मी शाळेत असताना, पचनसंस्था, मज्जासंस्था वगैरेंसोबत मानवी प्रजननासाठी उपतयुक्त ठरणारे अवयव्, त्यांची माहिती, कार्य इत्यादींवरही एक धडा होता. माझ्या अनुभवानुसार केवळ मुलांच्या वा केवळ मुलींच्या शाळेमध्ये ह्या धड्यातील काही भाग तरी शिक्षक शिकतवित असत, तेही मुलांच्या शाळेतील जीवशास्त्रासाठी शिक्षक आणि मुलींच्या शाळेत जीवशास्त्र शिकविणार्‍या शिक्षिका असतानाच हे होत असे. तरीही पचनसंस्था वा मज्जासंस्थेवरील धडा जेवढा खोलात जाऊन शिकवला जात असे तेवढाच प्रजनन संस्थेची माहिती देणारा धडा वरवर शिकवला जात असे. मुले-मुली एकत्र असलेल्या शाळेमध्ये शिकविताना शिक्षक/शिक्षिकांना अत्यंत अवघडल्यासारखे वाटल्यामुळे सदर धडा न शिकविण्याकडेच कल दिसून येई. तसेच ह्या धड्यावर एकही प्रश्न परीक्षेत विचारला जात नसे. आता ही परीस्थिती बदलली असल्यास कल्पना नाही. तेव्हा हा विषय जीवशास्त्राच्या पुस्तकात अंतर्भूत असल्यामुळे तो वगळून इतर धड्यांवर भर देणे सहज शक्य होते. मात्र हा स्वतंत्र विषय म्हणून अभ्यासक्रमामध्ये घेतला तर तो वगळणे शक्य होणार नाही आणि खात्रीपूर्वक शिकवला जाईल असे वाटते.

कालच या विषयावरील एक चर्चा पाहिली. लैंगिक शिक्षणाची गरज नाही असे म्हणणार्‍या मंडळींना असे वाटते की पौगंडावस्थेत शरीराच्या गरजा आपसूकपणे आतून धडका द्यायला लागतात. त्यामुळे त्याचे शिक्षण वगैरे देण्याची गरज नाही. लोक हेही म्हणतील की कित्येक हजार वर्षे माणूस प्रजनन करतो आहेच की, मग आताच शिक्षणाची गरज काय? माझ्या मते याची मुख्य कारणे खालीलप्रमाणे आहेतः
१. भारतासारख्या उष्ण कटिबंधात मुले-मुली वयात येण्याचे वय हळूहळू कमी होत चालले आहे. वयाच्या दहाव्या वर्षी मुलीला मासिक पाळी सुरु झाल्याची उदाहरणे समोर येत आहेत. या वयात मुलीचे शरीर तयार होत असले तरी तिचे मन एका बालिकेचेच असते. तिला तिच्यात होणार्‍या बदलांची जाणीव करुन देणे आवश्यक आहे.
२. माध्यमांचा रेटा, विशेषतः इंटरनेटवर अक्षरशः लाखोंच्या संख्येने उपलब्ध असणारी पोर्नोग्राफिक संकेतस्थळे आणि त्यातून उतू जाणारी लैंगिक विकृती, भारतात अगदी सहजासहजी उपलब्स असणारे लैंगिक साहित्य आणि पोर्नोग्राफिक फिल्म्स यांच्यापासून या मुलांचा बचाव करायचा असेल तर त्यांना निकोप कामजीवनाची ओळख शाळेतच करुन दिली पाहिजे. लैंगिक सुखाविषयी चुलकीच्या किंवा अवास्तव कल्पना याने एखाद्याचे आयुष्य उध्वस्त होऊ शकते.
भारतासारख्या देशात, जिथे आधीच लैगिक संबंधांबद्दल इतका चोरटेपणा आणि अपराधीपणा आहे, तिथे ही कोंडी फुटून यात जितक्या लवकर मोकळेपणा येईल तेवढे बरे. काही ना काही कारणाने ज्या देशात एक मोठी लोकसंख्या लैंगिकदृष्ट्या अतृप्त आहे, तिथे असेच सुरु राहिले तर त्या देशाला भविष्यात लैंगिक विस्फोट आणि त्याचे भयानक परिणाम यांना सामोरे जावे लागेल असे वाटते.
सन्जोप राव

शरदराव,

आपले विचार फारसे समजले नाहीत.

आपला,
(पौगंडावस्थेतला!) तात्या.

:))

लैंगिक शिक्षण वेगळा विषय म्हणून असावा असे माझे(ही) मत आहे. अश्या विषयाच्या अभावी लैंगिकतेबद्दलची विकृत माहिती मिळणे हा एक धोका आहे हे खरेच, पण अजिबात काहीच शास्त्रीय माहिती न मिळणे हा महत्वाचा तोटा आहे.
असा विषय अभ्यासक्रमात येत नाही तोपर्यंत पालकांनीच पुढाकार घेऊन दहा वर्षांपासूनच्या (म्हणजे साधारण तिसरी चौथीतल्या) मुलांना प्रजननसंस्थेबाबतची माहिती द्यायला हवी आहे.

लैंगिक शिक्षण हा विषय असायला हवा आणि तो इतर विषयांइतकाच गंभीरतेने शिकवला गेला पाहिजे. आपल्या देशात लैंगिकतेबद्दल नको इतका अवघडलेपणा आहे. हा जितक्या लवकर दूर होईल तितके बरे.