जावा, सी, सी++, याच भाषा आज जगतातील बहुतंशी जनतेची पोटे डायरेक्ट् इन्डायरेक्ट्ली भरत आहेत.
संस्क्रुत ही नामशेष झालेली , केवळ सरकारी धोरणामुळे शाळा, कौलेजेस, विद्यापीठे नामक म्यु़झीयम्स मधे जतन केली जात आहे.केवळ अपवाद म्हणून नगण्य प्रमाणात काही विशिष्ट कुटंबां मधे
जाणिव पुर्वक वापरल्या जाते.

जास्ती ब्लौगींग करणे मनुष्याला कर्महीन, निरर्थक आणि पोकळ बनवते.

संस्कृतातले व्याकरण थोडेफार संगणक-प्रणाली (प्रोग्रॅम) असल्यासारखे लिहिले गेले आहे.

त्यामुळे नैसर्गिक भाषा विश्लेषणासाठी ती उपयोगी पडली असती, कारण विश्लेषणाचे काम करणारी प्रणाली आधीच तयार आहे. त्याला फक्त नवीन जे काही काम असेल त्यासाठी उप-प्रणाली जोडावी लागली असती.

"नैसर्गिक भाषेत प्रणाली लिहिली पाहिजे" या तत्त्वाला आजकाल फारशी प्राथमिकता नाही. कित्येक उत्तम आणि कार्यक्षम प्रणाली "कृत्रिम" भाषेत लिहिलेल्या आपल्या उपयोगी येतात. (कृत्रिम भाषा म्हणजे बेसिक, सी, जाव्हा, वगैरे.) त्यामुळे आताच्या संगणकक्षेत्रात संस्कृत शिकून थेट फायदा होत नाही.

पाणिनींची प्रणाली फार कल्पक आहे - एक अचाट कलाकृतीच म्हणा ना. "प्रणालीचा एक उत्तम नमुना" म्हणून एखाद्या विद्यार्थ्याला खचित रस वाटावा. पाणिनींच्या प्रणालीचा या तर्‍हेचा अभ्यास "परिभाषेंदुशेखर" या ग्रंथात झालेला आहे. पण त्यातली भाषा प्राचीन विद्यार्थ्यांसाठी उत्तम आहे, संगणकाच्या आजच्या तांत्रिक भाषा शिकलेला बावचळून जाईल.

आधुनिक प्रणालींशी ती प्राचीन प्रणाली समांतर खुलवून दाखवण्यासाठी दोन्ही विषयात गम्य लागते. यासाठी वैयाकरण आणि संगणकतज्ज्ञ शिक्षिका एकच हवी - अशी दुहेरी पंडिता सापडणे फार कठिण.

कौशिकराव जरा प्रयोग करून पाहा बरे.
समजा नुसता आर दाबण्या ऐवजी शिफ्ट + आर असे दाबून संस्कृत असे लिहिता येते का ते.

आपला
प्रयोगशील
गुंडोपंत

असे लिहा SanskRuta = संस्कृत. संगणकासाठी इंग्रजीच उत्तम भाषा आहे हो - हो/नाही, शून्य/एक अशी भाषा.... संस्कृत जगातल्या १% लोकांना येत नाही आणि संगणक गल्लोगल्ली सर्वांना येतो. समन्वय कसा साधणार बॉ?

- राजीव.

संस्कृत ही आपली प्राचिन भाषा होती. भाषा काळानुसार बदलत असतात. जुनं ते सोनं असं लोक म्हणतात. पण, ते बोलणे ही एक भावना असते. म्हणून काही काळाच्या मागे तर जाणे होणार नाही. उत्क्ररांती मुळे मानवी मेंदूचा विकास जसा होत जाईल, तस तसा जी भाषा तो बदल तोलून धरू शकेल तिच भाषा उपयोगाची व म्हणून सोयीची होणार. 'संगणकासाठी संस्क्रुत' असा विचार करण्यामागे तुमचा हेतु काय आहे ते कळू शकेल कां?

पाणिणी जगातला आद्य वैयाकरणी. त्याचे जन्मगाव पाकिस्तानात आहे, त्यामुळे पाकिस्तानी त्याला 'आपला' मानतात आणि जागतिक व्याकरणविषयक परिषदांत भाव खातात. आणि आपल्यातले काही संस्कृत ही मृतभाषा आहे असे मानतात, यापेक्षा दुर्दैव ते काय?--वाचक्‍नवी

ही अत्यंत अधम कल्पना आहे. पोटात काटे भरूनसुद्धा पोट भरू शकते. पोटापलीकडे काही आहे हे आपण समजतो म्हणूनच आपण माणूस आहोत, नाहीतर जनावरे आणि आपण यांत फरक तो काय? आज आयुर्वेद, पातंजलीचे योगशास्त्र शिकायचे असेल तर संस्कृत येणे अनिवार्य आहे. मला एक संस्कृत पंडित एकदा म्हणाले होते की " पाणिनी सोप्या रीतीने शिकायचा असेल तर आधी थोडे जर्मन शिकून घ्या." जर्मन भाषेत पाणिनीचा इतका सखोल अभ्यास झाला आहे तितका देशी भाषांत नाही. म्हणजे जर्मन भाषेचा हाही एक उपयोग!
नवी संगणक भाषा तयार करू शकतील असे थोडेच संगणकतज्ज्ञ जगात असतील, त्यांतल्या एखाद्याला संस्कृत येत असेल ही शक्यता कमीच. पण ते न येताही पाणिनीने केल्याप्रमाणे पहिल्या वाक्याचे पहिले अक्षर आणि शेवटच्या वाक्याचे अन्त्य अक्षर यांनी बनलेला शब्द, मधल्या सर्व वाक्यांच्याऐवजी वापरण्याने संगणकीय भाषा फारच संक्षिप्त करता येतील ही शक्यता आहे.--वाचक्‍नवी

संस्कृत बद्दल शास्त्रद्न्यांचे काय म्हणणे आहे?? ते कुणी सांगितलच नाही. !!!!
प्रत्येक जण आपलंच घोड पुढे दामटवतोय :):):)