"जेथुन आपले सेक्स लाईफ संपतं, तेथुन ह्यांचं सुरु होतं" हे हताश उद्गार आहेत एका शाळेतील मुख्याध्यापिकेचे. त्या हताशपणे असे म्हणाल्या त्याचे कारण म्हणजे त्यांच्या शाळेतील इयत्ता ८ वी तील मुला-मुलींचे प्रताप. ते प्रताप काय आहेत ह्याबद्दल ही चर्चा नाही; तसेच, 'आमच्या वेळी असे नव्हते' साठीही नाही. असे उद्गार काढण्यामागची असहाय्यता काय आहे व त्यावर काही उपाय सुचवता येतायत का ते जाणण्यासाठी ही चर्चा.

ह्यातील सगळी पात्रे १००% खरी आहेत, उद्गार खरे आहेत, शाळा पुण्यातील ईंग्लीश मिडीयमची आहे. ज्या उपक्रमींना ही नावे उघड करा मगच हे संदर्भ खरे मानु असे म्हणायचे आहे त्यांच्यासाठी ही चर्चा नाही.

एक ८ वीतील विद्यार्थी अत्यंत घाणेरडे वर्तन करतो. त्यात तुम्ही जे इमॅजिन करु शकता ते सगळे आहे. मुलींना अत्यंत खालच्या पातळीवरील चिठ्ठ्या लिहीणे हे तर काहीच नाही. त्याची मजल त्याही पुढे आहे. वर्गशिक्षीकांना त्रास देणे नेहमीचेच. मुंहमें राम बगल में छुरी असा संदर्भ दिला असतांना, ह्याने, "मॅडम, ये गलत है, छोरी होती है" असे बकले. ह्याच्या पॅरेंटस ला बोलावले तर फक्त वडील येतात, मुख्याध्यापींकेच्या पाया पडतात व शाळेतून काढू नका अशी विनवणी करतात. असे कित्येक दिवस चालू आहे.
मुलीपैकी काही अशा प्रकाराला चालना देतात हे ही तितकेच खरे.

दुसरा मुलगा ८ वीतलाच पण हा ह्या भागातील राजकीय कार्यकर्त्याचा मुलगा. बाहेर जाऊन मुलांना गुटका खायला देणे, वगैरे प्रकार सर्रास.

ह्यातील पात्र नं. २ हे कोणत्याही शाळेत सापडेल पण पात्र नं १ फार विचीत्र आहे. शाळेतील ऍडमिनिस्ट्रेशन अशा केसेसवर योग्य ते पाऊल उचलतील अशी अपेक्षा असते पण तसे होतांना दिसत नाही? का? अशा मुलांना शाळांनी कसे वागवले पाहिजे? काय ऍक्शन घेतली पाहिजे? काय फ्रेमवर्क शाळेकडे हवे ज्यामुळे असे प्रकार करायला मुले जरी धजावली तरी त्यांचे पालक होणा-या कार्यवाहीला फार खळखळ न करता स्वीकरतील.