ब्राझील हरले... आनंद झाला.

आपला
(फुटबॉलप्रेमी) आजानुकर्ण

भारत कुठल्या गोष्टीमधे पुढे आहे?

गप्पा मारणे, बाता मारणे, फालतू विषयांवर शब्दांचा कीस पाडत काथ्याकूट करणे, यात कदाचित पुढे असेल.

फुटबॉलची लोकप्रियता नांदेडसारख्या शहरात किती आहे हे पाहिल्यास तुम्ही थक्क व्हाल. शेकडो तास फुटबॉल ह्या शहरात खेळलो असेल- पण येथूनही आजतागायत कोणीही गुणी खेळाडू पुढे येऊ शकला नाही.

काही प्रमाणात नैसर्गिक क्षमता, शरीराची वैशिष्ठ्य़पुर्ण ठेवण अशा मिश्रणामुळे काही खेळांमधे चिनी खेळाडू अग्रेसर असतात- असा एक माझा समज आहे, व त्या समजास काहीही विदाश्रेय नाही. (ऊदा- टेबल टेनिस). पण त्याच जीन-रेस मधील आपले ऊत्तर-पुर्वेतील भारतीय बांधव अशा खेळांमधे भारताकडून काहीही कामगिरी करु शकत नाहीत हे का? कदाचित, सोयी, व्यवस्थापन, निर्धार, ह्यात भारत वेगळे करु शकेल असे वाटते.

क्रिकेटचा विचार करता, असे म्हणता येईल की, हा खेळ ४ तास ते ५ दिवस अशा कालावधीत खेळला जात असल्यामुळे त्यात वाहिन्यांना जितका आर्थिक फायदा होतो तितका इतर खेळांमुळे होऊ लागला की, इतरही खेळ लोकप्रिय करुन दिले जातील

फूटबॉलमध्ये सांघिक ऐक्य, डावपेच, दम, संयम आणि ध्येयावर नजर हे गुण लागतात. हा खेळ बहुधा भारतीयांच्या स्वभावाला मानवत नसावा, पण ज्यात भारतीयांनी उल्लेखनीय कामगिरी केली आहे त्याकडे नजर टाका.

(पुढील मजकूर हलकेच घ्यावा. सर्व खेळांप्रती आदर आहे. गंमत म्हणून त्यांना रंग लावला आहे.)

क्रिकेट : राजकारण करायला भरपूर वाव, वैयक्तिक महत्त्वाकांक्षा पूर्ण होते. पैशाचे प्रचंड मोठे कुरण, सहकाराचे पालन केल्यास सगळे सुखाने चरतात. क्रिकेट कधीच न खेळलेला माणूसही इथे सर्वोच्च पद मिळवू शकतो.
ऍथलेटिक्स : पळा पळा कोण पुढे पळे तो. एकाचवेळी इर्ष्या आणि पळपुटेपणा दोन्ही दिसून येते.
तिरंदाजी : दुसर्‍याच्या मर्मावर अचूक शरसंधान करण्यास वाव.
पिस्तुल नेमबाजी : पोरंसुद्धा शार्प शूटर आहेत आमच्याकडे
रायफल नेमबाजी : क्रिकेटइतकीच जुनी परंपरा. ब्रिटिशांकडून हरल्यावर आमचे संस्थानिक आणि सरदारांनी या खेळाला वाहून घेतले. फक्त त्याला ते शिकार म्हणत.
कुस्ती : इथे सगळेच लहानपणापासून एकमेकांचे नरडे धरतात आणि लंगोट खेचतात. राजकारण्यांना प्रदर्शनीय कुस्ती आवडते. सगळ्यांना सुकामेवा घातलेली थंडाई आवडते.
लॉन टेनिस (डबल्स) : दोघांनी मिळून सगळ्या लॉनचा विद्ध्वंस करण्याची कला. द बॉल शुड बी इन अदर्स कोर्ट ओन्ली.
मुष्टियुद्ध : आमच्या मुठी कायमच वळलेल्या असतात.
बॅडमिंटन : शटलबद्दल सांगायला पाहिजे का? रोज अप-डाऊन करतो आम्ही. (विरार-चर्चगेट)

काही राहिलं का? :)

मला नाही वाटत. आम्ही भारतीय क्रिकेट वरही तासन् तास गप्पा मारतो, पण प्रत्येकाला खेळता येतेच, असे कुठे आहे?
भारतातील १०% लोकांनी तरी कधी (गल्लीतील क होईना) क्रिकेट खेळले आहे का?
तात्पर्यः सामान्य जनतेला एखादा खेळ खेळता येणे आणि तो देशाचा संघ त्या खेळात प्रविण असणे यात सकॄतदर्शनी संबंध दिसत नाही.
शिवाय क्रिकेट मध्ये जरी फूटबॉल सारखा स्टॅमिना लागत नसला तरी ८ तास उन्हात उभे राहणे देखील सोपे नाही, याची नोंद घ्यावी.

अजून एक, सर्व जगात खेळले जातात म्हणून भारतानेही फूटबॉल/टेनीसमध्ये जगज्जेते व्हावे असा अट्टाहास का?
बेसबॉलसारखा खेळ अमेरिकेबाहेर जागतिक पातळीवर कुठे फार खेळला जातो? पण अमेरिकन्स कुठे आरडाओरडा करतात, की आपला देश फूटबॉल मध्ये मागे का म्हणून? आणि क्रिकेटमध्ये भारत कसोटीत प्रथम आणि एकदिवशीयमध्ये द्वितीय स्थानी आहेच की! ब्राझील, जर्मनी, उरुग्वे, पॅराग्वे हे कुठे कपाळ फोडून घेतात त्यासाठी? मग आपणतरी का उगीच स्वतःचा कपाळ्मोक्ष करून घ्यायचा? अर्थात भारत इतर खेळात पुढे आला तर चांगलेच आहे, पण ते आपल्याला यायलाच पाहिजे असा अट्टाहास नसावा.

@आजानुकर्ण: आम्ही बाझीलचे डायहार्ड फ्यान आहोत. त्यामूळे तुम्हाला झालेल्या आनंदाचा आम्ही निषेध करतो आणि जर्मनीकडे (आमची सेकंड चॉईस)डोळे लावून बसतो.

||वाछितो विजयी होईबा||

पु.लं.नी जे निरिक्षण क्रीकेटबद्दल मुंबैत केलं तेच सगळ्या खेळांबद्दल भारताशी निगडीत् आहे:
भारतात कोणताही खेळ हा खेळण्याचा विषय नसून बोलण्याचा विषय आहे

अवांतरः यंदाच्या कपासाठी आम्ही स्पेनला सपोर्ट करत होतो आणि राहू.. ब्राझिल आधीच हरली नसती तर स्पेन होतेच हरवायला. असो!

ऋषिकेश
------------------
कधी कधी तुम्ही काय बोलताय हे तुम्हालाहि कळत नाहि, इतके तुम्ही हुशार आहात का?

चर्चा कमी करा आणि मैदानांवर जाऊन सराव करा. भारत कुठल्या तरी खेळात पुढे होण्याची अंधुक आशा दिसेल. ;-)

किंवा

पुढील चर्चा - आपल्याकडील मैदाने सराव करण्यालायक आहेत का?

उपक्रमांवर फुटलेले चर्चेचे पेव आणि प्रतिसादांची गुर्‍हाळे पाहता भारत खेळातच काय इतर अनेक क्षेत्रांतही मागे का आहे याची कारणे समजून यावीत. - ह. घ्या.

असो. मी चालले, सराव करवून घ्यायला. ;-)