या स्वतःशीच म्हणत् असेल कधीमधी 'करीअरमधील रेनकोट हाच खरा माईल स्टोन.'

अन्नू कपूरच्या त्या जागामालकाच्या रोलबद्दल तर लिहावे तितके कमीच होईल.

सहज गंमत म्हणून कधीकधी पावसाळी रात्री मी मनू आणि निरू या जोडीसाठी इंग्लिश चित्रपटात रॉक हडसन आणि ऑड्री हेपबर्न याना नजरेसमोर आणतो तर हिंदीसाठी शशी कपूर व साधना याना. मजा येते.

हृद्य चित्रपट आहे. तसाही अजय देवगण मला आवडतो :-)
ऐश्वर्याने काम चांगले समजून केले आहे.

धागाकर्त्याने लिंक दिल्यामुळे आणि रोचना यांनी मोजक्या वाक्यात उत्कंठा वाढवल्यामुळे चित्रपट बघण्याच्या यादीत टाकला आहे.

आवडलेला चित्रपट आहे.

मिसळपाव संकेतस्थळावर "मथुरानगरपति" गाण्याचे रसग्रहण वाचल्यानंतर आवर्जून बघितला होता.

मलासुद्धा "गिफ्ट ऑफ मॅजाय्" कथेची आठवण झाली. पण त्याच्या ढाच्यात इतका फरक केलेला आहे, की काय म्हणावे. (थोडक्यात इंग्रजी लघुकथेत प्रेम सफल आहे. चित्रपटात नाही.)

चित्रपट संयत आहे. कलाकारांचे अभिनय आणि दिग्दर्शकाचे दिग्दर्शन उठावदार आहे.

२-३ वर्षांपुर्वी बघीतल्याने विस्मृतीत गेला होता. तुमच्या धाग्यामुळे पुन्हा आठवला.

ओ'हेन्रीच्या कथा एकेकाळी आवडत असत. आताशा आवडत नाहीत. चित्रपट पाहीला होता. काही फ्रेम्समध्ये आवडला होता. पण एकूणात फारसा आवडला नव्हता, असे वाटते.

चित्रपट वेगळा आहे. लक्षणीय आहे. एकदा बघण्यासारखा वाटला होता असे आठवते.

ऋषिकेश
------------------
कधी कधी तुम्ही काय बोलताय हे तुम्हालाहि कळत नाहि, इतके तुम्ही हुशार आहात का?

थेटरात पाहिला होता आठेक् वर्षांपूर्वी.
चांगला आहे ह्यात् शंकाच् नाही. पण मला स्वतःला इतके संथ चित्रपट पहायची सवय् नाही. त्यामुळे मी चित्रपटाचा एडिटर/संकलक असतो तर काटछाट करुन ४०-५० मिनिटात कथा अधिक प्रभावीपणे मांडली असती असे वाटते.

मूळ परदेशी कथेत हा विषय पती-पत्नीच्या प्रेमाच्या अंगाने येतो, एकमेकांना जीवापाड जपणार्‍या जोडप्याची कथा म्हणुन येतो, तर चित्रपटात अयशस्वी प्रेमकहाणीतल्या भूतपूर्व प्रेमिकांच्या हल्कासा मत्सर,दंभ आणि त्यातही कुठेतरी ओलावा अस्सा होउन् येतो.

मूळ कथा चार लायनीत अशी काहिशी आहे:-
गरिब घरातल्या नवरा-बायकोचं आपसातलं ट्युनिंग् उत्तम आहे. त्यांच जमतही चांगलं. नवर्‍याला एकच गोष्ट खटकते ती म्हणजे आपल्या पत्नीच्या सुंदर् केशसंभारावर त्या तोडीचा दागिना नाही. तर् बायकोला खटकणारी गोष्ट म्हणजे नवर्‍याच्या जुन्या, एकेकाळच्या भारीच्या कोटवर् व्यवस्थित बटने नाहित. आणि एका लग्नाच्या वाढदिवशी पत्नी आपले केस कापून/विकून कोटला लावयला म्हणुन सोन्याची बटने आणते, तर् त्याच् दिवशी पती आपला कोट विकून भारीचे दागिने आणतो, असे काहिसे कथानक आहे. (ब्रिटिश मित्राकडून् ऐकले आहे.) नवरा-बायको संबंधातले. ऋतुपर्णॉनी आपल्याकडच्या वातावरणात चांगलेच मुरवले आहे.

--मनोबा

पण बॉक्स ओफीस (खोका-कार्यालय) वर आदळला हा चित्रपट.
---------------------
-धनंजय कुलकर्णी

पण बॉक्स ओफीस (खोका-कार्यालय) वर आदळला हा चित्रपट.
खोका-कार्यालय............. व्वा